Η Μετανάστευση μέσα από την Τέχνη

Ο Εικαστικός, Αρχιτεκτων, Πολεοδόμος Χρήστος Κονταρούδης (Christos–K), μας εχει συνηθίσει πέρα από τα καθαρά εικαστικά έργα του να παρουσιάζει και μηνυματικά έργα που αφορούν την κοινωνική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Στην Art en Capital 2014, με την Societe des Independents, παρουσίασε μεταξύ άλλων έργων σαν κεντρικό το «La Grece aujourd’hui». Το έργο προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, σχόλια και αφιερώματα-δημοσιεύσεις. Το καλοκαίρι παρουσίασε σε ατομική Έκθεση στην Ελλάδα μεταξύ άλλων σαν κεντρικό Έργο «Grec aujourd’hui» σαν συνέχεια του προηγούμενου έργου το οποίο με αλληγορικό τρόπο παρουσιάζει  το τι προκάλεσε η Ελλάδα του σήμερα στον σύγχρονο Ελληνα.

Στην Art en Capital 2015,  ο καλλιτέχνης είχε την τιμή να επιλεγεί από την Societe des Artistes Francais, να εκθέσει ένα Έργο με το διεθνώς απόλυτα επίκαιρο θέμα «L’ immigration de 1896-2015». Το Έργο αυτό όπως δηλώνει και ο τίτλος καλύπτει τα τέλη 19ου αιώνα έως τις μέρες μας και άρα είναι διαχρονικό. Η δημιουργία του διήρκεσε 6 μήνες, ολόκληρώθηκε το Μαιο 2014, και για το λόγο αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι...

είναι και προφητικό. Για τη δημιουργία του χρειάστηκε διαχρονική μελέτη του φαινομένου σε διεθνές επίπεδο.

Το έργο αυτό , είναι ενα πολυπτυχο απο 19 επί μερους έργα. Εξιστορεί με λίγες εικόνες την ψυχολογική βία την οποία δέχονται οι δύο πλευρές του πρόσφατου φαινομένου της μετανάστευσης, αυτοί που μεταναστεύουν και αυτοί που υποδέχονται τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών. 

Η Μετανάστευση ξεκινά από τις απαρχές της ανθρωπότητας. Τότε όμως ήταν η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να εποικιστεί ο πλανήτης μας. Στην σημερινή εποχή βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά. Λαοί που εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια κατοικούν σε διάφορα μέρη της γης αναγκάζονται για πολλούς και διάφορους λόγους πέρα από τις προσωπικές τους επιθυμίες να εγκαταλείψουν την πατρογονική γη, και να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλους τόπους πέρα από τα πολιτισμικά, και θρησκευτικά τους πιστεύω. Ξένοι σε ξένη γη, κάποιες φορές και αφιλόξενη.

Ο πίνακας χωρίζεται σε 3 κατακόρυφες ενότητες. 

Η πρώτη ενότητα  που αποτελείται από 10 πίνακες εξιστορεί και απεικονίζει το μαζικό μεταναστευτικό κύμα από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Στην πάνω αριστερά γωνία σε δύο πίνακες παρουσιάζονται δύο εποχές. Η αρχή καταγραφής μεταναστών στο Elis Island ενώ στο βάθος της σύνθεσης παρουσιάζεται το τέλος αυτής της διαδικασίας με πολιτικούς μετανάστες που έγινε το 1952.

Η επόμενη σειρά απεικονίζει τους εμιγκρέδες της Αμερικής, την πρώτη γενιά αυτής της σειράς μεταναστών.

Στην Τρίτη σειρά φτάνουμε στις μέρες μας αρχής γενομένης από τα βαλκάνια, ενώ στην τέταρτη σειρά βρισκόμαστε σε αυτό που ζούμε τώρα στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο, με τους απελπισμένους λαούς να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους με οποιοδήποτε μέσο το οποίο πολλές φορές βαίνει μοιραίο. Οι λόγοι που οδηγούν αυτή την κίνηση απόγνωσης περιγράφονται στους δύο τελευταίους πίνακες αυτής της ενότητας. Ενώ στο κέντρο της ενότητας δεσπόζει η ελπίδα για μια καλλίτερη ζωή, που υπερκαλύπτει τον όποιο κίνδυνο μετακίνησης.

Η δεύτερη κατακόρυφη ενότητα, αποτελείται από 4 πίνακες, δύο μεγάλους και δύο μικρούς. Ο πρώτος μεγάλος επάνω συμβολίζει με αλληγορικό τρόπο την Εθνική αιμορραγία των χωρών που εγκαταλείπονται από τους λαούς τους, για μια καλλίτερη ζωή σε περιβάλλοντα πολλές φορές σκληρά και αφιλόξενα που τελικά όμως ενσωματώνουν τους μετανάστες και τους προσφέρουν καλλίτερη ζωή. Στο κέντρο της ενότητας η φιλία και η αλληλεγγύη των λαών απαλύνουν πολιτισμικές, κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές, και για τον λόγο αυτό οι δύο αυτοί πίνακες τοποθετούνται στο κέντρο της όλης σύνθεσης. Τέλος ο κάτω πίνακας αυτής της ενότητας παρουσιάζει τους προορισμούς από και προς. 

Η Τρίτη ενότητα αποτελείται από 5 προσωπογραφίες με σαφή φυλετικά χαρακτηριστικά, με πρώτο από πάνω τον επιστήμονα πλέον που απογυμνώνει την χώρα του, χωρίς την θέλησή του, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε άλλο τόπο. Μόνο από την Ελλάδα έχουν μεταναστεύσει 300.000 επιστήμονες την περίοδο 2010-2015.