"Ρεμπέτικη Ιστορία" | Το στέκι των εραστών του ρεμπέτικου

Γράφει η
Δήμητρα Δέγλερη 
Με πληροφορίες από τους εραστές της "Ρεμπέτικης Ιστορίας" κλπ.κλπ.

Ο Παύλος Βασιλείου είναι ο τραγουδιστής και ο δημιουργός πίσω από την Ρεμπέτικη Ιστορία. Ένας κορυφαίος υποστηρικτής του παλιού ρεμπέτικου. Ο Παύλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκόπελο τη δεκαετία του "50". Μια δεκαετία με ανεργία, εξαθλίωση και μετανάστευση. Όταν τρεκλίζοντας η χώρα προσπαθούσε να σταθεί ξανά στα πόδια της. Η ανάγκη για επιβίωση στέλνει την οικογένεια του από τη Σκόπελο στην Αθήνα. Εκεί ο Παύλος εργάζεται κυρίως σαν οικοδόμος παράλληλα με την φοίτηση του στο σχολείο. Μέσα από την δουλειά του, μικρό παιδί ακόμα, έρχεται σε επαφή με Σκοπελίτες οικοδόμους, οι οποίοι τον μυούν κατά κάποιο τρόπο στα ρεμπέτικα ακούσματα.
Όμως έτσι κι αλλιώς από την ηλικία των 5 χρονών ακολουθούσε τον πατέρα του στις εκκλησίες. Κι από τότε άρχισε σιγά σιγά να ψέλνει. Το «μικρόβιο» της μουσικής είχε μπεί ήδη στο στο αίμα του.
Το γεγονός όμως που έπαιξε σημαντικό και καταληκτικό ρόλο στην απόφαση του να ασχοληθεί με το ρεμπέτικο τραγούδι ήταν η επίσκεψή του, νεαρός ακόμα, στο κέντρο που εμφανιζόταν ο Βασίλης Τσιτσάνης, «Αυτό ήταν» θα αναφέρει αργότερα χαρακτηριστικά. Τα επόμενα χρόνια αποφασίζει να μοιράσει τους χειμώνες και τα καλοκαίρια του ανάμεσα στην οικοδομή, την εφήμερη δουλειά του για «τα προς το ζην» όπως ο ίδιος έλεγε, και της μουσικής, όπως κι αυτό άλλωστε απέδειξε ο χρόνος. Τον μεγάλο του έρωτα "Το ρεμπέτικο τραγούδι". Έτσι τα καλοκαίρια όταν γυρίζει στη Σκόπελο τη δεκαετία του 70, μοιράζει τις διακοπές του ανάμεσα στο καΐκι του που πάει για ψάρεμα και στο παλκοσένικο, στο κέντρο του κουμπάρου Μήτσου, τα «Δειλινά».

Εκεί μαζί με το παιδικό του φίλο το Γιώργο Ξηντάρη κι άλλους ντόπιους καλλιτέχνες, μεταλαμπαδεύουν την κουλτούρα του ρεμπέτικου. Το χειμώνα επιστρέφοντας και ζώντας μόνιμα στην Αθήνα, γνωρίζει όλους του θρύλους του ρεμπέτικου τραγουδιού
Ο δρόμος πιά είχε γι' αυτόν χαραχτεί. Στις αρχές του 1980 παίζοντας ερασιτεχνικά μπουζούκι και τραγουδώντας για τους φίλους του σε ταβερνάκια, ωριμάζει μέσα του η ιδέα να πραγματοποιήσει, την μεγάλη του επιθυμία. Ένα δικό του χώρο, στο οποίο θα ακούγονται μόνο αυθεντικά, ρεμπέτικα τραγούδια. Και πράγματι το 1981 σ' ένα νεοκλασικό σπίτι της οδού Ιπποκράτους μαζί με τον Γιώργο Ξηντάρη δημιούργησαν την «Ρεμπέτικη Ιστορία». Ίσως η χρονιά αυτή να ήταν τελικά πολύ μοιραία για τους δυο τότε νεαρούς φίλους αφού λίγες μέρες μετά το άνοιγμα του μαγαζιού έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα το Φλεβάρη του 81.

Στη κατάμεστη "Ρεμπέτικη Ιστορία" αν και ημέρα Τρίτη λίγο πριν τις 11 κι ενώ οι περισσότεροι Αθηναίοι έβλεπαν τότε στην ΕΡΤ το «Φως του Αυγερινού», ο πανικός που επικράτησε στο μαγαζί ήταν μόνο αυτός από τα ρεμπέτικα τραγούδια. Κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα. Με το πέρασμα του χρόνου αυτός ο μουσικός χώρος χαρακτηρίζεται πλέον ιστορικός, καθώς από την αρχή έγινε στέκι για μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως η Σωτηρία Μπέλου, που ακόμα υπάρχει κρεμασμένη στο τοίχο η φωτογραφία της με την προσωπική της αφιέρωση στον φίλο της ρεμπέτη Παύλο Βασιλείου. Ο Φώτης Μεσθεναίος, ο σκηνοθέτης της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειρά του "Μινόρε της αυγής" που μετά τα γυρίσματα της σειράς του Μινόρε έκλεινε όλα τα τραπέζια στη "Ρεμπέτικη Ιστορία" με τους συνεργάτες του για ν' ακούσει τ' αυθεντικά ρεμπέτικα. Έτσι κι αλλιώς ο χώρος και η μουσική σε ταξίδευε στα παλιά αυθεντικά ρεμπέτικα. Ένα μαγαζί σταθμός στο κέντρο της Αθήνας του 80 στην ιστορία των πρώτων ρεμπετάδικων. Για σχεδόν 40 χρόνια, η "Ρεμπέτικη Ιστορία" συνέβαλλε στην αναβίωση του ρεμπέτικου τραγουδιού, δημιουργώντας αυθεντικά βραδινά σκηνικά που σε ταξίδευαν πίσω στα πιο παλιά αστέρια της ρεμπέτικης εποχής...!!

"Tradition Heard: Episode 1 "
Ενα σύντομο βίντεο για την "Ρεμπέτικη Ιστορία" από τον σκηνοθέτη της Νέας Υόρκης Ορέστη Τσονόπουλο.

https://www.youtube.com/watch?v=_OVXHcwd2Pc

Ο Παύλος τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην Σκόπελο. Η κόρη του Χρυσάνθη Βασιλείου παίζει πιάνο, βιολί και μπουζούκι. Από ότι λέει κι ο ίδιος είναι πολύ καλύτερη απ' αυτόν στο μπουζούκι ίσως και στο τραγούδι. «Έκλεισα τον κύκλο μου με την μουσική, ξεκουράζομαι τώρα, έχω ένα καΐκι, αυτό που είχα πάντα και πάω για ψάρεμα» λέει. Ο,τι όμως και να λέει και άστον να λέει· το ρεμπέτικο τραγούδι για τον Παύλο μπορεί να είχε γι' αυτόν αρχή από τότε που ένοιωσε το κόσμο αλλά δεν θα χει τέλος ποτέ!

Ο Αμανές στην Ελλάδα


Μουσικά, οι Αμανέδες έχουν δική τους τεχνοτροπία με υψηλόφωνη, βαριά και βαθιά μολπή (τραγουδιστική απόδοση) που σύρει επί μακρόν σε ένταση και ποικιλία τους ήχους των λέξεων προσδίδοντας έτσι ανατολίτικο πάθος απροσμέτρητης αισθηματικότητας (κοινώς «νταλκά»). Ο Ελληνικός λαός αναγνώρισε στο είδος αυτό όχι μόνο τη Βυζαντινή συνέχεια αλλά και την απαρχή των ασμάτων των αρχαίων ραψωδών που με την ίδια ακριβώς φόρτιση ξεκίναγαν την απαγγελία των Ομηρικών περικοπών στα διάφορα συμπόσια, με αποτέλεσμα οι Έλληνες αμανετζήδες να δημιουργήσουν ένα ελαφρύτερο είδος αμανέ, λιγότερο βαρύ και μονότονο και περισσότερο ευπρεπές και εύηχο αντικαθιστώντας το κλαυθμηρό ύφος με υμνωδικά στοιχεία.
Αν και το είδος αυτό απαντιώταν στον ελληνικό χώρο από παλαιότερα, το 1877 φαίνεται πως άρχισε ν΄ απασχολεί τους τότε συνθέτες και στιχουργούς. Η πρώτη ηχογράφηση αμανέδων έγινε το 1906, στην Αθήνα, και περίπου τον ίδιο χρόνο και στην Κωνσταντινούπολη.

Πρώτοι αμανετζήδες φέρονται ο Καρίπης (που το πραγματικό του επίθετο ήταν Καριπόπουλος) και ο Μιχάλης ο επονομαζόμενος "Νταλκάς" από τους πολλούς νταλκάδες, σεβντάδες και σεκλέτια που παρουσίαζαν τα τραγούδια του. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 7 Νοεμβρίου του 1934 το Κεμαλικό καθεστώς στη Τουρκία απαγόρευσε αυτό το είδος του τραγουδιού σε ολη τη τουρκική επικράτεια με τη δικαιολογία ότι ήταν συνυφασμένο με τους Έλληνες και την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τρία χρόνια μετά το 1937 το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά με ιδιαίτερη διάταξη απαγορεύει το είδος αυτό σε όλη την ελληνική επικράτεια θεωρούμενο ως καθαρό είδος τουρκικού τραγουδιού. Έτσι επίσημα το είδος αυτό εξωβελίστηκε και από τις δύο Χώρες!

Ο Αμανές του Παύλου


Ο Παύλος Βασιλείου διατηρεί ένα τεράστιο ρεπερτόριο τραγουδιών και έχει κατακτήσει τη σύνθετη τέχνη των αυτοσχεδιαστικών αμανέδων. Οι βυζαντινοί ύμνοι αποτελούν κεντρική επιρροή στο φωνητικό του στυλ, καθώς ο Βασιλείου έλαβε τη φωνητική του κατάρτιση ως chanter στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Το 2013 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν με τον τίτλο «King – Chavez, ParksVisiting Professorship», για την συμβολή του στην ποικιλομορφία της κοινωνικής και πολιτιστικής εξέλιξης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τιμήθηκε επίσης με Βραβείο, το οποίο αποτελεί το δεύτερο που πήρε μουσικός από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (Το πρώτο παρέλαβε η Nina Simone).

O Παύλος έχει τη φωνή των πρώτων αυθεντικών ερμηνευτών. Τραγουδάει απλά και με πάθος τα τραγούδια. Πολλά τραγούδια μέσα στο χρόνο... Ίσως και να έχει το μεγαλύτερο ρεπερτόριο απ' όλους τους σύγχρονους ερμηνευτές του είδους του στα μαγαζιά της Αθήνας. "Το τραγούδι του, βασίζεται σε έντονα αλλά προσεκτικά ελεγχόμενα συναισθήματα. Ζει και αναπνέει την κληρονομιά του ρεμπέτικου". (Dr. Artemis Leontis, Νεοελληνικές Σπουδές, Πανεπιστημίου Μίσιγκαν)

Ο Παύλος Βασιλείου και η μπάντα "Ρεμπέτικα Ιστορία" εκτελούν αυτοσχέδιo αμανέ

https://www.youtube.com/watch?v=QvkK98uGXe0

ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ | Η ΟΜΑΔΑ


Το όνομα σημαίνει "Ιστορία του Ρεμπέτικου" και είναι ένα κορυφαίο ελληνικό παραδοσιακό μουσικό συγκρότημα που ειδικεύεται στην πολύ παλιά ρεμπέτικη σκηνή. Τα Ρεμπέτικα είναι ένα από τα παλαιότερα είδη του ελληνικού αστικού λαϊκού τραγουδιού. Συχνά χαρακτηρίζονται ως "τα μπλουζ της Ελλάδας". Η ρεμπέτικη μουσική εκφράζει τις χαρές και τις κακουχίες της καθημερινής ζωής, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της αγάπης, του πόνου του χωρισμού και της ανείπωτης φτώχειας. Κάποιες φορές, η μουσική λογοκρινόταν και οι μουσικοί περιθωριοπόντουσταν. Μερικές φορές οι ίδιοι αυτοί οι εραστές της, λατρεύονταν σαν τη μεγαλύτερη έκφραση της ελληνικής μουσικής και του πολιτισμού.
Ρεμπέτες μουσικοί, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Βασίλης Τσιτσάνης, άλλαξαν την ιστορία της ελληνικής λαϊκής μουσικής με τραγούδια όπως "Τα ματόκλαδά σου λάμπουν", άκρως ερωτικό τραγούδι με έντονο ερωτισμό και απέναντι "Η Συννεφιασμένη Κυριακή" βιωματικό τραγούδι από τις μαύρες εικόνες της ζωής...

