Τετ Α Τετ με τον ηθοποιό Τάκη Μόσχο

www.tjnews.gr

Κάτω στο γεροπλάτανο της χώρας της Σκοπέλου, σε ένα υπέροχο καφενεδάκι που μετρά δεκαετίες λειτουργίας δώσαμε ραντεβού για καφέ με τον Τάκη Μόσχο.

Ο Τάκης του «camping», o Αργύρης της «γλυκιάς συμμορίας», ο Ναπολέων Λαπαθιώτης στο «μετέωρο και σκιά», ο Νίκος στο «η ζωή που δεν έζησα», ο Τέλης του «Σαμπουάν», ο Ρουσσόπουλος στο «κόκκινο βαθύ», ο ηθοποιός που απολαύσαμε στην «πόλη που δεν κοιμάται», «τη νύχτα τρόμου» και στο «διπλό παιχνίδι» καθώς και σε επεισόδια της «ανατομίας ενός εγκλήματος», στο «βίος και πολιτεία», «έξι με έξι», «άσπρο κόκκινο», «Άγγελος», «Μεταίχμιο», «φιλί της ζωής» είναι μόνο κάποιες από...
τις δουλείες του. Χαρούμενος, ετοιμόλογος, ευδιάθετος, γοητευτικός και πιο κατασταλαγμένος από ποτέ μιλά για το νησί που τον έχει κερδίσει εδώ και 30 χρόνια. Το νησί που θεωρεί ως δεύτερη πατρίδα του.

Πότε αγαπήσατε τη Σκόπελο;

Την «συνάντησα» το 1982, μόλις είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα και ήταν η πρώτη φορά που την επισκέφτηκα για διακοπές. Έκτοτε έρχομαι κάθε καλοκαίρι όλο και περισσότερο. Βέβαια είμαι και λίγο χύμα εγώ! Μια φορά ήρθα για λίγες ημέρες και κάθισα 6 μήνες! Ώσπου πέρυσι πια έμεινα όλο το καλοκαίρι αλλά και τον χειμώνα για πρώτη φορά στο νησί.

Τι σας κέρδισε στην Σκόπελο;

Οι άνθρωποι. Αν και είναι ένα ιδιόμορφο νησί, κλειστό, οι άνθρωποι με αντιμετώπισαν με αγάπη. Έχω σιχαθεί την Αθήνα και δεν αλλάζω την ζωή εδώ. Η ανθρώπινη επαφή είναι πολύ σημαντική. Το ότι θα σου χτυπήσει ο διπλανός σου την πόρτα αν έχει να σε δει δύο μέρες για να σε ρωτήσει αν είσαι καλά, όπως και οι καθιερωμένες συναντήσεις μας σε σπίτια για κρασί και φιλική συζήτηση, είναι ανεκτίμητα.

Πέρυσι έμεινα όλο το χειμώνα στο νησί μιας και δεν είχα υποχρεώσεις στην Αθήνα. Το περασμένο καλοκαίρι, μου έγινε μια επαγγελματική πρόταση στη χώρα και ταυτόχρονα συνδυάστηκε η δημιουργία ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας. Έμεινα έκπληκτος όταν μου ζήτησαν τα παιδιά να γίνω δάσκαλός τους! Τους εξήγησα ότι δεν είμαι δάσκαλος υποκριτικής, μπορώ όμως να γίνω συνοδοιπόρος στις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Έτσι πρότεινα να δουλέψουμε πάνω σε ένα έργο και τελικά τον περασμένο Μάιο, ανεβάσαμε την «Φαύστα του Μπόστ», στο χώρο του θερινού σινεμά, στον Ορφέα.

Πώς είναι η ζωή τον χειμώνα στο νησί;

Τα πράγματα παραμένουν «σχεδόν» ίδια. Το νησί συνεχίζει να λειτουργεί σε χειμωνιάτικους ρυθμούς. Ο κόσμος λιγοστεύει, τα πολλά φώτα σβήνουν και αρκετά μαγαζάκια κλείνουν. Ο χειμώνας έτσι και αλλιώς είναι μοναχικός. Πολλές φορές από την μοναξιά σου μιλάς στον εαυτό σου: «αχ , βρε Τάκη ξέχασες κάτω το ξυπνητήρι!», έχω πιάσει τον Τάκη να λέει φωναχτά. Σε βοηθάει όμως να ανακαλύπτεις και να μαθαίνεις ουσιαστικά τον εαυτό σου, να σε αγαπάς ουσιαστικότερα και βαθύτερα.

Γιατί προτείνετε την Σκόπελο ως τουριστικό προορισμό;

Διότι περικλείει ένα συνδυασμό τουριστικών δυνατοτήτων, όπως ποιοτική διασκέδαση, καλό φαί, μουσική παράδοση, φυσικό πλούτο και όμορφες παραλίες. Ο πολύς θόρυβος είναι στην Σκιάθο, με το ξεφάντωμα στα ύψη , η απόλυτη ηρεμία στην Αλόννησο και η Σκόπελος, στην κυριολεξία στην μέση.

Επηρέασε η οικονομική κρίση το νησί;

Η φθίνουσα πορεία ξεκίνησε πριν ξεσπάσει η κρίση. Η μείωση του τουρισμού στο νησί είναι αισθητή όμως η μείωση των τιμών ελάχιστη. Θέλω να πιστεύω πως εν καιρώ οι επιχειρηματίες του τόπου, θα συνειδητοποιήσουν την κατάσταση και θα εξελιχθεί όλο αυτό σε κάτι θετικό.

