Η ιστορία ενός μικρού και ασήμαντου υγρότοπου [πρωτοδημοσιεύθηκε 30 Απριλίου 2011]

Με αφορμή τον ετήσιο καθαρισμό της παραλίας Σκοπέλου θα ήθελα να δημοσιοποιήσω για πρώτη φορά τις απόψεις μου, αλλά και κάποια γεγονότα που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια για αυτό το θέμα. Μέσα από αυτό το κείμενο θα βρείτε, συνοπτικά, πληροφορίες για την ενέργεια του καθαρισμού. Στο τέλος όμως θα σχολιάσω περαιτέρω και με αφορμή τον φετινό καθαρισμό και για όσους δεν έχουν υπομονή για την ανάγνωση του κειμένου (η αλήθεια είναι ότι είναι μεγάλο) ας προτρέξουν κατευθείαν στο τέλος. 
Στην παραλία του οικισμού της Σκοπέλου, εκβάλλει ο κύριος χείμαρρος της πόλης της Σκοπέλου που απορρέει από την μεγαλύτερη λεκάνη απορροής του νησιού με συνολική επιφάνεια 17,886 km2, μέση κλίση 0,35% και μέσο υψόμετρο λεκάνης 152,01m. Μετά και την τελευταία διαμόρφωση του νέου λιμένα Σκοπέλου περίπου πριν 15 χρόνια, δημιουργήθηκε στην εκβολή του χειμάρρου, ένας φυσικός καλαμιώνας με pragmites australis, ο οποίος κατά την διάρκεια του χειμώνα συρικνώνεται και υποβαθμίζεται, ενώ κατά την άνοιξη και μέχρι το φθινόπωρο αναγεννάται και αναπτύσσεται.

Οι υγρότοποι είναι μόνιμα ή προσωρινά κατακλυζόμενοι από νερό το οποίο είναι στάσιμο ή τρεχούμενο, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό. Ο συγκεκριμένος υγρότοπος ανήκει στην κατηγορία των εκβολών, όπου υπάρχει το χαμηλότερο και πιο διαπλατυσμένο τμήμα της κοίτης ενός ποταμού (χειμάρρου), εκεί όπου συμβαίνει μείξη του ποτάμιου νερού με το θαλασσινό. Δεν έχει στάσιμα νερά και δεν έχει ενοχλητικές μυρουδιές.

Για κακή του τύχη αποτελεί το τέλειο καμουφλάζ για την ρίψη κάθε είδους σκουπιδιών, κάτι άλλωστε που συμβαίνει σε πολλούς φυσικούς σχηματισμούς με έντονη φυτοκάλυψη. Ο καλαμιώνας αυτός καταλαμβάνει έκταση της παραλίας. Σχεδόν κάθε χρόνο αποψιλώνεται με οποιοδήποτε τρόπο (αποψίλωση χειρωνακτική ή μηχανική με μεγάλα μέσα, κάψιμο, μέχρι και ζιζανιοτκόνα για την εξόντωσή του). Ο λόγος απλά για να καθαρίσει ο τόπος... από ό,τι φαίνεται κοινή απαίτηση της πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας.

Με πιστοποίηση...

Μην ανησυχείτε...
Το νερό είναι …"βιολογικό"!

Η ιστορία ενός μικρού και ασήμαντου υγρότοπου

Με αφορμή τον ετήσιο καθαρισμό της παραλίας Σκοπέλου θα ήθελα να δημοσιοποιήσω για πρώτη φορά τις απόψεις μου, αλλά και κάποια γεγονότα που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια για αυτό το θέμα. Μέσα από αυτό το κείμενο θα βρείτε, συνοπτικά, πληροφορίες για την ενέργεια του καθαρισμού. Στο τέλος όμως θα σχολιάσω περαιτέρω και με αφορμή τον φετινό καθαρισμό και για όσους δεν έχουν υπομονή για την ανάγνωση του κειμένου (η αλήθεια είναι ότι είναι μεγάλο) ας προτρέξουν κατευθείαν στο τέλος. 
Στην παραλία του οικισμού της Σκοπέλου, εκβάλλει ο κύριος χείμαρρος της πόλης της Σκοπέλου που απορρέει από την μεγαλύτερη λεκάνη απορροής του νησιού με συνολική επιφάνεια 17,886 km2, μέση κλίση 0,35% και μέσο υψόμετρο λεκάνης 152,01m. Μετά και την τελευταία διαμόρφωση του νέου λιμένα Σκοπέλου περίπου πριν 15 χρόνια, δημιουργήθηκε στην εκβολή του χειμάρρου, ένας φυσικός καλαμιώνας με pragmites australis, ο οποίος κατά την διάρκεια του χειμώνα συρικνώνεται και υποβαθμίζεται, ενώ κατά την άνοιξη και μέχρι το φθινόπωρο αναγεννάται και αναπτύσσεται.

Οι υγρότοποι είναι μόνιμα ή προσωρινά κατακλυζόμενοι από νερό το οποίο είναι στάσιμο ή τρεχούμενο, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό. Ο συγκεκριμένος υγρότοπος ανήκει στην κατηγορία των εκβολών, όπου υπάρχει το χαμηλότερο και πιο διαπλατυσμένο τμήμα της κοίτης ενός ποταμού (χειμάρρου), εκεί όπου συμβαίνει μείξη του ποτάμιου νερού με το θαλασσινό. Δεν έχει στάσιμα νερά και δεν έχει ενοχλητικές μυρουδιές.

Για κακή του τύχη αποτελεί το τέλειο καμουφλάζ για την ρίψη κάθε είδους σκουπιδιών, κάτι άλλωστε που συμβαίνει σε πολλούς φυσικούς σχηματισμούς με έντονη φυτοκάλυψη. Ο καλαμιώνας αυτός καταλαμβάνει έκταση της παραλίας. Σχεδόν κάθε χρόνο αποψιλώνεται με οποιοδήποτε τρόπο (αποψίλωση χειρωνακτική ή μηχανική με μεγάλα μέσα, κάψιμο, μέχρι και ζιζανιοτκόνα για την εξόντωσή του). Ο λόγος απλά για να καθαρίσει ο τόπος... από ό,τι φαίνεται κοινή απαίτηση της πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας.

Πάνε τα καλάμια!..

Για μία ακόμα φορά οι μπουλντόζες έκαναν το θαύμα τους και τα καλάμια που υπήρχαν στη θέση Λίμνη Σκοπέλου και στα οποία ξεκουράζονταν πολλά πουλιά σαν κι αυτό της φωτογραφίας, εξαφανίστηκαν.

Κατά τον Δήμαρχο Σκοπέλου, με τον οποίο είχαμε συζητήσει γι΄ αυτό το θέμα, ο λόγος της κοπής είναι η καθαριότητα της περιοχής. «Δεν θα αφήσω αυτή τη βρωμιά στο λιμάνι» μάς είχε πει χαρακτηριστικά.

Βέβαια υπάρχουν φωνές, μεταξύ των οποίων και η δική μας, που λένε ότι δεν έπρεπε να γίνει τέτοια επέμβαση στο φυσικό τοπίο. Άλλο καθαριότητα και άλλο ισοπέδωση...

Κλικ στον σύνδεσμο (όλες οι φωτό και εκατοντάδες άλλες από τη θέση Λίμνη, όπου κόπηκαν τα καλάμια) 
https://www.facebook.com/pg/efimeridasporades/photos/?tab=album&album_id=1790128034581425