Σε απάντηση της πρόσφατης επιστολής (κλικ) του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκοπέλου, η οποία αναγνώστηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σκοπέλου και δημοσειυεύθηκε στην εφημερίδα "Βόρειες Σποράδες", ο Δήμαρχος Αλοννήσου Πέτρος Βαφίνης έστειλε το παρακάτω κείμενο:Αγαπητές «Βόρειες Σποράδες»,
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΦΙΝΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ |
Με αφετηρία τη διαφωνία του Συλλόγου σε θέματα εντοπιότητας της παραδοσιακής ενδυμασίας, η επιστολή δομείται με επιχειρήματα ταξικών διακρίσεων και ρατσιστικών διαχωρισμών, που μόνο απογοήτευση φέρνουν στον αναγνώστη.
Υπό τον «μανδύα του πολιτισμού», ο πυρήνας των επιστημονικών επιχειρημάτων της «πολιτισμένης» επιστολής καταλήγει -αυτολεξεί- στα παρακάτω:
• «Ένα ακόμη γεγονός που μαρτυρά ότι η νυφική φορεσιά είναι δημιούργημα των σκοπελιτών είναι το υψηλό κόστος. Σε καμία λοιπόν περίπτωση η οικονομική επιφάνεια των κατοίκων της Αλοννήσου δεν μπορούσε να καλύψει τέτοια δαπάνη σε αντίθεση με τους πλούσιους και πολυταξιδεμένους επιφανείς σκοπελίτες»… Αλλά πολύ αργότερα όταν πολλές γυναίκες της Αλοννήσου ερχόντουσαν να εργαστούν σε σπίτια και σε κτήματα Σκοπελιτών και προσπάθησαν να μάθουν την τέχνη του κεντήματος και να την μιμηθούν.»Τα παραπάνω επιχειρήματα, ένα συνονθύλευμα τοπικιστικού οίστρου και επιδερμικών επιστημονικών ευρημάτων, με θλίβουν ως άνθρωπο, πόσο μάλλον γιατί συνοδεύονται με «πολυφορεμένες» φράσεις όπως ότι ο «πολιτισμός ενώνει», που δυστυχώς λίγες γραμμές μετά, αναιρούνται πανηγυρικά.
• Σε άλλο σημείο μάλιστα, επιστρατεύεται πηγή που θα «αποφανθεί» πως οι κάτοικοι της Αλοννήσου «έκαναν νομαδική ζωή, οι δε γυναίκες έκαναν πιο σκληρή ζωή, τα σπίτια τους ήταν πιο φτωχά και απλά δεν χρειάζονταν να έχουν όλα αυτά τα κεντήματα που απαιτούσαν και πολλά χρήματα αλλά και τόπο κατάλληλο για να τοποθετηθούν».
• Επιπλέον γίνεται η διευκρίνιση πως «φυσικά και φορέθηκε η φορεσιά τόσο στην Αλόννησο όσο και στη Γλώσσα αλλά πολύ αργότερα ως απομίμηση (όχι πάντα αισθητικά άψογη) της αριστοκρατικής αυτής σκοπελίτικης τέχνης».