Σελίδες

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Ο Αλ. Μεϊκόπουλος στη συνέλευση των συμβασιούχων ΚΟΧ

Τη Δευτέρα 8 Απριλίου ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος παρευρέθηκε στη συνέλευση των συμβασιούχων ΚΟΧ για την οποία ενημερώθηκε από τα τοπικά ΜΜΕ.
Οι συμβασιούχοι ΚΟΧ ή αλλιώς οι εργαζόμενοι στην κοινωφελή εργασία βιώνουν το εξής παράλογο. Παρόλο που είτε έχει λήξει η σύμβασή τους ή λήγει αυτές τις μέρες εξακολουθούν να παραμένουν απλήρωτοι για πάνω από τρεις μήνες. Πάρα τις παρεμβάσεις που έχουν πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής σε διάφορους φορείς (Δήμο, Περιφέρεια, ΕΚΒ, Επιθεώρηση Εργασίας) εξακολουθούν να μη γνωρίζουν ποιος ακριβώς είναι ο λόγος που δεν έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα τους.
Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος συνομίλησε με τους εργαζόμενους και έκανε την εξής δήλωση:
«Αισθάνομαι τουλάχιστον ντροπή στεκόμενος μπροστά σε ανθρώπους οι οποίοι μετά από μακροχρόνια ανεργία, μετά από σπουδές, νέους ανθρώπους, συνομήλικούς μου, ανθρώπους που προσπαθούν να...
διασφαλίσουν τα στοιχειώδη στις οικογένειες τους να παραμένουν για μήνες απλήρωτοι.
Η συγκυβέρνηση του κ. Σαμαρά φαίνεται όμως πως δεν αισθάνεται καμία ντροπή. Αντιθέτως, μέσω των μνημονιακών πολιτικών, επιχειρεί να καθιερώσει ένα καθεστώς σύμφωνα με το οποίο η πλειοψηφία της κοινωνίας θα μετακινείται από την ανεργία στην επισφαλή εργασία, δε θα έχει ασφάλιση και ο μισθός δε θα ξεπερνά τα 600 ευρώ.
Η παρουσία μου σήμερα εδώ δεν έχει σκοπό ούτε να κατευθύνει τις κινητοποιήσεις που σχεδιάζετε ούτε για να εκμαιεύσουμε πολιτικά οφέλη. Πιστεύουμε, όμως ότι η πίεση που ασκείται μέχρι σήμερα θα έπρεπε να στοχεύει κυρίως το Υπουργείο Εργασίας και στο φορέα υλοποίησης. Και αυτό το λέω μεταφέροντας μια πρόσφατη εμπειρία που είχαμε με άλλα αντίστοιχα προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας».
Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ αλλά και εγώ προσωπικά είμαστε διαθέσιμοι να προσφέρουμε όποια βοήθεια και συμπαράσταση μπορούμε στο δίκαιο αγώνα που δίνετε. Πιστεύουμε ότι όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε μνημόνια και τρόικες ώστε να ανοίξουμε το δρόμο για μια Ελλάδα που δε θα ωθεί τα παιδιά της στη μετανάστευση, δε θα προάγει το μοντέλο το εργαζόμενου – λάστιχο αλλά μέσα από τις διαδικασίες της παραγωγικής ανασυγκρότησης θα μειώσει την ανεργία και θα έχει ως στόχο τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους».