Άρθρο του
Βαγγέλη Γεωργ. Κοσμά
Αντί προλόγου
Για αρχή θα δανειστώ μια φράση ενός γνωστού κοσμολόγου: «Αν θες να φτιάξεις μια μηλόπιτα από το μηδέν θα πρέπει πρώτα να δημιουργήσεις ένα σύμπαν». Προσαρμόζοντας τη φράση αυτή στο πνεύμα αυτού του πονήματος θα την μετέτρεπα ως εξής: αν θες να βρίσκεις το δίκιο σου και να ζεις με αξιοπρέπεια θα πρέπει να δημιουργήσεις ένα κράτος δικαίου. Άλλος τρόπος για τα άτομα που έχουν αποφασίσει να ζουν μέσα σε κοινωνίες, δεν υπάρχει.
Φίλε αναγνώστη, αυτό το άρθρο είναι ουσιαστικά ένας διάλογος μεταξύ μας, στον οποίον όμως για να προχωρήσουμε πρέπει να θέσουμε τις βάσεις του. Πρέπει δηλαδή να συμφωνήσουμε κατ΄ αρχήν στην φύση και στην αιτία των προβλημάτων που πραγματεύεται, και έπειτα, μέσα πάντα από τον διάλογο και τις κοινές διαπιστώσεις να βρούμε τις εφικτές λύσεις και να τις προτείνουμε. Αν δεν συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν, τότε θα ήταν ανώφελο να συνεχίσεις την μελέτη του παρόντος.
Ερχόμαστε τώρα στη Νεοελληνική πραγματικότητα. Αν κάνουμε μια βόλτα στις πλατείες, στα καφενεία, στις συναθροίσεις αλλά και μέσα στα σπίτια του λαού και ρωτήσουμε αν η ελληνική πολιτεία, το Κράτος και κατ΄ επέκταση το πολίτευμα μας λειτουργεί όπως θα έπρεπε και όπως ορίζουν οι αρχές του Συντάγματός μας, η απάντηση που θα πάρεις απ’ όλους θα είναι «όχι». Ο καθένας θα έχει πολλά και διαφορετικά παραδείγματα να παραθέσει και είναι φυσικά ανώφελο να το κάνουμε κι εμείς. Η διαπίστωση, λοιπόν, αυτή αποτελεί μία από τις βάσεις του διαλόγου μας που προαναφέραμε.