ΚΟΒ Σκοπέλου ΚΚΕ: Ανοιχτή συγκένρωση για να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα

Ανοιχτή συγκέντρωσημε το σύνθημα: «Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα! Με ανατροπή γεννιούνται οι ελπίδες, κερδίζεις τη ζωή!», πραγματοποίησε το απόγευμα της Πέμπτης 27-5-21 η ΚΟΒ Σκοπέλου του ΚΚΕ με ομιλητή τον Γραμματέα Γιώργο Γούλα, ο οποίος μιλώντας σε μέλη και φίλους του Κομματος, είπε:

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Είναι ώρα οι εργαζόμενοι να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην επίθεση του κεφαλαίου!

Οσοι περίμεναν ότι το ΚΚΕ θα τα διπλώσει, ότι ο λαός θα γονατίσει απέναντι στον πόλεμο που του κήρυξε η άρχουσα τάξη της χώρας μας και το πολιτικό της προσωπικό, είναι βαθιά γελασμένοι! 

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους
να δυναμώσουν τον αγώνα και
την οργάνωσή τους σε κάθε κλάδο
και χώρο δουλειάς, για να διεκδικήσουν
 ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Δεν έμαθαν από τα περσινά παθήματά τους την Πρωτομαγιά, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, στις χιλιάδες κινητοποιήσεις διεκδίκησης μέτρων προστασίας της ζωής μας από την πανδημία ότι  Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του

Σήμερα και αύριο, από τις ανοιχτές μας συγκεντρώσεις   σε όλη τη χώρα, σαλπίζουμε το  μήνυμα του μαζικού ξεσηκωμού των εργαζομένων, της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών κάτω από το σύνθημα «Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα! Με ανατροπή γεννιούνται οι ελπίδες, κερδίζεις τη ζωή»!

Δίνουμε πνοή στην πάλη των εργαζομένων για να μην περάσει το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα Εργασιακά,  κάνουμε τη νύχτα μέρα στο κίνημα για την οργάνωση της νέας απεργίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, 

Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους προσέθεσαν ένα ακόμη έγκλημα στη μακάβρια λίστα με τα εγκλήματα του καπιταλισμού. Αποδείχτηκε ότι οι αντιθέσεις σε μία άδικη, ταξική κοινωνία όχι μόνο δεν γεφυρώνονται σε περιόδους, όπως αυτές της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται περισσότερο.

- Την ίδια στιγμή που συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία, ο ιδιωτικός τομέας όχι απλά δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημόσιου τομέα.

- Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας προσέφερε αποτελεσματικά εμβόλια και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το εμβόλιο παραμένει χρυσοφόρο εμπόρευμα. Αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτά, κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί πάνω στα εκατομμύρια των νεκρών της πανδημίας.

- Η πανδημία αποδεικνύεται «χρυσή ευκαιρία» για τη μεγάλη εργοδοσία για να εφαρμόσει σε γενικευμένη κλίμακα πιο εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες και η τηλεργασία, που καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής.

Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς

Χωρίς να έχει ξεπεραστεί η πανδημία, τα κράτη και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση δεν θα φέρει την αποκατάσταση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων που έγιναν θρύψαλα την περίοδο της πανδημίας. Αφορά μόνο την ανάκαμψη των κερδών των λίγων. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση της περιόδου 2008 - 2016. Αποδεικνύεται ότι ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομίας, «κρίση - ανάπτυξη», προσθέτει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Αυτό επιβεβαιώνει και το «Σχέδιο Ανάκαμψης» της κυβέρνησης, που από τη μία περιέχει νέα προνόμια για το κεφάλαιο και από την άλλη νέα αντεργατικά μέτρα, προαπαιτούμενα για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Η ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης, που χαιρέτισαν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορμή για ένα νέο κύμα παραπλάνησης του ελληνικού λαού και εξωραϊσμού της ΕΕ. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι ούτε η ΕΕ μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο, ούτε η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να συναντηθεί με τις ανάγκες του λαού.

