Εθελοντισμός στη Γλώσσα;

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στον Πολιτιστικό Σύλλογο Γλώσσας, με τις παραιτήσεις κάποιων και την αντικατάσταση από κάποιους άλλους, μου δίνεται η ευκαιρία να πω την άποψη μου για τον εθελοντισμό στο χωριό μας. Υπάρχει εθελοντισμός στον τόπο μας; Δύσκολο και ευαίσθητο θέμα το οποίο χρήζει ανάλυσης και επεξεργασίας.

Καταρχήν τι είναι εθελοντισμός; Η έννοια του εθελοντισμού συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά. Ο εθελοντισμός εκφράζεται με πολλούς τρόπους, ο καθένας από αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών περιβαλλοντικών προβλημάτων και όχι μόνο και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς. Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος, είναι στάση ζωής και δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα καθώς αφορά όλους ανεξάρτητα από κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις, προάγει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Ποιο είναι το μοντέλο του εθελοντισμού; Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός ακτιβισμού και άμισθης εργασίας, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και της ανιδιοτελούς προσφοράς.

Θα μου πείτε, ναι ωραία όλα αυτά αλλά τι σχέση έχουν με το χωριό μας και τον Πολιτιστικό Σύλλογο; Πως δεν έχουν, αφού όλο...
αυτό βασίζεται στον εθελοντισμό, την αγάπη και την ανιδιοτελή προσφορά όλων για τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν εθελοντές στο χωριό μας; Δεν θα σας πω την άποψη μου, θα μοιραστώ μονάχα τις εμπειρίες μου. Αυτή την στιγμή στον Σύλλογο, εγγεγραμμένα μέλη είναι περί τα 150 άτομα. Από αυτά μόνο τα 40 είναι οικονομικά εντάξει. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. Τα τελευταία χρόνια που επαναδραστηροποιήθηκε ο Σύλλογος κάθε καλοκαίρι γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χωριό μας. Ξέρετε πως γίνονται, ποιοι τρέχουν, ποιοι παρατάνε οικογένειες, φίλους, ελεύθερο χρόνο, για να στηθεί και να οργανωθεί όλο αυτό το γεγονός; Το εκάστοτε Διοικητικό Συμβούλιο. Δυστυχώς στο χωριό μας έχει περάσει στο υποσυνείδητο του, ότι οι εκδηλώσεις πολιτισμού κάθε χρόνο είναι υπόθεση των 5 ή 7 ατόμων που υπηρετούν το Δ.Σ. του Συλλόγου. Κάθε χρόνο 5 συγχωριανοί μας αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας όλες τις υποχρεώσεις που γεννά η διοργάνωση Πολιτισμού στον τόπο μας. Η βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη, ελάχιστη εώς μηδαμινή. Δεν σας κάνει εντύπωση που κάθε χρόνο αλλάζουν τα άτομα στο Δ.Σ. από καινούργια και ότι σχεδόν κανένας από τους παλιούς δεν συνεχίζει;
Φέτος έγινε μια υπέρβαση. Πραγματοποιήθηκε μια σειρά εκδηλώσεων, που και περισσότερες μέρες κράτησε και το οικονομικό μέγεθος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Το αποτέλεσμα όμως το ίδιο. Πάλι 5 άτομα επωμίστηκαν όλο το βάρος, με μια πολύ μικρή βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη.

Τι κάνει όμως ο Δήμος Σκοπέλου σχετικά με τον εθελοντισμό; Τα τελευταία χρόνια, οι εκάστοτε διοικήσεις προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κίνημα εθελοντισμού στην Σκόπελο και το χωριό μας ειδικότερα. Χωρίς αποτέλεσμα όμως. Και ξέρετε γιατί; Γιατί τους εκπρόσωπους τους δεν τους ενδιέφερε ο εθελοντισμός πέραν της θητείας τους. Ναι, καλά διαβάσατε! Ο εθελοντισμός για κάποιους κρατάει μια… τετραετία! Μόλις τελειώσει η θητεία τους εξαφανίζονται. Διοργανώνουν 2-3 εκδηλώσεις εθελοντισμού τον χρόνο, συμμετέχοντας συνήθως πρόσωπα-υποστηρικτές της εκάστοτε διοίκησης, καθαρίζοντας κάποια πάρκα ή παραλίες. Και μέσα σε όλα αυτά, τραβούν και τα έρμα τα παιδάκια του Δημοτικού να βοηθήσουν στην προσπάθεια αυτή, χωρίς όμως να τους εξηγεί κάποιος το γιατί, τα οφέλη και τον σκοπό του εθελοντισμού. Ως εκεί, ουσία μηδέν. Τα παιδιά πάλι του Γυμνασίου-Λυκείου Γλώσσας, δεν συμμετέχουν σε τέτοιου είδους δράσεις, διότι ίσως αντιλαμβάνονται την κοροϊδία του όλου θέματος ή αρνούνται να κάνουν κάτι το οποίο κανένας δεν τους έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια για τα οφέλη που θα αποκομίσουν συμμετέχοντας σε εθελοντικές ομάδες.

Το προσωπικό μου συμπέρασμα ποιο είναι; Θα περάσουν πολλά χρόνια και θα χρειαστεί πολύς αγώνας μέχρι να κατανοήσουμε όλοι τις βασικές ιδέες και αξίες του εθελοντισμού. Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πιο προφανής λόγος που οι άνθρωποι γίνονται εθελοντές είναι το πάθος τους για κάτι που αγαπούν.

Οι άνθρωποι, που έχουν προσωπική σύνδεση με μία περιοχή, δρουν εθελοντικά στην κοινότητά τους θέλοντας να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέρος τόσο για τους ίδιους όσο και για τους υπολοίπους. Τα προσωπικά οφέλη που θα αποκομίσουν είναι μέσα από τις μοναδικές εμπειρίες που προσφέρει ο εθελοντισμός, ενισχύουν τις καλές πλευρές του χαρακτήρα τους και διαμορφώνουν ένα καλύτερο πρόσωπο, γίνονται πιο ανεξάρτητοι, πιο θαρραλέοι, ανοιχτόμυαλοι και τολμηροί.

Μέχρι να γίνουν όμως όλα αυτά στο χωριό μας… Καλό παράδεισο!

Νέστορας Αγόρος