Τέχνη και Τουρισμός. Πως συνδυάζονται;

Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Η διοργάνωση κάποιου καλλιτεχνικού φεστιβάλ θα βοηθούσε στην αύξηση της προσέλευσης του κόσμου στο νησί. Πολιτιστικά η χώρα είναι πεσμένη και θα έπρεπε να ενεργοποιηθούν περισσότερο οι φορείς, έτσι ώστε να προκύψουν όμορφα γεγονότα. Η Σκόπελος για παράδειγμα είναι έντονα συνδεδεμένη με το ρεμπέτικο τραγούδι. Αυτό και μόνο μπορεί να την κάνει σημείο αναφοράς για μουσικά δρώμενα!

Πείτε μας λίγα λόγια για τη θεατρική ομάδα που προαναφέρατε.

Όπως σας είπα ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. Αποτελείται από ντόπιους, 25 έως 40 ετών. Επέλεξα την «Φαύστα του Μπόστ» θεωρώντας την βατή λόγω δεκαπεντασύλλαβου. Ανεβάσαμε την πρώτη μας παράσταση για δύο ημέρες, όπου πήγε πάρα πολύ καλά και κέρδισε άκρως θετικές κριτικές. Γι’αυτό και θα την ξανανεβάσουμε (κλικ) στις 31 Αυγούστου στον κινηματογράφο «Ορφέα» στις 9.30 μ.μ.

Μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Ουσιαστικά η πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα. Έψαξα στις αποθήκες του κινηματογράφου, βρήκα παλιά μηχανήματα γεμάτα χόρτα και χαλασμένα, επιμελήθηκα ηχογραφήσεις για την αφήγηση του έργου και μουσικές. Τα σκηνικά ήτανε μια συλλογική δουλειά της ομάδας.

Έχετε παίξει σε πολλές και ενδιαφέρουσες δουλειές…

Α! μη το λες αυτό! Μωρέ, έχω κάνει και μάπες!

Από την πρώτη σας συμμετοχή στην «Γλυκιά συμμορία» έως και σήμερα έχετε σημειώσει μια σημαντική πορεία…

Η «Γλυκιά συμμορία» μπήκε περίεργα στην ζωή μου το 1982. Μόλις είχα γυρίσει από την Γερμανία όπου έλειπα 10 χρόνια για μεταπτυχιακές σπουδές. Το μόνο που είχα ήτανε ένα πορτοφόλιο με φωτογραφίες μου, αφού δούλευα και ως μοντέλο. Εκείνη την περίοδο, έκανα πολύ παρέα με τον κ. Τιμογιαννάκη ο οποίος με παρότρυνε να συνεργαστώ με τον κ. Νικολαίδη. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα στην «Γλυκιά συμμορία» από ρόλο κομπάρσου και κατέληξα πρωταγωνιστής! Και κάπως έτσι ήρθαν όλα τα υπόλοιπα…

Τι θα θέλετε να κάνετε τώρα;

Θα με ενδιέφερε πολύ ο κινηματογράφος αλλά και το θέατρο. Πιστεύω πολύ στους νέους ανθρώπους και θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους. Σου δίνουν πολλά περισσότερα από αυτά που έχεις να τους προσφέρεις εσύ με την εμπειρία σου.

Μιλήστε μας για την συμμετοχή σας στην ‘’Αντιγόνη’’ που ανέβηκε τον Ιούλιο στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου.

Ήτανε μια παράσταση η οποία ανέβηκε δυστυχώς για δύο μόνο φορές σε ένα γεμάτο θέατρο, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Πωρωθήκαμε όλοι με το έργο, ξεπεράσαμε δυσκολίες και κολλήματα από την έντονη επιθυμία μας να πραγματοποιήσουμε αυτήν την παράσταση.

Δυστυχώς το φεστιβάλ δεν είχε την αναμενόμενη πορεία. Πολλές παραστάσεις που είχαν προγραμματιστεί δεν ανέβηκαν και οι οικονομικές εκκρεμότητες δυστυχώς παραμένουν. Κακός προγραμματισμός και ασυνεννοησία. Η ομάδα όμως της «Αντιγόνης» με πίστη, αγάπη και μεράκι παραμέρισε τις δυσκολίες και πέτυχε.

Σκέφτεστε τελικά να μείνετε και φέτος το χειμώνα εδώ;

Αν το τηλέφωνο μου δεν χτυπήσει για κάποια δουλειά στην Αθήνα, ναι. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Χαλκίδα, πήγα κατευθείαν για σπουδές στη νομική στη Θεσσαλονίκη, μετά Γερμανία και έπειτα βρέθηκα στην Αθήνα. Για να είμαι ειλικρινής η ανθρώπινη επαφή που υπάρχει εδώ δεν συγκρίνεται με τίποτα. Η εσωτερική ηρεμία που βιώνω εδώ δεν υπάρχει κάτω… Η αλλαγή βέβαια πάντα ξεκινάει από μέσα μας και δεν έχει να κάνει με τον τόπο που ζεις.

Η αλλαγή για μένα ξεκίνησε μετά από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας. Σήμερα πια αισθάνομαι καλά με όπλο την πίστη στον εαυτό μου, αναθεώρησα όλη την κοσμοθεωρία μου, αγαπώντας ουσιαστικά εμένα. Έτσι πιστεύω πως έρχεται η βελτίωση σε όλα όσα μας συμβαίνουν στην ζωή…

Ευχαριστούμε τον Τάκη Μόσχο για την όμορφη συνάντηση, εκεί, στον γεροπλάτανο, της χώρας της Σκοπέλου.

www.tjnews.gr

Παρουσίαση: Κατερίνα Λιαποπούλου

Επιμέλεια: Βουτσικάκη Όλγα