Και τα δύο, άν και τόσο διαφορετικά, με το ίδιο έντονο συναίσθημα, ρεαλισμό και λεπτή μουσικότητα. Η ομάδα διατηρεί ένα εξαιρετικό ρεπερτόριο που περιλαμβάνει δημοφιλή ρεμπέτικα τραγούδια όπως το "Συννεφιασμένη Κυριακή" και λίγα γνωστά πετράδια όπως "Η ορφάνια". Οι μουσικοί συνδυάζουν εκπληκτική μουσική με τεχνική ακρίβεια, συναισθηματική ένταση και λεπτή ευαισθησία. Λίγοι μουσικοί καταγράφουν το στυλ και την πολυπλοκότητα των πρώτων ηχογραφήσεων όπως η Ρεμπέτικη Ιστορία του Παύλου Βασιλείου. Δεν είναι περίεργο άλλωστε γιά τον άνθρωπο και ρεμπέτη Παύλο να τραβήξει το σχοινί μέχρι εκεί που ο ίδιος νομίζει, για να φτάσει τους στόχους της ομάδας του,έτσι για να συναντήσει τα ινδάλματά του και να τα περάσει με τη σειρά του στους συνεργάτες του...
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=VPVRpfgDfrg

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ


Το 2009 η γνωριμία του Παύλου Βασιλείου. με την επίκουρο καθηγήτρια εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου του Ιλινόϊς του Σπρίνγκφιλντ, ανοίγει ένα νέο κύκλο συνεργασίας με πολλές διαλέξεις. Συνέντευξη με τον Παύλο Βασιλείου και την Δρ. Γωνιά Σταμάτη για την "Ρεμπέτικη Ιστορία" με τη Βίκυ Φλέσσα στην εκπομπή Στά Ακρα στο ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι ERT.το 2015.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=lg83ay6qsgE

Εδωσε συναυλίες στην Αμέρικη, Αγγλία, Φιλανδία, Γερμανία, Κων/πουλη κ.α Τον Φεβρουάριο του 2015 παρουσιάζεται στην τηλεοπτική εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα στα Άκρα με θέμα « Η ιστορία του ρεμπέτικου Τραγουδιού» Το συγκρότημα "Ρεμπέτικη Ιστορία" εκτελεί τακτικές συναυλίες σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.


O Παύλος Βασιλείου 
με το γνωστό τζαζίστα 
τον Hoagy Carmichael 
στο Πανεπιστίμιο του Ινδιάνα 
στο Μπλούμινγτον, Ινδιάνα
⇐


Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν διαλέξεις και ρεσιτάλ σε πανεπιστήμια και σχολεία. Συναυλίες και χορούς σε εκκλησίες, μουσεία και πολιτιστικά κέντρα. Πρίν από κάθε συναυλία γίνεται εκπαιδευτική ομιλία του εθνομουσικολόγου Δρ. Γιώνα Σταμάτη, Επίκουρου Καθηγητή Εθνομουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, Σπρίνγκφιλντ. επικοινωνίας." Η Ρεμπέτικη ιστορία είναι ένας πολιτιστικός θησαυρός που παράγει ρεμπέτικες παραστάσεις που ακούγονται μόνο στις πρώτες ηχογραφήσεις, η μουσική τους είναι ασυναγώνιστη, παρέχοντας το τέλειο φωνητικό σκηνικό - τις κυρτές μονόδρομες μελωδίες, που κοσμούν τον ρυθμό οδήγησης, ο Παύλος Βασιλείου δεν ερμημεύει απλά τα ρεμπέτικα τραγούδια, οι παραστάσεις του προσφέρουν μια μουσική εμπειρία τόσο ελκυστική ώστε να μεταφέρεται κανείς μέσα απο το χρόνο και το διάστημα με την αναζήτησ συναισθηματικής έντασης"

Το μαγαζί "Ρεμπέτικη Ιστορία" έκλεισε το Πάσχα του 2014 αφήνοντας πίσω του όχι μόνο τη μεγάλη συνέχεια των ιερών τεράτων του αυθεντικού ρεμπέτικου τραγουδιού αλλά χαρές, λύπες και χωρισμούς ζευγαριών και φίλων μιας Ελλάδας της μεταπολίτευσης. Κι όλες αυτές οι αναμνήσεις κρεμασμένες στους άδειους τοίχους της να τη στοιχειώνουν με γέλια δάκρυα και τραγούδια ...