Σελίδες

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

« ...Εμείς φταίμε που αφήσαμε να σβήσουν οι καρναβαλικές παραδόσεις μας»

Του Ασώτου σήμερα και οι «Βόρειες Σποράδες» δημοσιεύουν από το βιβλίο της Ιζαμπέλ Ντέμση, «τα μυστικά του σκοπελίτικου καρναβαλιού»(κλικ) την αφήγηση ενός άλλου πρωταγωνιστή των αποκριάτικών παραδόσεων, που δεν είναι πια κοντά μας, του Γιώργου Ξηροχειμώνα, ο οποίος μας θυμίζει τις «Καλές» και τους «Μπράμ’δες» μιας άλλης εποχής.
Ο Γιώργος Ξηροχειμώνας, 58 ετών όταν μιλήσαμε μαζί του, προέρχεται από μια οικογένεια που έχει παίξει ζωτικό ρόλο στις καρναβαλικές παραδόσεις. Οι παππούδες του, οι γονείς του, ο θείος κι ο αδελφός του, όλοι τραγουδούσαν και συνέθεταν πρωτότυπα τραγούδια. Ο Γιώργος άρχισε να συμμετέχει στις «Καλές» στα δεκάξι του, και το έθιμο αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της ζωής του από τότε που ήταν μικρό παιδί. Κάθε χρόνο, χωρίς καμία εξαίρεση, οι άρρενες συγγενείς του συμμετείχαν στους Μπράμ’δες. Το μεσημέρι της Τυρινής, συγκεντρώνονταν στο σπίτι ενός συγγενή όπου έτρωγαν και έπιναν επί ώρες. Μετά, συναντιόντουσαν με μουσικούς, που ορισμένοι έρχονταν από τη Γλώσσα μόνο για τη γιορτή, και πήγαιναν μαζί στην πομπή...
«Γυρίζαμε όλο το χωριό, εκκλησίες και γειτονιές. Οι άνθρωποι...
έβγαιναν ν’ ακούσουν τα τραγούδια και να μας κεράσουν πίτα, ρυζόγαλο, ποτά και ορεκτικά… κι εμείς χορεύαμε. Δεν σταματούσαμε την Κυριακή στις 10 το βράδυ όπως κάνουν τώρα. Ήμασταν μια ανδροπαρέα και συνεχίζαμε το γλέντι όλη νύχτα, πηγαίνοντας από του ενός το σπίτι στου άλλου. Εσύ ερχόσουν στο δικό μου κι εγώ ερχόμουν στο δικό σου… και τελειώναμε τη νύχτα της Καθαράς Δευτέρας».
«Θυμάμαι ειδικά μια Κυριακή, ήμασταν κάπου τριάντα άτομα στο σπίτι του αδελφού μου, ντυμένοι και έτοιμοι να βγούμε, όταν άρχισε να βρέχει δυνατά, σα να χαλάει ο Θεός τον κόσμο. Έτσι, μείναμε μέσα και συνεχίσαμε να γλεντάμε από την Κυριακή το απόγεμα μέχρι την Τρίτη το πρωί! Επί τρεις μέρες φορούσαμε τις φορεσιές μας! Συνεχίζαμε το γλέντι μέρα νύχτα, δεν σταματούσαμε. Έβρεχε έξω, κι εμείς μέσα επιμέναμε να γλεντούμε και περιμέναμε... Την Τρίτη, που σταμάτησε η βροχή, βγήκαμε έξω για την πομπή!»
«Οι πρόγονοί μας δεν είχαν καν φαΐ να φάνε, αλλά είχαν πνεύμα, καρδιά και πάθος! Γλεντούσαν με τα λίγα που είχανο ένας έφερνε το κρασί, ο άλλος τις ελιές. Έτρωγαν, έπιναν και τραγουδούσαν μαζί, όχι μόνο στα Καρναβάλια, αλλά και τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Όταν ήμασταν παιδιά, ακούγαμε αυτά τα τραγούδια και τα μαθαίναμε φυσικά. Υπήρχε μια συνέχεια από γονιό σε παιδί, από παππού σε εγγονό. Ήταν κομμάτι της ζωής μας, ήταν βιώματα, κάτι που η νεότερη γενιά δεν το καταλαβαίνει. Θα ήθελα να μάθω σε κάποιον τα λίγα πράματα που ξέρω, που τα έμαθα από κείνους που έζησαν πριν από μένα. Αλλά οι νέοι σήμερα δεν έχουν την αγάπη που είχαμε εμείς γιαυτά τα πράματα. Δεν έχουν αυτά τα βιώματα, δεν τα έχουν βάλει στην καρδιά τους. Ενθουσιάζονται τη μέρα της γιορτήςαλλά μετά τα ξεχνάνε».
Δηλώνει με πάθος: «Εμείς φταίμε που αφήσαμε να σβήσουν οι καρναβαλικές παραδόσεις μας. Αν αγαπάς πραγματικά κάτι, τίποτε δεν μπορεί να σαλλάξει. Οι παραδόσεις αυτές είναι ο πολιτιστικός μας πλούτος. Αν τις παρατήσουμε και τις αφήσουμε να πεθάνουν, έχουν σβήσει παντοτινάκι εμείς έχουμε σβήσει σαν λαός».

