Ο Αλοννησιώτης Διογένης Θεοδώρου γράφει για το Θαλάσσιο Πάρκο και το «Εισιτήριο»

Ανοιχτή επιστολή 

Προς: 

Αξιότιμο Πρόεδρο του Φ.Δ. τού ΕΘΠΑΒΣ - καθηγητή

κ. Στέφανο Παρασκευόπουλο 

Από: Θεοδώρου Διογένη 

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε 

Δημοσιεύτηκαν στη “ΔΙΑΥΓΕΙΑ” τα πρακτικά τής 29/9/2020 τού Φ.Δ. και διάβασα το άρθρο 7 σχετικά με την επιβολή εισιτηρίου στο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου-Β Σποράδων. 

Πέραν των άλλων για τα οποία επιφυλάσσομαι μιας και υπάρχουν θεμελιώδεις αντιρρήσεις και ενστάσεις μου, ιδιαίτερα με τη φράση σας «Όσο για τα εκδρομικά́ τόσα χρόνια εκμεταλλεύονται το όνομα του Θαλάσσιου Πάρκου χωρίς κανένα κόστος» είναι πια βέβαιο ότι στην χώρα αύτη ζούμε με αναστραμμένους όρους κοινωνίας και οικονομίας. Ποιος ο Προστάτης – ο Εκμεταλλευτής – ο Δάσκαλος … 

Στην Αλόννησο εκδρομικά προς το Θαλάσσιο Πάρκο - Μοναστήρι της Κυρά Παναγιάς για επίσκεψη και προσκύνημα, κατά την τελευταία 10ετια υπάρχουν μόνο δύο σκάφη, ένα εκ των οποίων είναι ιδιοκτησίας μου (μερικής) και φέρει το όνομα ΠΛΑΝΗΤΗ ΝΣ 02. Το διαλέξαμε παραδοσιακό και ξύλινο με υψηλό κόστος συντήρησης (και αν θέλετε σε κόντρα της επιδοτούμενης από την Ε.Ε. καταστροφής των παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών - ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο από τα πεφωτισμένα έθνη της Εσπερίας) αλλά πλήρως ενταγμένο στο όλο περιβάλλον του τόπου μας. Είμαι ντόπιος και προσπαθώ να παραμείνω πατριώτης με την νοηματική έννοια (Συνείδηση καταγωγής και συνέχειας ) και όχι σαν κάποιους άλλους θέλετε «δάσκαλους του γένους», θέλετε προέδρους από την Χιό ζώντας στο Παρίσι ή στο Σίτυ του Λονδίνου που ξέχασαν ή δεν μπορούνε να δούνε τί πολιτισμό κουβαλάνε μέσα τους. Φυσικά για τους παλαιότερους τούς κρίνει η ιστορία, για αυτούς που μας «ξημέρωσαν» μόλις χθες ο κλήρος έπεσε σε μας να αγωνιστούμε με τη σειρά μας από το δικό μας μετερίζι. Αναμφίβολα το κοινό τους είναι τεράστιο, σίγουρα μεγαλύτερο από το δικό μου αλλά όπως είπε και ο συχωρεμένος Μακρυγιάννης - πάντα η ιστορία μας ήθελε ολίγους. 

Κε Καθηγητά 

Συγχωρέσετε με που σας στερώ τον τίτλο του Δασκάλου ή Διδασκάλου αλλά νομίζω ότι πρέπει να τον κερδίσετε (αρχαίο ρήμα δάω-δω, που σημαίνει φωτίζω) κατά το άγειν άνθρωπο ή του άγιου Ιωάννη Χρυσόστομου «τούτο διδασκάλου αρίστου, το δι’ εαυτού παιδεύειν α λέγει». 

Στην «ανώμαλη» ιστορική συγκυρία της πολιτικής και οικονομικής χρεοκοπίας, αρχές του 2010 και για 10 συναπτά έτη διατηρείτε αυτή τη θεσμική ιδιότητα. Και μόνο αυτή η ιδιαίτερη τύχη που είχατε να απολαμβάνετε τη συνεχή και απρόσκοπτη διαχείριση του Φορέα, εύλογα θα συμπέρανε κανείς ότι θα είχατε ενσκήψει με τη ιδιότητα του Δασκάλου απέναντι στην ιστορία των νησιών και τη κληρονομιά τους με το ειδικό βάρος της θυσίας των προγόνων μας. Εκείνοι είχαν στο μυαλό τους και με το τρόπο που το αντιλαμβάνονταν ότι η υπεράσπιση της Πατρίδας, των νησιών και του τόπου τους ήταν φυσική και αυτονόητη, γιατί γεννούσε ελευθερία, απόλαυση των δώρων της φύσης, του πολιτισμού και της κληρονομιάς τους χωρίς εκπτώσεις και δυνάστες. Δηλαδή κοινωνικά, δημόσια αγαθά και ιστορικά δικαιώματα που θεμελιώνουν την εθνική τους ταυτότητα, τη δημοκρατική ελεύθερη ζωή και τη κοινοτική τους συνύπαρξη. Ένα είναι σίγουρο. Ότι δεν είχαν στη σκέψη τους την ιδιώτευση (είτε με την Αρχαιοελληνική ή τη Νεοελληνική ερμηνεία), τους περιορισμούς και αποκλεισμούς, τους διαχωρισμούς και την αυθαιρεσία. Ούτε μπορούσαν βέβαια να διανοηθούν ότι θα έφτανε η μέρα μια ιδιωτική εταιρεία να “εκπονεί” νόμο “περί εισιτηρίου»(!) για τα συμφέροντα και λογαριασμό μιας άλλης ιδιωτικής εταιρείας, η οποία σαν αυτόκλητος υπερασπιστής όλων των νησιών, του τόπου μας, της κληρονομιάς και του πλούτου μας θέλει να διαγράψει την ιστορία, τη βαριά παρακαταθήκη και με νεολογισμούς και νεο-εννοιολογικές ή «μοντέρνες» εκφορές... αξιοποίηση, μεγιστοποίηση, επικερδής, cost & benefit και άλλα συναφή, να τα αντικαταστήσει με ένα πράγμα υλικό, μετρήσιμο, που συμπυκνώνει όλο το σύγχρονο αξιακό όραμα και θέσφατο.. Τό «Εισιτήριο». Θρίαμβος στη ταύτιση του χυδαίου υλισμού, οικονομικού ντετερμινισμού και άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Όλα σε ένα! Πάντα για το καλό μας. Αρκεί βέβαια να οικοδομηθεί και το σχετικό αφήγημα. Από το απλοϊκό για τους ιδιώτες, «και ποιος θα πληρώσει», «τι θέλετε να μπαίνουμε μέσα» έως τα πιο εκλεπτυσμένα και επιστημοφανή για τους μορφωμένους, «αειφορία», «προστασία & περιβάλλον», «sustainability» κλπ. Δόξα τω θεό η Ελληνική μας γλώσσα αλλά και οι επιρροές εκ Δύσεως.. προσφέρουν ανεξάντλητο εργοστάσιο χειραγώγησης λέξεων για την εξυπηρέτηση του αφηγήματος. 

