Είναι δύσκολο να 'σαι παιδί σ' ένα κόσμο των μεγάλων

Η σημερινή δήλωση Κεραμέως ότι "Όλες οι χαμένες ώρες μαθημάτων θα καλυφθούν μέσω διδασκαλίας τις ημέρες σχολικών εορτών, αργιών, Σαββάτων, σχολικών περιπάτων" παραγνωρίζει τα άρθρα 3, 4 και 33 της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Ένα κείμενο του ΟΗΕ που έχουν κυρώσει μέχρι και οι μπανανίες και που κάθε υπουργός παιδείας οφείλει να ξέρει απ' έξω.

Κατά τα λοιπά, τα παιδιά φαίνεται ότι πετυχαίνουν αυτό που αποτύχαμε να κάνουμε οι γονείς. 

Σύμφωνα με την Κεραμέως:

«Από αύριο, στις σχολικές μονάδες που τελούν υπό κατάληψη ξεκινά υποχρεωτική για όλους σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Με ευθύνη του Διευθυντή του σχολείου, καταρτίζεται από σήμερα το πρόγραμμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.»

Αυτό επιτρέπει να γίνεται η συζήτηση ΚΑΙ με εκπαίδευση, ΚΙ χωρίς διακινδύνευση της υγείας και της ζωής των παιδιών και των οικείων τους.

Από την άλλη, κι οι γονείς πρέπει να είμαστε ενήμεροι για τα δικαιώματα των παιδιών και για το ρόλο που μας αναθέτει η Σύμβαση.

Για παράδειγμα, να το βοηθάμε να μάθει και να ασκεί τα δικαιώματά του (άρθ.5), μεταξύ των οποίων η ελευθερία γνώμης (άρθ.12, που ορίζει ότι τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Οι μεγάλοι πρέπει να ακούν και να παίρνουν σοβαρά υπόψη τους τη γνώμη των παιδιών για θέματα που τα αφορούν, (ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους) και η ελευθερία συνάντησης και ομαδικής συνεργασίας (άρθ.15), δυνάμει της οποίας τα παιδιά έχουν δικαίωμα να συναντιόνται, να διεκδικούν συλλογικά και να συμμετέχουν σε συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις, αρκεί να μην παραβιάζουν τα δικαιώματα των άλλων.

Σε σχέση με τις επιθέσεις στην τιμή και την υπόληψη των παιδιών που διαμαρτυρήθηκαν και διεκδίκησαν προβαίνοντας σε κατάληψη, ας θυμόμαστε και το άρθρο 16, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να επεμβαίνει "αυθαίρετα ή παράνομα" στην ιδιωτική τους σφαίρα ή να να προσβάλει την τιμή και την υπόληψή τους.

Το πρόβλημά μας είναι ότι βλέπουμε τον κόσμο μόνο με τα μάτια των μεγάλων. Και τα παιδιά ως υποψήφιους μεγάλους χωρίς δική τους -άξια ν' ακουστεί- γνώμη, χωρίς δικά τους δικαιώματα. Χωρίς απαιτήσεις πέραν του μαμ-κακά-σχολείο-νάνι. Χωρίς δικαίωμα να συνδιαμορφώνουν τον κόσμο στον οποίο ζουν (ή να το επιχειρούν). Είναι δύσκολο να 'σαι παιδί σ' ένα κόσμο των μεγάλων.

Ηλέκτρα Λήδα Κούτρα