Ένας δάσκαλος μιλάει στους μαθητές του...

...με την ευκαιρία της 25ης Μαρτίου

ΣΚΙΑΘΟΣ 24-3-10

Αγαπητά μας παιδιά, γιορτάζουμε σήμερα αυτό που λέγεται: «η επανάσταση του ‘21». 

Τον οργανωμένο συλλογικό ξεσηκωμό των αδικούμενων από την εκμετάλλευση του τότε  οθωμανικού καθεστώτος. Ένα καθεστώς όμως που είχε στις τάξεις των εκμεταλλευτών, ή και των εκμεταλλευομένων, όλων των ειδών των λεγόμενων εθνικοτήτων, των διαφόρων γλωσσικών ή και θρησκευτικών γνωρισμάτων, όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό...

Το γεγονός ότι επιτελέστηκε σε ένα τόπο μια απελευθερωτική επανάσταση αποτελεί τιμή αλλά και υποχρέωση των κατοικούντων, να διασώσουν το πνεύμα απελευθέρωσης της εκμετάλλευσης του ενός ανθρώπου από τον άλλον. 

Δεν υπάρχει αγαπητοί μου ελευθερία που να λειτουργεί διακριτικά για ορισμένους και για τους υπόλοιπους να είναι σκλαβιά. 

Δεν υπάρχει ιδανικό για τον σημερινό ειδικά άνθρωπο που να αξίζει να δώσει και τη ζωή του, όταν χωρίζει τους ανθρώπους σε οπαδούς και αντιπάλους, όταν δεν δίνει ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις σε όλους τους ανθρώπους. Και δεν υπάρχει έθνος ανώτερο εκείνου του πανανθρώπινου ‘έθνους’, αν αναγκαστούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο για να συνεννοηθούμε. 

Ζούμε -και περισσότερο ζείτε παιδιά εσείς- σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την έξαρση της εφαρμοσμένης τεχνολογίας. Τα σύνορα που κάποτε ξέραμε η τεχνολογία αυτή τα διαπερνάει τόσο εύκολα, δίνει τεράστια δύναμη σε όποιον κατέχει τη γνώση της. Σύνορα τύπου εθνικού ή θρησκευτικού σβήνουν μπροστά στις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας.

Συγχρόνως όμως δίνουν πολύ περισσότερη δύναμη σήμερα -σε όποιον την κατέχει- να εκμεταλλευτεί τον άνθρωπο, δημιουργώντας έτσι τις σπίθες της απελευθερωτικής επανάστασης του ανθρώπου. 

Οι επαναστάσεις που θα υποχρεωθείτε εσείς παιδιά μου να κάνετε και σας ευχόμαστε την καλύτερη των επιτυχιών, δεν θα έχει κανένα άλλο διακριτικό για τους επαναστατημένους, εκτός αυτού της πανανθρώπινης απελευθέρωσης του ανθρώπου, από την εκμετάλλευση του πλησίον ανθρώπου.

Παιδιά μου σε σας επενδύουμε όλες τις ελπίδες μας για τις επαναστάσεις που απαιτούνται ώστε να πάψει να κινδυνεύει το ένα έθνος από το άλλο, το ένα θρήσκευμα από το άλλο, το ένα χρώμα από το άλλο. 

Όμως την σημερινή εποχή η κατοχή και η σκλαβιά έχουν ένα άλλο νόημα ακριβώς λόγω της νέας τεχνολογίας, την οποία τόσο εύκολα μαθαίνεται και ευτυχώς γι’ αυτό.     

Σήμερα η αποτελεσματικότερη επικυριαρχία γίνεται όταν ο κυριαρχούμενος δέχεται ασυνείδητα την επικυριαρχία του δυνάστη του. Για κάθε σημερινή αυτοκρατορία (βλέπε οθωμανική αυτοκρατορία) που θέλει να έχει διάρκεια-η υποταγή και ο έλεγχος του πνεύματός μας δεν θα γίνει με τη βία, αλλά με την γοητεία, δεν θα γίνει με διαταγές, αλλά με τη δική μας βούληση. Δεν θα γίνει με την απειλή της τιμωρίας, αλλά με τη δίψα μας για ευχαρίστηση…. 

Αφού και όταν ο σκλάβος θα αγαπούσε την υποδούλωσή του. 

Το μεγάλο στοίχημα σήμερα είναι να υποδουλώσει, ο πανίσχυρος εκμεταλλευτής, τις ψυχές των εκμεταλλευομένων ανθρώπων, να τις καταστήσει πειθήνια όργανα, θέλει να εξουσιάζει ένα πληθυσμό σκλάβων, στον οποίο δεν θα χρειαζόταν να θέσει κανένα περιορισμό!! Καμιά απαγόρευση.

