![ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ [ΑΡΧΕΙΟ]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAM9DFd9XFh8ud37ShwEMqrGeyXXeyxEXM_F6PLTNrI4nuVSAkCGQT1d3rw8EPfEZnWeRLJ8iA7U4Nz7Q8pchXLymhtSCPJhJ5tsNe-Flb2EEgmL99ouKWuy6NCjj1eggL6tVA_jXPbSc/s400/LOG+SPOR-+%25282%2529.png)
Tης Βάσως Αγγελέτου
Στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία που ζούμε πρέπει ο τόπος μας να γίνει μια φιλόξενη αγκαλιά για όσους θελήσουν να γυρίσουν και να κυνηγήσουν ένα μεροκάματο για να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Η Αθήνα και οι άλλες μεγαλουπόλεις θα γίνουν σύντομα πολύ αφιλόξενα μέρη για να ζει και να εργάζεται κανείς. Αυτή είναι η ευκαιρία του νησιού μας να γεμίσει ξανά νέους, να σφύζει πάλι από ζωή. Αυτό που χρειάζεται είναι οι ευκαιρίες.
Για να γίνει «η κρίση ευκαιρία» (όπως διακηρύττουν πολλοί αυτή την εποχή) είναι απαραίτητο να υπάρχει το στήριγμα μιας δημοτικής αρχής με όραμα, διάθεση για δουλειά και στόχους που θα ξανακάνει το νησί μας τόπο δημιουργίας για τους νέους και ευφορίας για τους μεγάλους.
Αυτό που ζητάμε ως νέοι που ζούμε στο νησί ή θέλουμε να γυρίσουμε στο νησί είναι να περάσει η Σκόπελος σε μια νέα εποχή βιώσιμης ανάπτυξης που θα ξαναφέρει την ευημερία στον τόπο. Ζητάμε μια δημοτική αρχή που θα μας εμπνεύσει εμπιστοσύνη και θα ξέρουμε ότι κύριο μέλημά της είναι η ανάπτυξη του τόπου και όχι η εξυπηρέτηση των μικροσυμφερόντων.
Αυτό που θέλουμε είναι να μπορούν όσοι Σκοπελίτες ζουν στις πόλεις και μένουν χωρίς δουλειά να μπορούν να γυρίσουν στον τόπο τους για να θρέψουν τον εαυτό και την οικογένειά τους αξιοποιώντας τους φυσικούς πόρους του νησιού που έθρεψαν γενιές και γενιές. Είτε είναι μέσω ήπιας τουριστικής ανάπτυξης είτε μέσω της πρωτογενούς παραγωγής, το νησί μας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει καταφύγιο στην καταιγίδα.
Να γιατί υπάρχει ακόμα ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ακριβώς υπάρχουν νέοι άνθρωποι που σκέφτονται όπως αυτό το κορίτσι.
Και ας το ακούσουν και οι μεγαλύτεροι γιατί είναι έτσι όπως το λέει:
"Το νησί μας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει καταφύγιο στην καταιγίδα"
Και είναι όλων μας μεγάλη η ευθύνη γιατί η ψήφος μας θα είναι αυτή που θα συμβάλλει κυρίαρχα σ' αυτό.
Αγαπητή Βάσω ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα και σωστά αυτά που έγραψες και το πιστεύω πως είναι μέσα απ΄ την ψυχή σου! Και θα ήταν πολύ ευχάριστο , το νησί μας όπως γράφεις , να μπορούσε να γίνει το καταφύγιο της καταιγίδας όπως λες. Ή του τσουνάμι όπως λεω εγώ! Νομίζω όμως το θέμα που θίγεις , θα έπρεπε να το δούμε σφαιρικά . Ξέρεις Βάσω τι λένε μερίδα νεων για την επιστροφή στην καλλιέργεια και στη φύση? ΄Χαράμισα 4 ή 5 χρόνια - αναλόγως τις σπουδές του καθενός - για να πιάσω τσαπί , τσουγκράνα και κοφίνι στο χέρι μου και να βγάλουν ρόζους? Αμ δε σφάξανε! Άλλα είναι αυτά που περιμένω και οραματίζομαι. Εσύ είσαι απ΄ το νησί αυτό , άσχετα αν οι επαγγελματικές σου υποχρεώσεις και τώρα η οικογένεια που έκανες , σε ανάγκασαν να βρίσκεσαι μακριά! Ξέρεις πολλούς απ΄ την ηλικία σου , απ΄ τις μεγαλύτερες απο σένα ηλικίες , απ΄ τις επόμενες ηλικίες , να δήλωσε στο μηχανογραφικό του , να ενδιαφερόταν , να έχει επάγγελμα χειρονακτικής φύσης? Αν όχι κανένας , σχεδόν κανένας! Είναι η αλήθεια δυστυχώς! Και σ΄ αυτό , μήπως μερίδιο ευθύνης θα πρέπει να αναζητήσουμε - και μπαίνω σε πιο βαθιά νερά - και απ΄ την οικογένεια? Την οικογένεια που δεν έσπρωξε τα παιδιά σ΄ αυτά που τώρα συζητάμε και τα ΄χουμε μπροστά μας? Τώρα ίσως αγαπητή μου , μ΄ αυτόν τον τρόπο , κάνουμε μερικούς να ευαισθητοποιηθούν και να δουν μπροστά. Τώρα ίσως να βάλουμε την μαγιά , για να δούμε τα αποτελέσματα στα επόμενα χρόνια. Έτσι ναι. Θα συμφωνήσω. Είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί , όχι όμως κι ακατόρθωτο. Η πείνα , η δυστυχία , η έλλειψη οικονομικών πόρων , παραμονεύουν. Και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα!
