Επετειακό μήνυμα της Κυριακής Θεοδώρου | διευθύντριας του Γυμνασίου Σκοπέλου "Καισάριος Δαπόντες"

Βρυζάκης Θεόδωρος (1814 ή 1819 - 1878) «Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη», 1855. Λάδι σε μουσαμά, 145 x 178 εκ. Δωρεά Πανεπιστημίου, Εθνική Πινακοθήκη

Σήμερα 25 Μαρτίου 2020, μετά από 200 χρόνια γιορτάζουμε έγκλειστοι και απομονωμένοι στις οικίες μας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, την επέτειο της εθνικής επανάστασης του 1821. 

της Κυριακής Θεοδώρου
διευθύντριας του Γυμνασίου
Σκοπέλου "Καισάριος Δαπόντες"

Η κατάσταση της απομόνωσης δε θα πρέπει να μας πτοήσει ψυχολογικά, αλλά αντίθετα να μας ενδυναμώσει, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την δύσκολη κοινωνική και οικονομική κατάσταση που διαμορφώνεται εξαιτίας της πανδημίας.

Για να πάει η Ελλάδα καλά πρέπει ο καθένας μας να προστατεύσει τον εαυτό του και να κρατήσει μέσα του και να αναπαράγει το αγωνιστικό πνεύμα μιας γενιάς που θυσιάστηκε με ενθουσιασμό, πίστη και πάθος στο βωμό της ελευθερίας, της γενιάς του 1821, δίνοντας τη ζωή του πρόθυμα και παραμερίζοντας οτιδήποτε θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην απόφαση του για αγώνα ελευθεριας.

Ο εγκλεισμός αυτός λόγω ασθενείας πρέπει να καταυγασει στη συνείδηση μας πιο έντονα ζωγραφισμένη και αισθητή την κατάσταση της ελευθερίας, του να αποφασίζεις, καταρχήν για τον εαυτό σου και στη συνέχεια μαζί με άλλους για τα σύνολα και την πατριδα, στο όνομα της δημοκρατίας!

Στη σημερινή δύσκολη στιγμή της  πατρίδας, όπου έχουμε να αντιμετωπίσουμε εσωτερικές και εξωτερικές δοκιμασίες διαφόρων ποιοτήτων, ας κρατήσουμε το μεγάλο δίδαγμα της αγωνιστικής ενότητας, που χαρακτήρισε την έναρξη και τα πρώτα νικηφόρα χρόνια  της επανάστασης του 1821, όπου το ελληνικό Έθνος αμέσως διεκδίκησε την δημοκρατική οργάνωση του ψηφίζοντας συντάγματα.

Ας μην ξεχνούμε και ας γράψουμε με πύρινα γράμματα στη συνείδηση μας ότι η ελληνική επανάσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ανέδειξε ζωντανό το πνεύμα και τις κοινωνικές διεκδικησεις της Γαλλικής επανάστασης του 1789, σε μια περίοδο που στην Ευρώπη βασιλεύουν ξανά οι μοναρχιες, μετά την ήττα του Ναπολέοντα και την απόφαση του συνεδρίου της Βιέννης το 1814, για κατάπνιξη κάθε επαναστατικού κινήματος στην Ευρώπη, το οποίο υπέγραψαν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.

Αλλα ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ταυτόχρονα ιδρύθηκε και ξεκίνησε τη δράση της στην Οδησσό η Φιλική Εταιρεία το 1814 από Έλληνες αστούς μικρ εμπόρους που ξενιτεύτηκαν για να σωθούν στην κυριολεξια, από την οργή των Οθωμανών.

Κατόρθωσαν σταδιακά να συσπειρώσουν πρώτα τον απλό λαό, τους κλέφτες και τους μικροαστους, που συμπορεύονταν με τις μεγάλες πνευματικές μορφες του ελληνισμού εντός και εκτός της οθωμανικής αυτοκρατορίας και στη συνέχεια, αργότερα,  την οικονομική και πολιτική Ελληνική ελιτ, άνευ της στήριξης των οποίων  θα'ταν σχεδόν αδύνατη η ίδια η έναρξη της επανάστασης.

