Η Λαϊκή Τέχνη της Σκοπέλου με τις πινελιές της Βιολέττας Σοφικίτου

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση ζωγραφικής, της Σκοπελίτισσας λαϊκής ζωγράφου Βιολέττας Σοφικίτου, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου, στις 19.00, στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας, του Δήμου Βόλου.

Στην εκδήλωση, εκτός από την έκθεση ζωγραφικής σε πίνακες και πιάτα της Βιολέττας, θα υπάρξουν σχετικές παρεμβάσεις από την Βάσσα Παρασκευά, (Διδάκτωρ Θεολογίας, Διευθύντρια 1ου ΓΕΛ Νέας Ιωνίας) με θέμα «Όψεις του έργου της Βιολέττας Σοφικίτου» και της Μαρίας Τσούπη (Διδάκτωρ Λαογραφίας, Φιλόλογος) με θέμα «Η Ζωγραφική της Βιολέττας Σοφικίτου ως έκφραση Λαϊκής Δημιουργίας»

Η εκδήλωση θα κλείσει με την τοποθέτηση του Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού και Προέδρου της «Μαγνητών Κιβωτού» κ. Ιγνάτιου.

Τον συντονισμό της όλης εκδήλωσης θα έχει η Βασιλική Τράκη - Παπαδοπούλου, μέλος του Δ.Σ. του Λυκείου Ελληνίδων Βόλου.

Με αφορμή την εκδήλωση για την Βιολέτα Σοφικίτου, παραθέτουμε ένα κείμενο, όπως μας το αφηγήθηκε πριν μερικά χρόνια η ίδια:

«Είχα την τύχη να μεγαλώσω κοντά σε ανθρώπους, που μπορεί να ήταν απλοί στην καταγωγή και τη μόρφωση, αγαπούσαν όμως την ιστορία και τον πολιτισμό.

Γείτονες μας ήταν η οικογένεια Ρόδιου. Έτσι με τις ώρες παρακολουθούσα τη δημιουργική τους Τέχνη και χαιρόμουν όταν το χώμα και το νερό γινόταν πηλός για να φτιαχτούν αριστουργήματα.

Ο θείος μου πάλι, ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος, υπήρξε αξιόλογος αγιογράφος και ζωγράφος. Πόσο θαύμαζα να βλέπω το μουσαμά και το ξύλο να παίρνει τη γλυκιά μορφή ενός Αγίου ή την ομορφιά της φύσης. Και βέβαια, ο παππούς μου Γεώργιος Κόλιας, άνθρωπος ξεχωριστός, λάτρης του τόπου του, με την υπομονή του και τον μοναδικό λόγο του, με ταξίδευε στους μύθους, την ιστορία και τον πολιτισμό της αγαπημένης πατρίδας.

Από τις διηγήσεις του εμπνεύστηκα αρκετά από τα έργα μου, όπως η γριά Σταθού με την πηγή της.

Λόγω του επαγγέλματος της οικογένειάς μου είχα την ευκαιρία να επισκέπτομαι σπίτια τοπικών αρχόντων.

Λάτρευα να κοιτάζω την ωραία τους διακόσμηση με τα πιάτα στους τοίχους, τα γυάλινα κομψά αντικείμενα, τους εντυπωσιακούς δίσκους. Αν και παιδί ακόμα, ένιωθα την ανάγκη και εγώ να ζωγραφίσω τα μοτίβα τους, να γράψω κάτι γι' αυτά, για να μην χαθούν ποτέ τέτοια αριστουργήματα. Αυτός ο ενθουσιασμός, στα χρόνια που ακολούθησαν, έγινε πορεία ζωής, κατάφερα να γίνω και εγώ δημιουργός και συνεχιστής της τέχνης.

Ψάχνοντας μέσα σε βιβλία, συζητώντας με επιστήμονες του είδους, έλαβα γνώσεις σημαντικές. Κυρίως όσο αφορά τα σχέδια των κεραμικών πιάτων γνωρίζουμε την σπανιότητά τους και τη χώρα προέλευσης. Η Βενετία, η Αγγλία, η Αίγυπτος, η Ρωσία και η Κίνα. Αξιολογότατα θεωρούνται και τα βυζαντινά σχέδια, προερχόμενα από τη Νίκαια της Μ. Ασίας, καθώς και τα ροδιακά. Μέχρι τώρα έχω συγκεντρώσει πάρα πολλά σχέδια· σχετικά με τα υλικά της δουλειάς μου τα πρώτα χρόνια δημιουργούσα με λαδοχρώματα, κατέληξε όμως στο ψυχρό σμάλτο, αν και παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, καθώς έχουν μικρό περιθώριο διόρθωσης λαθών και ατελειών, επειδή στεγνώνουν πολύ γρήγορα. Εγώ όμως προτιμώ το σμάλτο γιατί δένει καλύτερα με το γυαλί και το πιάτο, δίνει την αίσθηση της γυαλάδας και του ανάγλυφου, αποδίδει καλύτερα σκιές και αποχρώσεις και αποτελεί χαρακτηριστικό του βυζαντινού πολιτισμού.

Μετά από πολλά χρόνια στην αφάνεια, νιώθω ικανοποιημένη που η δουλειά μου αναγνωρίζεται. Την τελευταία πενταετία συμμετείχα σε έκθεση στο Βόλο και το Πήλιο, ενώ έγιναν πολλά σχετικά αφιερώματα σε εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ελπίζω να δω την τελευταία μου επιθυμία να πραγματοποιηθεί· να γίνει δηλαδή μία καταγραφή όλων αυτών των σχεδίων από επίσημο φορέα, ώστε να καταχωρηθούν ως κτήμα του λαϊκού μας πολιτισμού.»

Η εκδήλωση 

πραγματοποιείται 

στο πλαίσιο του 

θεματικού έτους με τίτλο 

«Μαγνήτων Τέχνες Λαϊκές»