Η ιδεολογία του Camphill

του Γιώργου Παπαδαυίδ

Θέλω να παραθέσω ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Discovering Camphill" (επιμ. Robin Jackson, εκδ. Floris Books, 2011) που προμηθεύτηκε η Μάχη Παπαδαυίδ, απο την επίσκεψή της σε ένα από τα Camphill στην Αγγλία, για δύο λόγους που θα μπορούσαν να σημαίνονται από μια διπλή ανάγνωσή του.

Η πρώτη ανάγνωση του αποσπάσματος είναι αυτή που εκλαμβάνεται ως σεβασμός στο βάρος που αναλογεί στην έννοια Camphill, που προσδόθηκε στην σύνθετη ονομασία της ιδέας υπό τον τίτλο "Camphill Skopelos". (κλικ)

Η δεύτερη ανάγνωσή του, ως μια απήχηση ιστορίας, μια συσχέτιση παρόντος, ένα συνειρμό του μέλλοντος.

Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος που θέλει να είναι πολίτης, ένας πολίτης που θέλει να είναι άνθρωπος…

• Δρ Καρλ Κόνιγκ: «Σε μια αναφορά της  ιστορίας του Camphill δεν θα έπρεπε να παραβλέπονται τα γενεσιουργά κίνητρα αυτού του οργανισμού. Το Camphill ιδρύθηκε σε μια επαρχία της Σκωτίας από μέλη προσφύγων του ολοκαυτώματος, ως επί τω πλείστον εβραϊκής καταγωγής. Ο οργανισμός ξεκίνησε να ενσωματώνει ανθρώπους ανεξαρτήτου ικανοτήτων και εθνικοτήτων εκείνη την περίοδο, φερόμενο ως μια εναλλακτική στην κατηγοριοποίηση και εξουδετέρωση της διαφορετικότητας στο 3ο Ράιχ».

Ιδρυτής ο ίδιος, λέγεται να είπε: «Ο κόσμος είναι άδειος, απογυμνωμένος, γεμάτος μίσος και καταστροφικότητα και υπάρχει η ανάγκη να αλλάξει κανείς τη ζωή του προς μια πραγματική ζωή».

Η ιδεολογία του Camphill αναφέρει στο βιβλίο, «είναι η απόλυτη αντίθεση στον φασισμό και ιδρύθηκε ως...
φιλοσοφικά προσανατολισμένη κοινότητα, αλλά και σε άμεση αντίδραση του 2ου παγκοσμίου πολέμου».

Κλείνοντας το κεφάλαιο στην ιστορική ανάλυση συμπεραίνει, ότι μέσα στις κοινότητες αυτές τα μεγάλα ερωτήματα, εστιάζουν στο μέλλον.

«Η ρομαντικοποίηση της ιστορίας -λέει ο Κόνιγκ- μπορεί να έχει κάποια απήχηση, αλλά οι μεγάλες του επιτυχίες ιστορικά, ήταν οι στιγμές των αμβλυμένων και ανοιχτόμυαλων διαδράσεων.

Το Camphill ζει στα όρια μεταξύ παράδοσης και καινοτομίας, εσωτερικής ανάπτυξης και εξωτερικής αλλαγής, αντίδρασης και δημιουργίας».