Ο Σύλλογος Γυναικών καταδικάζει την επίθεση που δέχτηκε εργαζόμενη του δήμου Σκοπέλου

Ο Σύλλογος Γυναικών Σκοπέλου καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την επίθεση που δέχτηκε εργαζόμενη του δήμου Σκοπέλου στο χώρο εργασίας της από τον εν διαστάσει σύζυγό της. 

Τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης και  ιδιαίτερα εν μέσω καραντίνας, αυξάνονται τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και της γενικότερης βίας κατά των γυναικών. Φυσικά, αυτά τα φαινόμενα  είναι το αποτέλεσμα  της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία και της δυσκολίας των λαϊκών οικογενειών να τα βγάλουν πέρα με τις υποχρεώσεις τους και την επιβίωσή τους.
Οπως επισημαίνεται από τα στοιχεία του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ), «από το 2012 μέχρι το 2019, έχουν εξυπηρετηθεί από τα συμβουλευτικά κέντρα 26.500 γυναίκες. Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για Ελληνίδες, σε ποσοστό 82%, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, έγγαμες με παιδιά, ηλικίας 36 έως 45 ετών, στις οποίες ασκήθηκε βία από τον σύζυγο - σύντροφο με τον οποίο συνοικούν ή συνοικούσαν». Οπως προκύπτει και από τα στατιστικά στοιχεία του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2014 έως το 2017 έχουν σημειωθεί περισσότερα από 13.700 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, όπου το 70% των θυμάτων είναι γυναίκες.

Ιδιαίτερα η γυναίκα του 21ου αιώνα εκπληρώνει μόνο καθήκοντα, τα κάνει όλα και συμφέρει. Η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων μαζί με τις δουλειές του σπιτιού αποτελούν ως επί το πλείστον γυναικεία υπόθεση. Προλαβαίνει τα πάντα ,χωρίς να ξεκουράζεται, συρρικνώνοντας ή  ακόμη εξαφανίζοντας τις ανάγκες της. Πιστεύει ότι καταξιώνεται παίζοντας το σύγχρονο ρόλο της super-woman, ξεγελασμένη από την ψευδεπίγραφη φυλετική ισότητα. Μόνη της, μη διεκδικώντας συλλογικά, ακυρώνει κάθε ανθρώπινη, και κοινωνική κατ’ επέκταση ιδιότητά της.

Η πάλη των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας ενάντια στις κοινωνικές διακρίσεις και σε κάθε κοινωνική ανισότητα είναι η καλύτερη ασπίδα προστασίας της γυναίκας. Γιατί βάζει στο στόχαστρο τις ταξικές αιτίες που γεννούν τη βία, την καταπίεση και εκμετάλλευση. Σήμερα, κάθε γυναίκα χρειάζεται να δυναμώσει την οργάνωση της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, διεκδικώντας από το κράτος μέτρα πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.

• Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.