Σκιάθος / Ποιο χέρι μπορεί να πασάλειβει από πάνω αυτή τη ζωγραφιά;

"Μαμά που εξαφανίστηκε η θαλάσσια χελώνα; Που είναι ο σφουγγαράκης; Γιατί δεν φαίνονται τα παιδάκια;" 

Φεβρουάριος 2014

Και έτσι έστρεψα το βλέμμα μου πίσω από το αστόλιστο πεύκο που φύτρωσε στη θέση της κούνιας για λίγες μέρες στο Παλιό Λιμάνι της Σκιάθου. Εκεί ακριβώς που ξεφύτρωσαν και τα ξύλινα Χριστουγεννιάτικα σπιτάκια... πάλι για λίγες μέρες. Τώρα έπρεπε να απαντήσω στο ερώτημα του παιδιού για το πώς και γιατί έγινε πράσινο το μοναδικό χρωματιστό και παιδικό δημιούργημα, σε μια άψυχη παιδική χαρά και...
γενικά σε μια Σκιάθο με καμιά φροντίδα για την χαρά των παιδιών.

Δεκέμβριος 2014

Και δεν είπα τίποτα... Μόνο σκεφτόμουν ποιο χέρι μπορεί να πασάλειβει από πάνω αυτή τη ζωγραφιά; Μάλλον το χέρι που δεν έχει ποτέ προσπαθήσει να σχεδιάσει ούτε ένα ψαράκι. Που δεν έχει σταθεί ποτέ κάτω από τον ήλιο μόνο για να δώσει ζωή σε ένα άχαρο λεβητοστάσιο. Ένα χέρι που δεν έχει δει κανένα χρώμα σαν  "τέχνη" και κανένα ζωγράφο σαν "δημιουργό". Ένα χέρι που δεν έχει χαϊδέψει ποτέ παιδικό κεφαλάκι. Και φυσικά δεν αναρωτήθηκε όταν φύγει το "χωριό του Αή - Βασίλη" και το αστόλιστο πεύκο, με ποια πρασινάδα θα δένει το σπιτάκι που μουτζούρωσε;

Καλά Χριστούγεννα και σαν τελειώσουν... βοήθειά μας!

Γιαν.Κο.