Τι δεν λένε:

Το ΚΚΕ ανοίγει «στα γεμάτα»
τη συζήτηση με την εργατική τάξη
και τα λαϊκά στρώματα ότι το
νομοσχέδιο αυτό γράφτηκε κατά
παραγγελία του κεφαλαίου και της ΕΕ

- Για κάθε εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να νομοθετούνται δρομολογημένα, αντεργατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων με το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ την «πράσινη» ανάπτυξη θα την διπλοπληρώνει ο λαός και με «πράσινους» φόρους, πανάκριβη Ενέργεια, καταστροφή του περιβάλλοντος.

- Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ προέρχονται από τους λαούς και θα κατευθυνθούν στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης.

- Ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημόσια Υγεία, στην Εκπαίδευση, στους μισθούς, στις συντάξεις, στη βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών, σε έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, σε στήριξη των μικρών επαγγελματιών.

Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Δεν είναι ένα «ουδέτερο» αναπτυξιακό εργαλείο, αλλά εργαλείο για τους ομίλους της Ευρώπης για να βγουν από τη νέα καπιταλιστική κρίση και να διατηρήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό που δυναμώνει.

Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει πολλά βήματα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού.

Κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλη εργοδοσία ετοιμάζουν τη νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς. Για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του 10ωρου το 1920, η κυβέρνηση επαναφέρει το 10ωρο παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!

Το νομοσχέδιο βάζει μπουρλότο στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Με το νομοσχέδιο πλέον το πόσο δουλεύουν, αμείβονται, ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία. Παράλληλα επιχειρείται να δοθεί πλήγμα στα εργατικά συνδικάτα, θέτοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα και συνολικά στη συνδικαλιστική δράση για να έχει λυμένα τα χέρια η εργοδοσία να ξεσαλώνει στις πλάτες των εργαζομένων.

Το γεγονός ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβαζαν και από ένα λιθαράκι στην ενσωμάτωση των Οδηγιών της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν καθιστά λιγότερο ένοχη την κυβέρνηση της ΝΔ. Καθιστά εξίσου εγκληματικές όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Διατήρησαν και χειροτέρευαν διαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο της ευελιξίας και του χτυπήματος στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις των μεγάλων ομίλων και της ΕΕ.

1ος μύθος: Είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων η «διευθέτηση του χρόνου εργασίας»

Το μέτρο δεν ικανοποιεί τους εργαζόμενους, αλλά τις επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να «απασχολούν» τους εργαζόμενους όποτε, όσο και όταν τους έχουν ανάγκη. Το ξεχαρβάλωμα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας σημαίνει και ξεχαρβάλωμα της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους, εκτός από τη μεγάλη επιβάρυνση και φθορά στην υγεία τους. 

2ος μύθος: Η κυβέρνηση νομοθετεί την 4ήμερη εργάσιμη βδομάδα

Για να δουλέψει κάποιος εργαζόμενος 4ήμερο για κάποια περίοδο μέσα στον χρόνο, θα πρέπει την περίοδο που θα ισχύει το 10ωρο να ξεθεώνεται δουλεύοντας 50 ώρες το 5ήμερο ή 60 ώρες το 6ήμερο τη βδομάδα. Αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να «πουλήσει τρέλα», γιατί δεν καθιερώνει τριήμερη εργασία, με 14 ώρες δουλειάς τη μέρα;

3ος μύθος: Η αλλαγή στον χρόνο εργασίας θα γίνει με «εθελοντική» συμφωνία του εργαζόμενου

Οι αναφορές στη δήθεν εθελοντική επιλογή της 10ωρης εργασίας αποτελούν «ανέκδοτο». Το διευθυντικό δικαίωμα έχει ήδη τα χαρακτηριστικά των εκβιασμών, των απειλών και της απόλυσης. Σε συνθήκες πλέον που ο εργαζόμενος ατομικά θα προσπαθεί να βρει το δίκιο του ή να αρνηθεί τις εργοδοτικές αξιώσεις, η κάθε αναφορά σε εθελοντική συναίνεση του εργαζόμενου αποτελεί πρόκληση και γεννά οργή.

4ος μύθος: Η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας θα αποκαλύπτει την πραγματική υπερωριακή απασχόληση

Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Αν όντως η λύση στη «μαύρη» εργασία ήταν η ψηφιακή κάρτα, τι τους εμπόδιζε μέχρι σήμερα να την εφαρμόσουν για την αδήλωτη εργασία, χωρίς φυσικά να καταργείται το 8ωρο; Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν την απάντηση. Σήμερα το 8ωρο και το 5ήμερο παραβιάζονται. Γι' αυτό λοιπόν και η κυβέρνηση το καταργεί, για να μπορούν νόμιμα οι εργοδότες να παρεμβαίνουν στο ωράριο και τους όρους εργασίας χωρίς τα τυπικά εμπόδια του νόμου.

5ος μύθος: Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος στοχεύει στην «εξυγίανση» του συνδικαλιστικού κινήματος

Τα συνδικάτα έχουν καταστατικά και λογοδοτούν στα μέλη τους και όχι στην κυβέρνηση και την εργοδοσία. Δεν έχει κανέναν ρόλο η κυβέρνηση να παρεμβαίνει και να καθορίζει την εσωτερική τους λειτουργία. Την κυβέρνηση δεν την νοιάζει η «εξυγίανση» των συνδικάτων. Αλλωστε, τα κυβερνητικά κόμματα χρόνια τώρα στηρίζουν τις διάφορες συνδικαλιστικές «μαφίες» και τους «ανθρώπους» της μεγαλοεργοδοσίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αντιθέτως, υψώνει νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.

Η εφαρμογή της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας (ηλεκτρονικά) για την πραγματοποίηση απεργίας, η οποία θα συνδυάζεται με την υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου (μέτρο που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ), έχει στόχο να γίνουν οι χώροι δουλειάς «νεκροταφεία» και η φυσική παρουσία στα σωματεία και τις συνελεύσεις παρελθόν.

Οι διατάξεις του νομοσχεδίου στερούν από τα συνδικάτα την ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία. Υποχρεώνονται να παραδώσουν στο υπουργείο Εργασίας τα μητρώα των μελών τους, ως προϋπόθεση για την υπογραφή ΣΣΕ. Το μέτρο αυτό συνιστά ανοιχτή παρεμπόδιση της οργάνωσης των εργαζομένων, όταν μάλιστα απολύονται καθημερινά εργαζόμενοι για τη συνδικαλιστική τους δράση.

6ος μύθος: Το προσωπικό ασφαλείας θα διασφαλίζει την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία τους και θα προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών

Αυτή η υποχρέωση των εργαζομένων πρέπει να εκπληρώνεται πέρα και από το «προσωπικό ασφαλείας» που έτσι κι αλλιώς υπάρχει και σήμερα. Επομένως, η υποχρέωση για εργασία τη μέρα της απεργίας αντικειμενικά καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του προσωπικού. Η κυβέρνηση προωθεί τη μετατροπή της απεργίας σε μια συμβολική πράξη, ζηλεύοντας προφανώς εκείνες τις χώρες όπου ο «απεργός» δουλεύει κανονικά φορώντας ...ένα περιβραχιόνιο. Στόχος είναι να απονευρώσει την απεργία, το πιο σημαντικό «όπλο» που έχει ο εργαζόμενος στον αγώνα του.

Θα παρέχεται η δυνατότητα στον εργοδότη να διεκδικήσει αποζημίωση από τους απεργούς και τα συνδικάτα σε περίπτωση που μια κινητοποίηση κριθεί «παράνομη», «καταχρηστική» ή και τα δύο. Με δεδομένο ότι ήδη 9 στις 10 απεργίες κρίνονται «παράνομες» ή/και «καταχρηστικές» από τα δικαστήρια, αυτό σημαίνει οικονομική εξόντωση των συνδικάτων και μια «δαμόκλειο σπάθη» που θα επικρέμαται μόνιμα πάνω από τα κεφάλια των απεργών.

Το αντεργατικό τερατούργημα δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Εντάσσεται στον στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου για πιο φτηνή κι ευέλικτη εργατική δύναμη. Το κεφάλαιο έχει στραμμένη την προσοχή του στην εργάσιμη μέρα, επειδή η παραγωγή της υπεραξίας συντελείται μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Γι' αυτό στοχεύει πάντα στη διεύρυνση των ορίων του εργάσιμου χρόνου. Ταυτόχρονα, «εξοικονομεί» και εργατικά χέρια, επιβάλλοντας σε λιγότερους να κάνουν την ίδια δουλειά που κανονικά θα έκαναν περισσότεροι.

Γι' αυτό εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις, βήμα βήμα, ξηλώνουν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, ειδικά το δικαίωμα στον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο.

Στη βάση της στρατηγικής συμφωνίας με τους στόχους του κεφαλαίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησε τον νόμο 3986/2011 αλλά και τον εμπλούτισε με τον νόμο 4498/2017, που αφορά τους νοσοκομειακούς γιατρούς, όπου προβλέπεται «μέχρι δώδεκα (12) ώρες συνεχής εργασία με παρουσία στον χώρο εργασίας». Κύρωσε Συλλογικές Συμβάσεις που υπέγραψαν συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και προβλέπουν αυτό ακριβώς που τώρα θεσμοθετεί η ΝΔ σε ατομική βάση. Εθεσε τα θεμέλια του χτυπήματος στο συνδικαλιστικό κίνημα, με τον απεργοκτόνο νόμο της Αχτσιόγλου.

Τώρα, σύμφωνα με την πάγια τακτική του, εμφανίζεται αντίθετος προκειμένου να «ψαρέψει στα θολά νερά» του τυχοδιωκτισμού.

Η καθολική απόρριψη, η απαίτηση να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα καταγράφεται καθημερινά στη ζωντανή συζήτηση των κομμουνιστών με τον εργατόκοσμο και τη φτωχολογιά.

Είναι εκσυγχρονισμός να φτάνει η εργασία τις 10 έως τις 13 ώρες ημερησίως; Είναι εκσυγχρονισμός η δουλειά ήλιο με ήλιο; Η γενίκευση της κατάργησης της Κυριακής αργίας; Να ζει ο εργαζόμενος με 200 και 500 ευρώ το μήνα; Είναι εκσυγχρονισμός η νομιμοποίηση της απλήρωτης υπερωρίας και υπερεργασίας; Κι αυτό να παρουσιάζεται ως προστασία του εργαζόμενου;

Στη Σκόπελο που ο τουριστικός κλάδος, η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, όπως την αποκαλούνε, η οποία βρισκόταν τα προηγούμενα χρόνια σε ανάπτυξη, είδαν οι εργαζόμενοι ανάπτυξη στο εισόδημά τους, στα δικαιώματά τους; Τι κυριαρχεί στα ξενοδοχεία, στα γιαπιά, στον κατασκευαστικό κλάδο, στον επισιτισμό που εργάζεται κυρίως η νεολαία; Δεν υπάρχουν τα 10ωρα, τα 12ωρα, το 7ήμερο, η ανασφάλιστη εργασία;

Στα ξενοδοχεία που βρήκαν την ευκαιρία με τα μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση για την πανδημία, οι ξενοδόχοι να αλλάξουν το προσωπικό τους, σε άλλα ακόμα περιμένουν οι εργαζόμενοι να τους καλέσουν, εκατοντάδες δεκάδες απολύθηκαν αυτό το διάστημα, από ποιόν προστατεύτηκαν; Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ακόμα και ο μισθός, τα ένσημα, γίνονται με βάση τα δικαιώματα εργαζομένων ή με αυτά που απαιτεί η εργοδοσία και αυτό μεταφράζεται ως συμφωνία μεταξύ τους;

