Ο τόπος χρειάζεται χρηστούς και έντιμους εκπροσώπους

Της Λένας Κουτούμπα

εκπαιδευτικού

Τους πολιτικούς που μας κυβερνούν εμείς οι ίδιοι τους δημιουργούμε. Εμείς τους πλάθουμε. Η ηθική και η πολιτική είναι δύο μεγέθη που θα 'πρεπε να 'ναι ισοδύναμα, ισότιμα. Κι όσον αφορά τον προβληματισμό: η ηθική πού ανήκει τελικά, στη φιλοσοφία ή μήπως στην πολιτική όπως ήθελε κι ο Αριστοτέλης;

Αυτό που θα μπορούσε κανείς να απαντήσει είναι ότι τα πάντα απ’ ό,τι φαίνεται είναι θέμα προσωπικής επιλογής! Πάντως τόσο το ήθος όσο και η πόλη αποκλείουν το ατομικό και σημαίνουν το κοινό, που αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη (δηλαδή τη Νέμεση).

Ας δούμε πώς λειτουργεί η κοινωνία. Είναι μια συνεργατική ομάδα τα μέλη της οποίας βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση. Κοινωνιολογικά είναι ένα σύνολο συνειδητών ανθρώπινων σχέσεων. Στόχοι και απαιτήσεις δε μπορούν να εκπληρωθούν κατά μεμονωμένο τρόπο. Μόνο με τρόπο συλλογικό. Η σφαιρική επιτυχία της κοινωνίας είναι το μέσο για τη μεμονωμένη επιτυχία.

Χρειάζονται λοιπόν πολίτες με πολιτική συνείδηση και βούληση που να...

μπορούν να σκεφτούν το καλό της χώρας. Να έχουν αξίες και ιδανικά. Προσωπική ηθική. Να μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι για τα προβλήματα της κοινωνίας δε φταίει η δημοκρατία αλλά οι επιλογές των προσώπων στα οποία έδωσαν την εξουσία. Ας θυμηθούμε τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη. Την εξουσία σύμφωνα μ’ αυτόν πρέπει να κατέχουν οι αγαθοί κι όχι οι πλούσιοι.

Ένας υπεύθυνος φορέας, όπως ο πολιτικός, είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί την ηθική της ευθύνης. Πάνω από τους διάφορους θεσμούς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, πρέπει να υπάρχει το ανθρώπινο πρόσωπο και το προσωπικό ήθος.

Κι επειδή η πολιτική υπάρχει για τον άνθρωπο κι όχι ο άνθρωπος για την πολιτική, το προσωπικό ήθος είναι απαραίτητο. Κι ο άνθρωπος δεν είναι δούλος των αρχόντων του κόσμου, αλλά πρόσωπο με ανεπανάληπτη αξία.

Γέμισε η χώρα με επίδοξους σωτήρες, είτε πρόκειται για τοπικές αυτοδιοικήσεις, είτε για Βουλή. Όλα θα τα καταφέρουν οι επίδοξοι, παρά τη συντριβή της κοινωνίας, παρά τη φτώχεια και τον αποκλεισμό των ανθρώπων από τα θεμελιώδη αγαθά (τροφή – στέγη).

Η ευθύνη ανήκει στα πολιτικά πρόσωπα, που είτε δημιούργησαν την κατάσταση αυτή, είτε δεν την απέτρεψαν. Οι δημιουργοί της διαλυμένης ηθικά και οικονομικά Ελλάδας προσπαθούν να πείσουν ότι αγωνίζονται να μας σώσουν. Εκφοβίζουν, απειλούν, ψεύδονται.

Η κατάσταση όμως που οδήγησε στην εξαθλίωση είναι η έλλειψη ήθους των πολιτικών προσώπων, που το μόνο που κάνουν είναι να «χαϊδεύουν» τα αυτιά των πολιτών ικανοποιώντας τους κάποιες κατώτερης ποιότητας αξίες. Έτσι το ήθος των πολιτών εξομοιώνεται με το ήθος των πολιτικών που κυβερνούν.

Όταν ρώτησαν το Σόλωνα αν θεωρούσε πως έδωσε στους Αθηναίους τους καλύτερους νόμους, αυτός απάντησε:  Όχι, αλλά αυτούς που τους ταιριάζουν.

Κι ας σκεφτούμε (και μέσα στη σημερινή κατάσταση με τους δανεισμούς και τα μνημόνια) ότι προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας, αλλά κι αυτός που ενώ κατέχει δημόσια αξιώματα δεν κάνει τίποτα για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων.

Ο τόπος χρειάζεται χρηστούς και έντιμους εκπροσώπους. Που ναι, πρέπει να προσμετράται και η προσωπική τους ζωή. Χρειάζονται πρόσωπα που θα βάλουν το καθολικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Ακέραιοι χαρακτήρες. Κι όχι άβουλα άτομα που ακολουθούν τις εντολές του κόμματός τους. Αντικειμενικοί, δίκαιοι. Αντίθετοι σε κάθε ανομία.

Και ναι, η πολιτική για το λαό πρέπει να 'ναι

Ήθος, Παιδεία, Πολιτισμός.

Λένα Κουτούμπα

Νηπιαγωγός