Ναι, ήμασταν τρελλοί, όπως το είπε ο Κολοκοτρώνης, γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε όλες μαζί τις απολυταρχίες, άμεσα την οθωμανική και έμμεσα τις ευρωπαϊκές, αλλά όχι τελείως τρελλοί διότι, και αυτό είναι το πιο σπουδαίο, οι επαναστάτες Έλληνες και όσοι ένιωθαν Έλληνες τότε, στηρίχτηκαν από τα κεφάλαια των Ελλήνων οικονομικών μεγιστάνων της εποχής, εμπόρων εφοπλιστών κ.α και ηθικά και πνευματικά από τους μεγάλους δασκάλους του γένους. εντός και εκτός της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο νέος Ελληνισμός, όπως είχε διαμορφωθεί στο πέρασμα των αιώνων, μετά την πτώση της ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή Βυζαντινής, επαναστάτησε όταν ένιωσε δυνατός οικονομικά και πνευματικά, όταν θεώρησε ότι δεν μπορούσε πλέον να εξαρτάται το βίος του και ακόμα και η ίδια βιολογική ύπαρξη του από μια θεοκρατική, παρωχημενη και απάνθρωπη διοικηση, στης οποίας τη διάθεση ήταν ανά πάσα στιγμή η ζωή και η περιουσία του.

Ο νέος Ελληνισμός επαναστάτησε εν πληρεί οικονομική και πνευματική δυνάμει, όπως αυτή  εκφραστηκε από την αστική τάξη που ήταν ο φορέας, ακολουθούμενη από τον λαό, της επαναστατικότητας στην Ευρωπη του 18ου και 19ου άι.

Η οικονομική και πνευματική αναγέννηση, του αιώνα που προηγήθηκε, των Ελλήνων του εσωτερικού και της ευρωπαικης διασποράς και ο πόθος των χαμηλότερων οικονομικά λαϊκών τάξεων, μαζί με το παράδειγμα της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης μας οδήγησαν στην... τρέλλα του 21!  Οι ευρωπαϊκοί λαοί ήταν μαζί μας, οι ευρωπαϊκοί λαοί.... ανάσαν αν... όταν είδαν τις  πρώτες νίκες της επανάστασης και τότε ήταν που γιγαντώθηκε ο φιλελληνισμός... αλλά δεν ήταν μαζί μας στην αρχή τουλάχιστον οι ευρωπαϊκές ηγεσίες.

Πολλα μπορεί να πει κανείς επί ώρες... Ας μας μείνει ένα....οι λαοί δεν διεκδικούν όταν αισθάνονται αποδυναμωμένοι και δυστυχείς ούτε όταν είναι! Δεν μπορούν να παλέψουν για καλύτερη ζωή χωρίς παιδεία, οικονομική δύναμη. Ο νέος Ελληνισμός επαναστάτησε και γεννήθηκε αυτοϋποστηριζομενος και αυτοχρηματοδοτουμενος. Είμασταν όντως τρελλοί, από αγάπη και πόθο για ελευθερία, για αυτοδιάθεση,για δημοκρατία εμπνεόμενοι από αυτά τα ίδια που ήταν τα αιτήματα της επαναστατικότητας και των υπολοίπων ευρωπαϊκών λαών από τα μέσα του 18ου άι. μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.

Έλληνες... ας μείνουμε υγιείς πνευματικά και σωματικά και ενωμένοι μπορούμε να αγωνιστούμε για τα πάντα: Η Ενότητα είναι το παν! Μόνο ένα λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανένα, ας πιούμε απ' το αθάνατο κρασί του 21.

 Ζητω η επανάσταση του νέου Ελληνισμού, Ζήτω η επανάσταση του 1821!