Είναι ηλίου φαεινότερο και για το πλέον αδαή ή αφελή ότι αυτό που υπογράφτηκε από όλους δυστυχώς με δική σας παρότρυνση απέχει ελάχιστα ή καθόλου από «φωτογραφική» προσπάθεια αφελή, συνειδητή ή όχι να ωφεληθεί και καρπωθεί ιδιωτική “Εταιρεία” την “εργολαβία” τής δήθεν “φύλαξης” και είσπραξης! Πάλι ένας αντ’ αυτού (υμών) σωτήρας που θα μας σώσει.. (αυτή η κατάρα που μας κατατρέχει από την Εθνική Παλιγγενεσία..) θα μπορούσατε να αντισταθείτε γράφοντας “επιστρέφεται ως απαράδεκτον”. 

Αλλά είπαμε η αντ’ αυτού ιδεοληψία καλά κρατεί... Άλλωστε ποιος ξέρει καλύτερα εμείς ή Ψωροκώσταινα ή οι Άλλοι οι ικανοί και άριστοι...

Συνυπογράφοντες Καθηγητάδες, Προέδροι, Δήμαρχοι, ΜΚΟ, Παραγωγικοί Φορείς, αγαπητοί μου Κύριοι δεν είναι “Είδος προς Εμπορείαν”. Είναι χώρος Φυσικής και Πνευματικής διάπλασης, Θεϊκής, Φυσικής και Ανθρώπινης Μετοχής και δεν μπορεί εμπορευματοποιηθεί….. 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ «Το εισιτήριο» αποτελεί το εφαλτήριο για κάθε είδους αρρωστημένης ιδεοληψίας οικονομολούντα τεχνοκράτη (με τη πρόθυμη συνεπικουρία βεβαίως τοπικών παραγόντων κλπ), κάθε είδους ειδικού που αποθεώνει τη μετάλλαξη του νέου μετανθρώπου, που αναγάγει το νέο κοινωνικό Δαρβινισμό σε μονόδρομο και την συνακόλουθη συνέπεια του. Με αποκλεισμούς και διακρίσεις σε αυτούς που μπορούν και αυτούς που δεν μπορούν, σε αυτούς που θα απολαύσουν και αυτούς που θα στερηθούν, θεωρώντας ότι μόνο τα Άτομα με τα 11 ευρώ (σήμερα – αύριο;) στο χέρι ή στο POS... πρέπει να απολαμβάνουν αφού η «Αγορά» το επιτάσσει.. 

Σημείωση: 

Άραγε έγινε ποτέ ή κλήθηκαν οι εμπλεκόμενοι φορείς όλα αυτά τα χρόνια να αναλύσουν τα στοιχεία σε βάθος, την εξέλιξη των επισκεπτών με στατιστικά δεδομένα, τις διακυμάνσεις κλπ ώστε να υπάρχουν κατάλληλα συμπεράσματα και στοιχεία πριν οποιαδήποτε απόφαση; έγινε ποτέ ουσιαστική και δημόσια ανοιχτή διαβούλευση με τους ντόπιους, τους τοπικούς και άλλους φορείς με εναλλακτικές προτάσεις; 

…Εν αναμονή κοινοποίησης αναδρομικών (μη σας ζημιώσω κιόλας) 

Αν πάλι θελήσετε να μου τα χαρίσετε, Μονόδρομος και Παρηγοριά μου το Μοναστήρι της Κυρά Παναγιάς είτε με εισιτήριο εισόδου είτε όχι, με αναμένει για Μετάνοια και Συγχώρεση. 

Διογένης Θεοδώρου 

Ο εκμεταλλευτής 

ΥΓ Έκκληση προς τους εναπομείναντες Δασκάλους (με την νοηματική έννοια) να εκφράσουν τον καημό μας 

Για το κακό που μας βρήκε