"Οι δραπέτες της σκακιέρας" από το 3ο νηπιαγωγείο Σκιάθου

«…σε όλους όσοι αρνούνται να γίνουν πιόνια...»

Οι λιλιπούτειοι ηθοποιοί του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου στις 19 Δεκεμβρίου, ημέρα Πέμπτη και ώρα 8:30 μμ, στο Κλειστό Θέατρο Μπούρτζι θα παρουσιάσουν το θεατρικό έργο

"Οι δραπέτες της σκακιέρας"
του Ευγένιου Τριβιζά.

Διασκευή / Μουσική επιμέλεια:
Λένα Κουτούμπα

Σκηνικά: Κώστας Κουτούμπας

Σχεδιασμός αφίσας: Β. Κουτούμπα

Παίζουν:
Μάριος Μέτσο, Ζωή Αντώναρου, Αντανέλα Χαλίλι, Λιάνα Γιαννίτση, Μαρία Δέλλα, Φίλιππος Κουκούλης, Θοδωρής Σταματίου, Αριστοτέλης Σταμούλης, Νίνα Αρμαμέντου, Δήμητρα Τσάμτσα, Ελισάβετ Σούλι, Εύη Σταύρο, Μαρία Λάζου, Κωνσταντίνος Μπαλατσούκας, Μαρία Ανδριάνα Ιτζέ, Άγγελος Τιτάι, Παύλος Λαμάι, Κωνσταντίνος Μεχμέτι, Χρυσοβαλάντου Μανωλιού, Αντριάν Γιόλλα, Άρτεμις Κοψιδάκη, Ασημίνα Γεωργακοπούλου, Μαρκέλλα Κεφάλα

Λίγα λόγια...

Ένα βράδυ  στην άκρη μιας παλιάς σκακιέρας συναντιούνται κρυφά η Λευκή Βασίλισσα και ο Μαύρος Αξιωματικός και αποφασίζουν να δραπετεύσουν από τη σκακιέρα με το τρένο των πλήκτρων, ακολουθώντας το...
ασημένιο μονοπάτι μιας φεγγαραχτίδας. Χωρίς το Μαύρο Αξιωματικό και τη Λευκή Βασίλισσα, το παιχνίδι δε μπορεί να συνεχιστεί. Τα υπόλοιπα πιόνια είναι αποφασισμένα να βρουν και να τιμωρήσουν σκληρά τους ασυλλόγιστους δραπέτες.

Έτσι ξεκινάει μια συναρπαστική περιπέτεια σε κόσμους μαγικούς και μακρινούς τόπους. Τα δύο παράτολμα πιόνια, κυνηγημένα από ένα γεράκι χωρίς σκιά, προσπαθούν να βρουν το γλάρο των ονείρων που θα τα οδηγήσει στην εφτάχρωμη πόλη του ουράνιου τόξου. Οι δραπέτες πληρώνουν το τίμημα της φυγής για να γνωρίσουν για πρώτη φορά τις απλές και πολύτιμες χαρές της ζωής.

Τα δύο πιόνια αρνούνται να υποταχτούν στη μοίρα τους. Γι' αυτό το λόγο δραπετεύουν για να γνωρίσουν τον κόσμο πέρα απ' τη σκακιέρα. Πέρα από τα 64 τετράγωνα κελιά. Κι ο καταλύτης είναι η μουσική.

Η σκακιέρα συμβολίζει το αυστηρά προκαθορισμένο σύμπαν. Τους αυθαίρετους νόμους και τους απαράβατους κανονισμούς που οι δύο ήρωες (οι οποίοι ανήκουν και σε αντίπαλα στρατόπεδα) παραβαίνουν.

Το έργο αυτό, που ο Τριβιζάς χαρακτηρίζει "ονειρόδραμα", μέσα από μια απλή ιστορία αγάπης, συμβολίζει την πάλη ενάντια στην καταπίεση. Τον αγώνα για ελευθερία και αλήθεια. Έτσι μας οδηγεί μέσα από το γέλιο και το δάκρυ στο στοχασμό.

Το θέατρο μας θεραπεύει, μας ταξιδεύει και μας ανοίγει δρόμους φωτεινούς.

Και συνεχώς μας θυμίζει πόσο μεγάλη είναι η περιπέτεια του ανθρώπου, όταν υπερασπίζεται το ιδανικό της ψυχής του.