Δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα

«Είμαι ένας απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.


Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.


Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά.


Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.


Για να υπόσχονται το "παραπέρα". 


Για να λούζουν στο αληθινό φώς τ’ άδεια δωμάτια. 


Για να φτιάχνουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους…»

-Οδυσσέας Ελύτης 

Σαν σήμερα στις 2 Νοεμβρίου 1911 γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης, ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές μας, ο οποίος τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979. Αποτέλεσε ένα από τα επίλεκτα μέλη της λεγόμενης «γενιάς του τριάντα» στον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ήταν ο μικρότερος από τα έξι παιδιά του Λέσβιου επιχειρηματία Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της συμπατριώτισσάς του Μαρίας Βρανά. Ο πατέρας του εγκαταστάθηκε το 1895 στο Ηράκλειο, όπου ίδρυσε εργοστάσιο σαπωνοποιίας και πυρηνελουργίας, και δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τη μητέρα του.

Εργογραφία

Ποιητικές συλλογές

Προσανατολισμοί («Πυρσός», 1939)

Ήλιος ο Πρώτος μαζί με τις παραλλαγές πάνω σε μιαν αχτίδα ( «Γλάρος», 1943)

Το Άξιον Εστί («Ίκαρος», 1959)

Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό («Ίκαρος», 1960)

Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας («Ίκαρος», 1962)

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας («Ίκαρος», 1971)

Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά («Ίκαρος», 1971)

Το Μονόγραμμα («Ίκαρος», 1972)

Τα Ρω του Έρωτα («Αστερίας», 1972)

Τα Ετεροθαλή («Ίκαρος», 1974)

Μαρία Νεφέλη («Ίκαρος», 1978)

Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας («Ίκαρος», 1982)

Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου («Ύψιλον», 1984)

Ο μικρός ναυτίλος («Ίκαρος», 1985)

Τα ελεγεία της Οξώπετρας («Ίκαρος», 1991)

Δυτικά της λύπης («Ίκαρος», 1995)

Εκ του πλησίον («Ίκαρος», 1998)

Δοκίμια

Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου («Νέα Εστία», 1946)

Ο ζωγράφος Θεόφιλος («Αστερίας» 1973)

Ανοιχτά χαρτιά («Αστερίας», 1974)

Η μαγεία του Παπαδιαμάντη («Ερμής», 1976)

Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο («Ύψιλον», 1980)

Ιδιωτική Οδός («Ύψιλον»,1990)

Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά («Ίκαρος», 1990)

Εν λευκώ («Ίκαρος», 1993)

Ο κήπος με τις αυταπάτες («Ύψιλον», 1995)