Αιωνόβια η Σκοπελίτισσα Μάχη Τζώτη / Να τα χιλιάσει!

Έναν αιώνα έκλεισε η κα Μάχη Τζώτη
από το Γυφτόρεμα Σκοπέλου

Η ημέρα των γενεθλίων είναι πάντα σημαντική στη ζωή κάθε ανθρώπου, άλλα όταν κλείνεις τα 100 πρέπει να το γιορτάσεις ανάλογα και να γίνεις αισιόδοξη είδηση.

Η Σκοπελίτισσα κα Μάχη Τζώτη στις 4 Φεβρουαρίου συμπλήρωσε έναν αιώνα και γι΄αυτό το λόγο παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, συγγενείς και φίλοι βρέθηκαν κοντά της για να της ευχηθούν "να τα χιλιάσει" και να γλεντήσουν μαζί της για το ευχάριστο γεγονός.

Η κα Μάχη ήταν στα κέφια της, τραγούδησε αποκριάτικα τραγούδια, μίλησε μέσω skype(!) με εγγόνια και συγγενείς στην Αθήνα και την Αμερική και αφού έσβησε τα κεράκια με τη μία, σαν τα 100 χρόνια που πέρασαν, συμμετείχε στο γλέντι ακούραστη…

κα Μάχη και του χρόνου να σβήσεις τα 101 και να είμαστε καλά να σε φωτογραφίσουμε πάλι...
Ο εγγονός Γιώργος Τζώτης γράφει:

«Η γιαγιά μου το Μαχάκη Τζώτη... μεγαλώσαμε καθώς μας στόλιζε καθημερινά με ευχές, στιχάκια και τραγούδια. Το καλοκαίρι μας κέρναγε δροσερή βυσσινάδα, το χειμώνα ζεστό αμυγδαλόζουμο και να οι κρεμμυδόπιτες, να οι φουσκόπιτες να τα κεράσματα

...όλα συνοδευόμενα απο έμμετρο λόγο "το παλιό" και απαγγελία ηθοποιού. Όταν με τα χρόνια κάποια εγγόνια της φύγαμε από το νησί ο ερχομός μας της ήτανε γιορτή, κατέβαινε τα απότομα στενά σκαλάκια της γειτονιάς να μας υποδεχτεί στο δρόμο τραγουδώντας "Που ήσουν φως των οφθαλμών μου, χαρά της λογικής μου;..."

Και όταν πάλι κάθε φορά φεύγαμε, μας αποχαιρετούσε με το "κατιτίς" μας, ένα ματσάκι από φρεσκοκομμένα λουλουδάκια από τις άφθονες γλάστρες της και έχυνε νεράκι με το ποτήρι στο διάβα μας για "τρέξει σαν το νεράκι ο χρόνος ώσπου να γυρίσουμε πίσω" μοιρολογώντας ''Φεύγεις και φεύγει η γνώση μου..."

Απόδειξε χθες πως παραμένει η ψυχή της παρέας, ξεκινώντας πρώτη το τραγούδι, σέρνοντας πρώτη το χορό!