Στον κατασκευαστικό κλάδο  δεν εργάζονται οι οικοδόμοι πρωί με βράδυ, χωρίς μάλιστα στην πλειοψηφία τους να παίρνονται και μέτρα προστασίας, με το ένσημο να είναι ζητούμενο; Δεν τα βλέπουμε, δεν τα ζούμε; Τι το εκσυγχρονιστικό λοιπόν έρχεται να φέρει αυτό το νομοσχέδιο; Έρχεται να νομιμοποιήσει αυτές τις άθλιες συνθήκες δουλειάς. Έρχεται να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο το βιοτικό επίπεδο του λαού μας, κάνοντας την εργατική δύναμη πιο φθηνή, ενώ επιτρέπει στην εργοδοσία να κάνει ό,τι θέλει με το γράμμα του νόμου».

Οι μόνοι που βλέπουν «θετικά» στο νομοσχέδιο είναι η μεγαλοεργοδοσία και οι δυνάμεις του εργατοπατερισμού, αλλά και όσοι έχουν πάρει «εργολαβία» την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να ωφελεί ταυτόχρονα τους εργαζόμενους και το κεφάλαιο

Το ΚΚΕ ανοίγει «στα γεμάτα» τη συζήτηση με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι το νομοσχέδιο αυτό γράφτηκε κατά παραγγελία του κεφαλαίου και της ΕΕ. Οτι αποτελεί προαπαιτούμενο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που είναι «φιλική» για τα κέρδη και «εχθρική» για τις λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα. Που προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης, όπως γίνεται τώρα με τα μέτρα για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τα νέα εμπόδια στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση.

Αποκαλύπτει ταυτόχρονα τη μεγάλη αντίφαση που συμπυκνώνεται και σ' αυτό το νομοσχέδιο - έκτρωμα: Ενώ σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες να ζήσει ο λαός καλύτερα, με πραγματικά, σύγχρονα δικαιώματα για την εργατική τάξη, η ζωή του γίνεται όλο και χειρότερη και καλείται να ξεγράψει δικαιώματα, να συμβιβαστεί με τη δουλειά ήλιο με ήλιο για ένα κομμάτι ψωμί.

Το ΚΚΕ απευθύνεται ιδιαίτερα στους νέους εργαζόμενους, αυτούς που ζουν από πρώτο χέρι την εργασιακή ζούγκλα. Τους καλεί να πάρουν θέση στον αγώνα, μέσα από τα συνδικάτα τους, να μη συμβιβαστούν με την «κανονικότητα» της απλήρωτης δουλειάς, της ζωής - λάστιχο, με τα διαλυτικά ωράρια εργασίας, που είναι πραγματικότητα για χιλιάδες απ' αυτούς και θα γίνουν ακόμα χειρότερα αν περάσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Τα δικά τους δικαιώματα και το δικό τους μέλλον έχει προπάντων στο στόχαστρο η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που εξωραΐζει την ΕΕ και ισχυρίζεται με θράσος ότι το κυβερνητικό νομοσχέδιο «απομακρύνει» τη χώρα από τα «ευρωπαϊκά κεκτημένα», ενώ είναι μία ακόμα εφαρμογή των ευρωενωσιακών Οδηγιών - καρμανιόλα για τα εργατικά δικαιώματα, που και ο ίδιος υλοποίησε: Από τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, μέχρι την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και την παραπέρα ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Αυτό αποτυπώνεται και στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, με τα «μνημόνια 5.0» που το συνοδεύουν. Αυτό χειροκροτούν όλα τα αστικά κόμματα και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος μπορεί να τα εφαρμόσει καλύτερα, στρατεύοντας και τον λαό στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου.

