Ξεραίνουν τα δέντρα για να έχουν θέα..!

Του

Παναγιώτη Γρ. Σταμούλη

"Να πας να βρεις αυτόν που τον ξέρανε για
να τον κόψει"(!) ήταν η απάντηση που εισέπραξα
από τον εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης,
όταν απευθυνόμενος σ' αυτόν του ζήτησα
να μεριμνήσει για την αποκοπή του δένδρου
και τη επανεμφύτευση ενός άλλου στην ίδια θέση

Λένε πως μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. 

Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση οι χίλιες λέξεις δεν επαρκούν για να περιγράψουν αυτό το διαρκές "έγκλημα" (χωρίς τιμωρία, βεβαίως ) που συντελείται εδώ και πολλά χρόνια μέσα στον οικισμό του Έλιους. (Αυτό, όμως, είναι ένα άλλο, μεγάλο και σοβαρό θέμα με το οποίο αξίζει τον κόπο ν ασχοληθεί,επιτέλους, κάποιος σοβαρά). Πρόσφατο, αλλά, πολύ φοβάμαι, όχι τελευταίο, "θύμα" αυτής της μανίας έχει πέσει και ο συγκεκριμένος πεύκος της φωτογραφίας, "δημιούργημα" κι αυτός κάποιου "οικολόγου" συντοπίτη μας !

Προσπερνώ το πρόβλημα της αισθητικής του θεάματος με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι σε καθημερινή βάση, τόσο εμείς οι ντόπιοι, όσο και οι ξένοι επισκέπτες μας και στέκομαι στο γεγονός της επικινδυνότητας που εγκυμονεί η παρουσία (για πάνω από ένα χρόνο, παρακαλώ) αυτού του αποξηραμένου δένδρου στη μέση του χωριού και μάλιστα μέσα στην ίδια την παιδική χαρά! Είναι σχεδόν βέβαιο ότι με το πρώτο φύσημα του αγέρα θα σωριαστεί και θα καταπλακώσει οποιονδήποτε άτυχο βρεθεί από κάτω του. Και τότε, όπως γίνεται πάντα σ' αυτή τη χώρα, όλοι οι "ανευθυνοϋπεύθυνοι", εκ των...
υστέρων, θα νίπτουν τας χείρας των αποποιούμενοι τις ευθύνες τους για το κακό που θα έχει, ήδη, συμβεί. Θα μου πείτε, γνωστά πράγματα και το "έργο" το έχουμε ξαναδεί...

Σαν απλός πολίτης αυτού του τόπου, αισθάνομαι την ανάγκη να αναδείξω το θέμα αυτό μέσα από την δημοσιοποίησή του με την ελπίδα, ότι κάποιος "υπεύθυνος" (τώρα μάλιστα!), επιτέλους, θα ευαισθητοποιηθεί και θα δώσει μια λύση στο πρόβλημα, αφού οι ως τώρα επανειλημμένες οχλήσεις μου προς τους αρμοδίους φορείς έπεσαν, δυστυχώς στο κενό. Χαρακτηριστικά αναφέρω την απάντηση που εισέπραξα από τον εκπρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν απευθυνόμενος σ' αυτόν του ζήτησα να μεριμνήσει για την αποκοπή του δένδρου και τη επανεμφύτευση ενός άλλου στην ίδια θέση: "Να πας να βρεις αυτόν που τον ξέρανε για να τον κόψει"!

Και με αυτή την απάντηση του "εκλεκτού" εκπρόσωπου του Δήμου μας, θέλω να τελειώσω με το ακόλουθο (ρητορικό) ερώτημα προς όλους μας, εμού συμπεριλαμβανομένου: Υπάρχει, αλήθεια, κανείς που να πιστεύει ειλικρινά πως μπορεί η κοινωνία μας με τέτοιες τακτικές (κόβω / ξηραίνω το δένδρο γιατί μου εμποδίζει τη θεά) και νοοτροπίες αδιαφορίας "ωχαδερφιστικού τύπου", να βγει ποτέ απ' αυτό το σκοτεινό τούνελ μέσα στο οποίο βρίσκεται χωμένη τα τελευταία χρόνια; Εγώ, προσωπικά, δεν το πιστεύω!

Με τιμή

Παναγιώτης Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος