Πένθιμος ύμνος της αγάπης / Β' βραβείο

Δ' Πανελλήνιος
Διαγωνισμός Ποίησης
"Καισάριος Δαπόντες"

B' Βραβείο / Γιάννος  Λαμπής

Μην μιλάς, είναι ασέβεια να μιλάς όταν το φέρετρο
μιας τελειωμένης αγάπης στο τάφο κατεβάζουν,
Μην μιλάς! Μονάχα άκου! Άκου τους λυγμούς,
Άκου τις πέτρες που κλαίνε καθώς ραγίζουν,
άκου τα δάκρυα στη γη όταν σταλάζουν, σαν πένθιμες καμπάνες ουρλιάζουν,
σβήστε τον ήλιο, πάρτε το φεγγάρι,  αλυσοδέστε το,
και μαχαιρωμένο ρίξτε το στο ποτάμι, το νερό του κόκκινο σαν αίμα να το κάνει,
κλείστε τα ραδιόφωνα κι αφήστε ελεύθερα τα σκυλιά  ν’ αλυχτούν,
θρήνος και κλάμα ν ‘ ακουστεί, να ξεραθεί η πλάση,
νερό να μην ξανακελαρύσει πια, αλάτι κι άμμο οι θάλασσες να μείνουν,
αρπάξτε σιδεριές και ραβδίστε τα τριαντάφυλλα
να πέσουνε τα πέταλα, να μαραθούν, να ξεραθούν
τίποτα όμορφο ξανά να μην υπάρξει
σβήστε τα φώτα, σκεπάστε με μωβ κορδέλες όλα τ’ αστέρια
μόνο ένα κερί αφήστε αναμμένο, το φως του να είναι ωχρό,
σκιές τη γη να τη σκεπάσει, πιο σκοτεινή να είναι κι απ’ τον Άδη
σχίστε τα ημερολόγια, καμία εποχή να μην ξανάρθει
μονάχα για πάντα χειμώνας, βαρύς και σκοτεινός,  τον κόσμο να σκεπάσει

Γιάννος  Λαμπής