Η φτωχοποίηση και η ανεργία δεν μπορούν να χτυπηθούν ουσιαστικά με μέτρα - μερεμέτια

Δήλωση του Αλέξανδρου Μεϊκόπουλου, βουλευτή Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ, για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Το πρόγραμμα για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που έχει επεξεργαστεί η κυβέρνηση είναι ένα μέτρο - ελεημοσύνη που αφορά ελάχιστους, εκείνους που βρίσκονται πολύ κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας, αποκλείοντας τη συντριπτική πλειονότητα των φτωχοποιημένων Ελλήνων. Είναι ένα μέτρο που έχει την δυναμική ενός ποτηριού νερού, με το οποίο η κυβέρνηση αξιώνει ότι θα καταφέρει να σβήσει την ανεξέλεγκτων πλέον διαστάσεων κοινωνική και οικονομική πυρκαγιά στη χώρα. Η επιδοματική πολιτική δεν μπορεί να δώσει μια ουσιαστική λύση στην βαθιά κρίση που πλήττει την χώρα, γιατί πολύ απλά είναι και αυτή μέρος της κρίσης, και άρα τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο της εξαθλίωσης της χώρας. Η φτωχοποίηση και η ανεργία δεν μπορούν να χτυπηθούν ουσιαστικά με μέτρα-μερεμέτια, αλλά με την αλλαγή των ίδιων των πολιτικών που τα προκάλεσαν και που συνεχίζουν να τα δημιουργούν. Χρειάζεται μια νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που να δημιουργεί ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας.

Η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος, που θα εφαρμοστεί τελικά από...

τις 20 Σεπτεμβρίου σε 13 Δήμους, απέκλεισε το Δήμο Βόλου. Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε αντίθεση με τον διακηρυγμένο στόχο του μέτρου, που είναι -υποτίθεται- να δημιουργηθεί ένα ελάχιστο δίχτυ κοινωνικής προστασίας στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση. Η Μαγνησία όμως με τον Δήμο Βόλου να έχει τα ¾ του πληθυσμού της καταγράφει πρωτιά στην ανεργία, τόσο σε επίπεδο Περιφέρειας όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο. Η αιτιολογία του Υφυπουργού Εργασίας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση άλλαξε τα κριτήρια επιλογής των περιοχών, αποφασίζοντας να προκρίνει την πόλη-έδρα της κάθε περιφέρειας, επειδή οι κοινωνικές δομές αυτών είναι αρτιότερες για να μπορούν επιτυχώς να εφαρμόσουν τον θεσμό, μέχρι την καθολική του εφαρμογή του τον Ιούνιο του 2015 σε όλη την χώρα, συνηγορεί υπέρ της επιχειρηματολογίας του ΣΥΡΙΖΑ για την επιφανειακότητα του μέτρου, αφού ένα μέτρο-ημίμετρο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης δεν είναι δυνατόν να προκρίνει γραφειοκρατικά κριτήρια έναντι των κοινωνικών, οικονομικών και ανθρωπιστικών.

Η συνολική ευθύνη για την εξαίρεση του Βόλου από το συγκεκριμένο ημίμετρο κοινωνικής πολιτικής ανήκει στην κυβέρνηση, η οποία καθορίζει την κατανομή των πόρων που λαμβάνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.