6 σχόλια:

  1. Ο Γιώργος Ξηροχειμώνας, ήταν ένας άνθρωπος που άφησε μύθο στην Σκόπελο. Ήταν ένας άνθρωπος γλεντοκόπος, ξεφαντωτής με όλη την σημασία της λέξεως.'Ενας πλακατζής άνευ προηγουμένου όταν ήταν στα κέφια του, ένας χαρακτηριστικά βροντόφωνος τραγουδιστής που με την φωνή του σκορπούσε το κέφι όχι μόνο τις αποκριές αλλά και τις απλές Κυριακές που μαζευόταν η παρέα του γύρω απ το τραπέζι. Ένας αληθινά μποέμ τύπος, λάτρης των ανθρωπίνων σχέσεων, της έντονης διασκέδασης, του πάθους, της ορμής και έζησε την ζωή του ανέμελα, γεμίζοντας την απολαύσεις.
    Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά και την ατυχία να τον χαρώ λίγο. Τον μύθος του όμως θαρρώ θα τον εξιστορώ ώς τα βαθιά μου γεράματα.
    Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
    Με σεβασμό στην θύμηση του, Μάνος Βασιλείου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τον μπαρμπα-Αποστόλη Βλαχάκη, τον θυμάται κανείς; Όλα ωχριούν μπροστά σε αυτό το όνομα. Αφιερωμένος ψυχή και σώμα στην παράδοση και στην προσφορά! Όταν μιλάνε για Σκόπελο, για διασκέδαση, για κέφι, για μουσική, για γλέντι, για μπράμηδες, όλα είναι μέσα στο όνομά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H παραδοση μπορει να συνεχιστει.Πιστευω πως δεν θα ειναι οπως παλια αλλα αν υπαρχει το υλικο δηλαδη τα τραγουδια και η καλη διαθεση κατι μπορει να γινει και να μην τελειωσει ετσι η παραδοση μας.Αυτο εξαρταται βεβαια σε μεγαλο βαθμο απο την προθυμια καποιων οικογενειων που εχουν στα μπαουλα τους πολλα παραδοσιακα τραγουδια (λες και η παραδοση του τοπου μας ειναι οικογενειακη υποθεση)να τα δωσουν στον πολιτιστικο συλλογο και να τα μαθει ο κοσμος που ενδιαφερεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Που κέφι για γλέντια με την κατάσταση «πολέμου» που επικρατεί γύρω μας… :(
    Βλέποντας τις φουστανέλες στις φωτογραφίες, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, στις 8 Οκτωβρίου 1838.

    «Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε; «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με τα σιταροκάραβα βατσέλια». Αλλά, ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΠΌΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ!ΠΟΛΥ ΕΥΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ. ΑΝ ΟΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

      Διαγραφή
  5. Ας ντυθούμε λοιπόν όλοι πηγαίνοντας κόντρα στο αρνητικό κλίμα που επικρατεί...
    Ας ντυθούμε για να ξεχάσουμε έστω και για μια μόνο μέρα όλα αυτά που μας βαραίνουν και μας πικραίνουν...
    Ας ντυθούμε για να μεταδώσουμε ελπίδα, αισιοδοξία και χαρά σε μικρούς και μεγάλους...
    Ας ντυθούμε ακόμα κι αν πιστεύουμε πως βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου, μόνο και μόνο για να ανέβει κάποιος φορώντας φουστανέλα ψηλά, σε σημείο που θα ακούγεται παντού και να βροντοφωνάξει τα παραπάνω λόγια του Κολοκοτρώνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΓΡΑΦΗ greeklish ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ
H efimerida-sporades.blogspot.gr ενθαρρύνει τους αναγνώστες να εκφράζουν τις απόψεις τους μέσα από τo blog. Παρακαλούμε τα κείμενα να μην είναι υβριστικά, να μην συκοφαντούν και να μην γράφονται σε greeklish. Οι διαχειριστές φέρουν ευθύνη μόνο για τα επώνυμα άρθρα των συντακτών και των συνεργατών της.
Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.