Γι' αυτό απέρριψαν και την πρόταση νόμου εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια, που μόνο το ΚΚΕ υιοθέτησε και κατέθεσε στη Βουλή, ενώ τώρα επανέρχεται επικαιροποιημένη από τα συνδικάτα.

Την ίδια στιγμή ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν υπηρετείται μόνο με την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με τους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς.

Η χώρα μας είναι βουτηγμένη «ως το λαιμό» στα επικίνδυνα, πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στόχο έχουν να ανακόψουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, της Κίνας, της Ρωσίας κ.ά. Ολη η περιοχή μυρίζει μπαρούτι. Το ενδεχόμενο ακόμα και μίας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορατό. Η χώρα μας, αποτελώντας ορμητήριο του ΝΑΤΟ, έχει μετατραπεί σε στόχο.

Στο φόντο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών στην περιοχή, το «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναβαθμίζεται και προετοιμάζεται συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, με μεσολαβητές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις είναι η κύρια απειλή για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Ο αγώνας για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδιά τους, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι ζήτημα ζωής!

Τώρα είναι η ώρα μιας μαχητικής εργατικής - λαϊκής απάντησης

Οι εργαζόμενοι εύλογα θα αναρωτηθούν «και τι μπορώ να κάνω απέναντι σε αυτά;»

Την απάντηση θα την βρουν - κυριολεκτικά - στο ίδιο το νομοσχέδιο, όπου προβλέπονται επιπλέον ασφυκτικοί περιορισμοί στη συνδικαλιστική δράση και πιο συγκεκριμένα στο απεργιακό δικαίωμα.

Αν ο συλλογικός αγώνας, η οργάνωση στα σωματεία, οι απεργιακοί αγώνες ήταν «χωρίς αποτέλεσμα», γιατί η κυβέρνηση και η μεγάλη εργοδοσία κόπτονται να τα βάλουν στον «γύψο»;

Γιατί αυτός είναι ο φόβος τους!

Για την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα και το κεφάλαιο «σύγχρονος εργαζόμενος» είναι αυτός που δεν θα προστατεύεται από Συλλογικές Συμβάσεις και που οι όροι εργασίας του θα προκύπτουν από «ατομική διαπραγμάτευση». Θα αμείβεται με ψίχουλα, θα δουλεύει απλήρωτα 10ωρα και Κυριακές. Θα μετατρέπει το σπίτι του σε εργασιακό χώρο και κυρίως δεν θα είναι οργανωμένος σε συνδικάτα.

Για να ακουστεί δυνατά ότι το «πολεμικό ανακοινωθέν» της κυβέρνησης και του κεφαλαίου στους εργαζόμενους απορρίπτεται! Οτι η βαρβαρότητα όπου θέλουν να μας καταδικάσουν, η εκμετάλλευση για τα κέρδη των ομίλων, δεν «διευθετείται», καταργείται! Οτι υπάρχει κι άλλος δρόμος: Της οργανωμένης αντεπίθεσης για το ξήλωμα όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα, τη διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων στη δουλειά και τη ζωή. 

Να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα Εργασιακά!

Να διεκδικήσουμε:

Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, με μείωση του εργάσιμου χρόνου. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.

Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων.

Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.

Την κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών, κόντρα συνολικά στην κρατική, εργοδοτική παρέμβαση και καταστολή.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα και την οργάνωσή τους σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, για να διεκδικήσουν ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Να μπουν στον ελπιδοφόρο αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεζόμενων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό που σήμερα είναι αναγκαίος και επίκαιρος. Είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η ζωή που μας αξίζει, προϋποθέτει οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν με τον κόπο τους. Η επιστημονική γνώση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των ψηφιακών μέσων να αξιοποιείται για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου κι όχι για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Είναι ώρα οι εργαζόμενοι να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην επίθεση του κεφαλαίου!

Μέχρι την οριστική κατάργηση της μισθωτής «σκλαβιάς».

Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε

Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι

Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή

Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!

Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:

Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!

Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και

Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!

Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις

Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!

Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:

Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!

Μπέρτολτ Μπρεχτ