Σήμερα αντί να πάρω τα βουνά, προτίμησα την παραλία. Η λιακάδα ιδανική για τέτοιες βόλτες στα βράχια. Το θέαμα που αντίκρυσα όμως δεν με αποζημίωσε. Μια νεκρή χελώνα καρέτα – καρέτα (η τρίτη που συναντώ το τελευταίο δίμηνο), ένα δελφινάκι με το κεφάλι σφηνωμένο στα βράχια και πολλές εκατοντάδες πλαστικά που είχε φέρει η πρόσφατη κακοκαιρία εξέπεμπαν SOS.
Από την άλλη, οι γκρεμοί που καταληγουν στη θάλασσα, γεμάτοι σκουπίδια, από νοικοκυραίους που καθαρίζουν τα σπίτια τους και βρομίζουν τον τόπο.
Μετά από τόσα χρόνια στα νησιά, η εντύπωση που έχω είναι ότι όσο κι αν πασχίζει μια μικρή μειοψηφία για καθαρές θάλασσες και ακτές, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Το μέλλον του πλανήτη, είναι προδιαγεγραμμένο...