Έφυγε η Σκοπελίτισσα Ουρανία (Νίνα) Τσακνή

Στα 82 της χρόνια έφυγε από κοντά μας η Σκοπελίτισσα συγγραφέας, ποιήτρια και λογοτέχνις, σχολιάστρια κατά καιρούς της έντυπης εφημερίδας «Βόρειες Σποράδες», Ουρανία (Νίνα) Τσακνή, την Πέμτη 5 Φεβρουαρίου 2015. Η κηδεία της έγινε το Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου, στο Β΄Κοιμητήριο του Δήμου Αθηναίων, παρουσία συγγενών της και πλήθους φίλων της από το χώρο των Γραμμάτων, οι οποίοι τίμησαν την εκλιπούσα και συλλυπήθηκαν την κόρη της Ελένη - Γλυκερία Βολιώτου - Ζερβού και τον εγγονό της Νίκο Αλεξανδράτο. 

Επικήδειο εκφώνησε ο πρόεδρος του Κινήματος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, Μανώλης Μηλιαράκης, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:

«Αγαπητή μας Νίνα, φεύγεις από κοντά μας, φεύγεις από τον κόσμο, που σε όλη σου τη ζωή, τόσο με την προσωπική σου βιωτή, όσο και με την συλλογική σου δράση, αγωνίστηκες με συνέπεια και χωρίς συμβιβασμούς για να γίνει ανθρώπινος, δίκαιος,  ειρηνικός, αλληλέγγυος του κάθε ανθρώπου. Για ένα κόσμο αγάπης και αδελφοσύνης.

Αγάπησες, Νίνα,τη ζωή, τον άνθρωπο, τη φύση, τη δημιουργία. Αγάπησες το Θεό του δίκιου και της ανθρωπιάς και και όχι το θεό των σύγχρονων γραμματέων και φαρισαίων. 

Νίνα, σε θυμόμαστε όταν, πριν πενήντα χρόνια, ήρθες στην Αθήνα, νέα, μόλις 32 χρονών, πανέμορφη και αρχόντισσα σαν την ωραία Σκόπελο με τα μαργαριταρένια ακρογιάλια της. Ήρθες με απόφαση και πάθος για ζωή και με μόνο εφόδιο την ατσαλένια θέλησή σου. Η εκθαμβωτική ομορφιά σου άνοιγε διάπλατα, προς στιγμή, όλες τις πόρτες, όταν ζητούσες, την απόλυτα αναγκαία για σένα, εργασία. Όμως η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια σου τις έκλεινε απότομα και τρανταχτά όταν διαπίστωνες ότι πίσω από τις επιφανειακές ευγένειες των εργοδοτών υπήρχαν αλλότρια προς την εργασία κίνητρα. Η στάση σου...

εκείνη, αποτελεί παράδειγμα στάσης ζωής, για όσους πιστεύουν ότι τα δώρα του Θεού, όπως η ομορφιά, δεν είναι αξίες του χρηματιστηρίου, αλλά θησαυροί αδαπάνητοι, για να  ομορφαίνουν τη ζωή μας και ποτέ να μην πουλιούνται. Έτσι έμεινες όρθια και “έβγαλες το ψωμί σου με τον πραγματικά τίμιο ιδρώτα του προσώπου σου”.

Μόνο καλές αναμνήσεις μπορώ να έχω Νίνα, από την πολύχρονη συνεργασία που είχαμε στην αγωνιστική εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», υπό τη Διεύθυνση του αείμνηστου Νίκου Ψαρουδάκη.

Ο σκληρός όμως αγώνας για τη βιοπάλη, δεν σε οδήγησε στην ιδιώτευση. Αντίθετα, σε έφερε μέσα στους χώρους του Αγώνα για ριζική αλλαγή της κοινωνίας.

Συμμετείχες ενεργά στο Κίνημα για την Ειρήνη, στο Κίνημα εναντίον των πυρηνικών εξοπλισμών και   εξοπλισμών, στα οικολογικά Κινήματα, στις εργατικές κινητοποιήσεις.

Πνεύμα ανήσυχο,μας αφήνεις ένα πλούσιο συγγραφικό και πρωτοποριακό έργο. Με την «Κίκω», πριν μισό περίπου αιώνα, έδειξες πόσο αναγκαίος είναι ο σεβασμός στην ετερότητα των ανθρώπων, κάτι που σήμερα αποτελεί ζητούμενο για την κουλτούρα μας! Η Αθηνά, τα Παραδοσιακά Διηγήματα της Σκοπέλου, οι ποιητικές σου συλλογές και το όλο έργο σου εκτιμήθηκε και τιμήθηκε τόσο από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, που αξίως σε κατάταξε στα μέλη της όσο και από επώνυμους ανθρώπους των Γραμμάτων, της Επιστήμης και της Πολιτικής.

Νίνα, στην Εξόδιο Ακολουθία ακούσαμε ότι ο άνθρωπος “ως άνθος μαραίνεται και ως κηρός τήκεται”. Και εσύ Νίνα ως άνθος μαράθηκες.  Όμως, η ομορφιά και το άρωμά σου θα μένει πάντα στις καρδιές και στην ψυχή μας. Το κερί της λαμπάδας σου έλιωσε. Όμως το φως που ακτινοβολούσες, με την όλη παρουσία σου, θα λάμπει στις ψυχές μας  όσο θα υπάρχομε και εμείς.

Φεύγεις Νίνα. Εκεί που πας θα βρεις τη μητέρα σου, τη γιαγιά  Γλυκερία – Λεμονή, τη Μοναχή, θα βρεις συναδέλφους και συναγωνιστές σου. Καλό σου ταξίδι Νίνα. 

Καλό σου Παράδεισο.»