Βασιζόμενοι στη δύναμη του πολλαπλασιασμού της πληροφορίας, που προσφέρουν κυρίως τα κομπιούτερς, βασιζόμενοι στη δύναμη της γνώσης και των τεχνολογιών, όσοι την κατέχουν,  διαδίδουν τον ένα νέο «ευαγγέλιο», δηλαδή ένα νέο πρότυπο, («λόγο του Κυρίου») και εδραιώνουν έτσι, μαζί δυστυχώς με την παθητική συνενοχή των κυριαρχούμενων, αυτό που θα μπορούσε να αποκαλέσει κανείς «μια γλυκιά τυραννία». 

Η νέα αυτή αυτοκρατορία χωρίς σύνορα, έχει εξασφαλίσει τον έλεγχο του λεξιλογίου, των εννοιών και του νοήματος. Υπαγορεύει την διατύπωση των προβλημάτων που η ίδια προκαλεί, με λέξεις που η ίδια προτείνει. Προμηθεύει τους κώδικες που επιτρέπουν τη λύση των αινιγμάτων που η ίδια μας επιβάλλει. 

Μέσω του Ίντερνετ αγαπητά μου παιδιά, πωλούμαστε εμείς οι χρήστες, σαν καταναλωτές στους διαφημιστές. 

Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν μας μεταφέρουν αντικειμενικές πληροφορίες αλλά κατακτούν το πνεύμα μας. Όπως ήδη έχει πει ο Γκέμπελς: «Δεν μιλάμε για να πούμε κάτι, αλλά για να έχουμε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα». 

Ο σημερινός άνθρωπος κατάντησε να επιθυμεί να γοητευθεί, να παραπλανηθεί, να εξαπατηθεί με την ασαφή ελπίδα ότι ένα είδος υπνωτικής ευχαρίστησης θα τον κάνει να ξεχάσει, για μια στιγμή έστω, τον παράλογο, σκληρό και τραγικό κόσμο τον οποίο ζουν.   

Αυτό γίνεται και με τα υλικά παραισθησιογόνα, αυτό γίνεται και με τα ηλεκτρονικά παραισθησιογόνα, γιατί η γνώση αυτών κατέχεται από κάποιους, λίγους και πολύ ισχυρούς, επειδή έπεισαν -προς το παρόν- πολλούς, να μην μάθουν και αυτοί αυτό που οι ίδιοι γνωρίζουν, τους απαγορεύουν μάλιστα με διάφορους νόμους να μάθουν την πραγματική γνώση, υπνωτίζοντάς τους μέσω της κατοχής των νέων τεχνολογιών.

Είναι τόσο το ψέμα, και τόσο καλά και τεχνικά φτιαγμένο, που χρειάζεται από σας αγαπητά μου παιδιά γερή και σωστή μελέτη, ώστε να φτάσετε στο σημείο να ελευθερώσετε την κοινωνία από την απαγόρευση της κατοχής της γνώσης και της εφαρμογής των νέων τεχνολογιών για το καλό όλων των ανθρώπων. 

Τι αξίζει αγαπητοί μου αν φτιάχνουμε γιατρούς που εμπορεύονται την αρρώστια, ή αν φτιάχνουμε νομικούς που εμπορεύονται διαιωνίζοντας τις δίκες;

Τι αξίζει η μάθηση αν ο άνθρωπος δεν μαθαίνει να συνεννοείται αντί να ανταγωνίζεται, τι αξίζει η γνώση αν χρησιμεύει για να κατασκευάζουμε μικρόβια, ώστε στη συνέχεια να πουλήσουμε και το φάρμακο που τους ταιριάζει;  

Είναι τόσο το ψέμα, αγαπητά μου παιδιά που μερικές φορές ο σημερινός άνθρωπος αν δεν έκλεινε εντελώς τα μάτια του, κάποιες στιγμές, θα κατέληγε  να μην βλέπει πια αυτό που αξίζει να κοιτάξει! 

Είναι τόσο μεγάλη η ελπίδα μας για σας παιδιά μας, και τόσο μεγάλη η χαρά μας και  η τύχη μας που μπορούμε και δουλεύουμε με παιδιά, που θα ήταν, και είναι έγκλημα, αν δεν σας προετοιμάζουμε για το δικό σας διεθνικό, πανανθρώπινο ’21. 

Μια νέα επανάσταση που θα ξεκινάει από το βάθος της ψυχής του ανθρώπου, που θα θελήσει να διορθώσει και να διορθώσετε, ότι οι σημερινοί μεγαλύτεροι δεν μπόρεσαν να διορθώσουν.