Η επιστροφή στην αγροτική παραγωγή δεν είναι το μέλλον αυτού του τόπου. Κι αυτό γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός απο το εξωτερικό απ' όπου εισάγουμε πλέον προϊόντα λόγω χαμηλού κόστους. Στην Σκόπελο, όπως γνωρίζετε, είναι πολύ λίγα τα χωράφια που είναι επίπεδα, μεγάλα και προσβάσιμα και θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις τιμές του εξωτερικού καλλιεργώντας με λιγότερα εργατικά χέρια και άρα με λιγότερες δαπάνες. Η Σκόπελος όμως μπορεί να γίνει το καταφύγιο για τους νέους μας διότι μπορεί να έχει πολύ καλά εισοδήματα από τον τουρισμό. Εκεί πρέπει να ποντάρουμε. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Γλώσσας ο τουρισμός είναι σε πολύ αρχικό επίπεδο και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για τους νέους που θέλουν να έρθουν στο νησί. Εμείς που ζούμε εδώ τους περιμένουμε με χαρά ώστε να δουλέψουμε όλοι μαζί για το μέλλον αυτού του τόπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που εννοούσα δεν ήταν να γυρίσουν οι νέοι για να καλλιεργήσουν τα χωράφια και να ζήσουν αποκλειστικά από αυτό. Μια ήπια μορφή τουρισμού είναι ο αγροτουρισμός, για τον οποίο το νησί μας προσφέρεται χάρη στην πλούσια φύση και την εύφορη γη του. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το νησί πρέπει να αναπτύσσεται πολύπλευρα και όχι μονόπλευρα. Οι βιολογικές καλλιέργειες, για παράδειγμα, για προϊόντα χαρακτηριστικά της Σκοπέλου -όπως το δαμάσκηνο- προσφέρουν μεγάλες δυνατότητες για όποιον τις πάρει σοβαρά. Το θέμα δεν είναι η αρπαχτή αλλά η βιώσιμη ανάπτυξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε @ 14 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2010 3:28 Π.Μ. οι καιροί έχουν αλλάξει και η ποιότητα των τουριστών εάν εμείς οργανωθούμε και παράγουμε τα προϊόντα που μάθαμε από τους παππούδες και της γιαγιάδες μας έτσι αγνά όπως ξέρουμε να είσαι σίγουρος ότι θα το κερδίσουμε το στοίχημα και το στοίχημα λέγετε Αγροτουρισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κοινωνικά οράματα δεν είναι αυθαίρετες εγκεφαλικές κατασκευές, αλλά καρπός εμπειριών και ελπίδων των κατοίκων του νησιού μας. Το όραμα μιας μεγάλης πλειοψηφίας εδώ στη Σκόπελο αγαπητοί σχολιαστές δεν είναι ο Αγροτοτουρισμός. Και δεν θεωρούν τον Αγροτοτουρισμό το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήAγαπητέ συνσχολιαστή/α 4.10 μ.μ. μπορείς να μας πεις το όραμα αυτής της μεγάλης πλεοψηφίας στη Σκόπελο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο όραμα μιας μερίδας είναι το εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αγρότης στην αγροτιά του να παράγει δαμάσκηνα προς 15 ευρώ το κιλό και ντομάτες προς 5 ευρώ.
Ο μεγαλοξενοδόχος, που νοικιάζει τις Executive Suites προς 320 € τη βραδιά θα τα προωθεί στους πελάτες του! Πόσο sick και traditional αλήθεια…
Και όλοι θα είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια, μόνο που τα λεφτά θα πηγαίνουν και πάλι στους μεγάλους.
Αγαπητή Βάσω, πρέπει να παραδεχτούμε πως στη Γλώσσα εκτός από τις ελιές που ήταν και παραμένει η βασική δενδροκαλλιέργεια της περιοχής μας, η επόμενη καλλιέργεια ήταν αυτή της αμυγδαλιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλλιέργεια της δαμασκηνιάς και οι παραγωγοί της, ανέκαθεν ήταν λιγοστοί στη Γλώσσα, καθώς και ελάχιστοι οι φούρνοι των δαμάσκηνων.
Επομένως, σε ότι αφορά στην περιοχή της Γλώσσας, ίσως θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο λάδι και στα αμύγδαλα.