Αιμοδοσία: Προσφορά ζωής!

Γράφει ο
Aνδρέας Λάππας
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Εθελοντής αιμοδότης

Αιμοδοσία είναι η διαδικασία λήψης αίματος από έναν αιμοδότη για κάποιον που το έχει ανάγκη (αιμολήπτης).
Η αιμοδοσία στην Ελλάδα είναι μη αμειβόμενη και πραγματοποιείται είτε μέσω τραπεζών αίματος είτε εθελοντικά.

Δεν είναι υπερβολή αν πει κανείς ότι όσες επιτυχίες κι αν έχουν οι γιατροί, οι ερευνητές, οι φαρμακολόγοι κ.λπ. θα είναι άχρηστες, αφού δεν θα μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη χωρίς τη συγκλονιστική συνεισφορά των ανώνυμων εθελοντών αιμοδοτών.
 

Η συνειδητοποίηση και μόνον αυτής της μεγάλης αλήθειας πρέπει να μας προβληματίσει όλους.
 Ο καθένας από μας οφείλει να

σκεφτεί σοβαρά πώς θα βοηθήσει στην προσπάθεια να γίνει και η χώρα μας αυτάρκης σε αίμα και παράγωγα.
 Από τις μικροχειρουργικές επεμβάσεις μέχρι τις πολύωρες επεμβάσεις, από την αιμοκάθαρση μέχρι τη μεσογειακή αναιμία, από τη χορήγηση λευκών αιμοσφαιρίων μέχρι τα τροχαία ατυχήματα, παντού χρειαζόμαστε μονάδες αίματος.

Οι μονάδες που απαιτούνται για τις προηγούμενες ανάγκες δε μπορούν να παραχθούν με οποιονδήποτε τρόπο, παρά μόνο να ληφθούν μέσω αιμοληψίας.
 Η Ελλάδα χρειάζεται ετησίως περίπου 650.000 μονάδες αίματος για να καλύψει τις ανάγκες της. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Υγείας, το 43% των αναγκών καλύπτουν οι Εθελοντές Αιμοδότες (αίμα Α’ διαλογής*), το 5% οι ένοπλες Δυνάμεις, το 2% ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός (αγορά του ελληνικού κράτους) και το υπόλοιπο 50%, δυστυχώς, καλύπτεται μετά από ψυχολογικό πόλεμο και τεράστια πίεση προς συγγενείς και φίλους των ασθενών (αίμα Β’ διαλογής*).


Οι εθελοντές αιμοδότες πιστεύουν ότι δεν είναι δυνατόν όλα να πωλούνται και όλα να αγοράζονται, γι΄ αυτό, χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια ή συμπαράσταση από το κράτος ή άλλο φορέα, πλην εξαιρέσεων, με τα λίγα οικονομικά μέσα που διαθέτουν, προσπαθούν, και το έχουν πετύχει μέχρις ενός βαθμού, να διαδώσουν την ιδέα της εθελοντικής αιμοδοσίας.
Πρέπει και μπορούμε να απαλλάξουμε το φίλο, το γείτονα, τον ίδιο μας τον εαυτό, από το άγχος να βρει αίμα, όταν το έχει ανάγκη. Η συλλογή αίματος από το συγγενικό περιβάλλον είναι τρόπος εκβιαστικός, απάνθρωπος και απαράδεκτος.
 Επιπλέον, είναι και αντιεπιστημονικός, γιατί τη στιγμή που κάποιος είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, λόγω της ασθένειας του συγγενικού του προσώπου και δεν πρέπει να αιμοδοτήσει, αυτός αιμοδοτεί, για να εξασφαλίσει το αίμα που χρειάζεται το συγγενικό του πρόσωπο. Εκτός από το βασικό γεγονός ότι σώζεις ζωές, η αιμοδοσία αποδίδει οφέλη και στον ίδιο τον οργανισμό. 
Άτομα που έχουν για παράδειγμα υψηλό αιματοκρίτη, μέσω της αιμοδοσίας βοηθούν τον οργανισμό τους να επαναφέρει τον αιματοκρίτη στα φυσιολογικά του επίπεδα.


Όλοι οι αιμοδότες περνώντας τη διαδικασία της αιμοληψίας ενδυναμώνουν τον οργανισμό τους, καθώς το σώμα αναγκάζεται να αναπαράγει το χαμένο αίμα με καινούρια λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια. Όλη αυτή είναι μία φυσιολογική διαδικασία, την οποία περνούν όσοι τύχουν να χάσουν αίμα για οποιονδήποτε λόγο
. Η αιμοδοσία, αποτελεί την πιο μεγάλη, την πιο ασύγκριτη αλτρουϊστική πράξη αλληλεγγύης του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Μια προσφορά τόσο ανώδυνη αλλά και τόσο χρήσιμη. Ο εθελοντής αιμοδότης αντιλαμβάνεται την αιμοδοσία ως κοινωνικό χρέος και συμμετέχει ενεργά, στην επίλυση ενός κοινωνικού προβλήματος

Η προσφορά αίματος είναι χρέος όλων μας. Δικό μας χρέος είναι να ευαισθητοποιήσουμε για την ανάγκη και την αξία αυτής της προσφοράς.
Υπάρχει άραγε πιο ωραία ανθρώπινη χειρονομία αλληλεγγύης από την αιμοδοσία που σώζει ζωές. 
Στο ερώτημα τι έχει να κερδίσει ο εθελοντής αιμοδότης, η απάντηση είναι κανένα, μα κανένα φυσικά υλικό αγαθό. Θα έχει κερδίσει όμως τον αυτοσεβασμό και την ήρεμη συνείδηση, ότι έχει κάνει το χρέος του απέναντι στους συνανθρώπους του. Η εθελοντική αιμοδοσία είναι τρόπος ζωής, είναι συμπεριφορά, βίωμα, αξία, προσωπική επιλογή. Η εθελοντική αιμοδοσία είναι η έμπρακτη απόδειξη "ΑΓΑΠΗΣ" στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Είναι μια μικρή θυσία με την οποία χαρίζουμε πολλά. Αυτό που εισπράττουμε είναι η χαρά της προσφοράς.