Με λογισμό και όνειρο

Γράφει ο Ισίδωρος Φαμελιάρης

Αναλογιζόμενος την εθελοντική προσφορά μου στα κοινά θέλω να απαριθμήσω τις αστοχίες και τις παραλήψεις μου. Η προσφορά μου δεν είναι και τόσο άξια αναφοράς και μεγάλη, αλλά είναι η ανάγκη της επικοινωνίας. Σαν μέλος της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης δεν κατάφερα (μαζί με τα υπόλοιπα μέλη) να καθορίσουμε, σχεδιάσουμε και προγραμματίσουμε την τουριστική πολιτική του νησιού μας, δηλαδή τον μπούσουλα που θα μας οδηγήσει σε συνεργασία με τους επαγγελματικούς φορείς στα αναγκαία μέτρα υποδομής, στον συντονισμό δράσεων και βελτίωση της προσφοράς των υπηρεσιών. Ασχοληθήκαμε και διαχειριστήκαμε με πολύ καλά αποτελέσματα την τουριστική προβολή του νησιού μας, αλλά είπαμε απαριθμούμε μόνο τις παραλήψεις.

Για να καθορίσουμε την τουριστική πολιτική πρέπει κατά την ταπεινή μου άποψη να απαντήσουμε στην απλή ερώτηση ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ. Αυτή η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με πολλούς τρόπους, εγώ θα δώσω την δική μου απάντηση.

Η Σκόπελος κατά την Αρχαιότητα είχε ένα από τα πέντε γνωστά περιφερειακά Ασκληπιεία. Η απαραίτητη αξιοποίηση του, ακόμη και στην υποθαλάσσια θέση του (καταδυτικός τουρισμός) θα αποτελέσει...
αναγκαίο μέτρο τουριστικής υποδομής. Ο Καισάριος Δαπόντε υπήρξε ένας πολυγραφότατος θρησκευτικός λόγιος της εποχής του και έζησε και αγάπησε την Σκόπελο. Στα πλαίσια του Θρησκευτικού τουρισμού με την δημιουργία χαρτών επισκεψιμότητας Μοναστηριών και Εκκλησιών και την βοήθεια του Πάπα Κώστα (και άλλων) να αναβιώσουμε θρησκευτικές συναντήσεις (μικρά συνέδρια).

Η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή μας πρέπει να βρει το χώρο της στο τουριστικό προϊόν. Ντόπια προϊόντα δαμάσκηνο, μέλι, λάδι, τυρί και εσπεριδοειδή, σε συνεργασία με του παραγωγούς, να τυποποιηθούν και να πωλούνται σε ειδικά μαγαζιά. Στην πλέον τουριστική περιοχή της Ιταλίας Τοσκάνη τα κυρίαρχα μαγαζιά είναι αυτά που πουλάν ντόπια προϊόντα.

Η γαστρονομία θα παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στον τουρισμό. Μία Γαστρονομική Λέσχη Σκοπέλου, που σκοπός της θα είναι η καταγραφή παλιών συνταγών με ντόπια προϊόντα, εμπλουτίζοντας τες με ευφάνταστες καινούργιες συνταγές και με συνεργασία τους εστιάτορες, ώστε να βγουν παλιές και καινούργιες γεύσεις στα πιάτα των εστιατορίων. Το “ελληνικό πρωινό” πρέπει να είναι μια καλή αρχή για όλα τα Ξενοδοχεία

Η μοναδική χλωρίδα του νησιού μας αποτελεί εγγύηση για την ανάπτυξη του περιπατητικού τουρισμού. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια μελέτη για την χλωρίδα του νησιού μας αναρτημένη στο διαδίκτυο και αφού καταγράψουμε, καθαρίσουμε, σηματοδοτήσουμε και χαρτογραφήσουμε τα μονοπάτια (τίποτα παραπάνω) να τα προσφέρουμε στους επισκέπτες.

Σε ένα νησί ο ναυταθλητισμός είναι συνώνυμος με τον τουρισμό. Αυτό το κομμάτι όμως το διεκπεραιώνει με τον καλύτερο τρόπο ο Ν.Ι.Κ.Ο.Σ.

Πολλοί επισκέπτες, Έλληνες και αλλοδαποί, έρχονται να ακούσουν τον Ξηντάρη, τον Καλαφάτη, τον Μιτρένζη και όλους τους νεότερους μουσικούς. Είναι αδιανόητο και βαρετό για τους επισκέπτες του νησιού μας να υπερισχύουν τα ξένα μουσικά ακούσματα.

Πριν μερικούς μήνες δημιουργήθηκε ένας μικρός ενδοχώριος ταρσανάς από τον Ρήγα Καθηνιώτη για να φτιάξει το τρεχαντήρι του. Νέος καραβομαραγκός ο Κώστας Κοσύφης. Η μελέτη – καταγραφή - φωτογράφηση έγινε από τον Γιώργο Τζαβάρα και είναι μέρος της πτυχιακής του εργασίας. Με έναν πολλά υποσχόμενα καραβομαραγκό και το υλικό της μελέτης έτοιμο το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένας παραθαλάσσιος δημοτικός χώρος και ένα δημοτικό πρόγραμμα ΕΣΠΑ για να αναστήσουμε έναν ταρσανά.

Τέλος δεν καταφέραμε παρά τις φωτογραφήσεις, σχολιασμούς και αναρτήσεις στην εφημερίδα “Βόρειες Σποράδες” να σταματήσουν να πετούν σκουπίδια οι ευγενείς συμπολίτες μας σε περίοπτα μέρη, όπως π.χ. στον δρόμο προς τον Στάφυλο, στην στροφή για τον Προφήτη Ηλεία (μία σημερινή επίσκεψη στον χώρο θα σας πείσει).

Η εμπειρία επιβεβαιώνει ότι οι “άνθρωποι δεν θα είχαν πετύχει το εφικτό, αν δεν είχαν ξανά και ξανά προσπαθήσει το ανέφικτο”. Και για αποφυγή κάθε πονηρής σκέψης, η λατρεία της εξουσίας αφορά ματαιόδοξα και φιλήδονα αισθήματα που δυστυχώς δεν έχω.