Σκόπελος | Απεργιακή συγκέντρωση ενάντια στην ακρίβεια και την εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Απεργιακή συγκέντρωση ενάντια στην ακρίβεια και την εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πραγματοποίησαν σήμερα, 6 Απριλίου, σωματεία και φορείς της Σκοπέλου.

Στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην παραλία Σκοπέλου μίλησαν κατά σειρά ο Βασίλης Λαρυγγάκης, εκ μέρους των Επαγγελματοβιοτεχνών, ο Τάσος Παλαιολόγος, πρόεδρος του παραστήματος Σκοπέλου Συνταξιούχων Μαγνησίας, η Εύη Ταλαδιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών, ο αντιπρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων Νίκος Ραβανός, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο συνδικαλιστής - μέλος του Δ.Σ. της ΔΑΣ-ΟΤΑ Γιώργος Γούλας, ο οποίος είπε:

«Σκοπελίτες και Σκοπελίτισσες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, βιοπαλαιστές, γυναίκες, νέες και νέοι,

Πέντε χρόνια πριν, ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς του 2017 ήταν αφιερωμένος από τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ  στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες

Ολόκληρες περιοχές και τότε βρίσκονταν μες στη φωτιά. Από την Ουκρανία, τη Μαύρη θάλασσα, τα Βαλκάνια και το Αιγαίο ως την Ανατολική Μεσόγειο, την Εγγύς και Μέση Ανατολή, τη Συρία και Βόρεια Αφρική

Δεν μας έπιασε λοιπόν στον ύπνο το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.

Η απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας είναι η τυπική έναρξη ενός πολέμου που προετοιμαζόταν για καιρό στο έδαφος της συσσωρευμένης έντασης και του σκληρού ανταγωνισμού ΗΠΑ/ΝΑΤΟ- ΕΕ- Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και όχι μόνο, για τα κέρδη των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Έναν σκληρό ανταγωνισμό που οδηγεί σε ένα ακόμη ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ευρώπη, 23 χρόνια μετά τη Γιουγκοσλαβία.

...Δεν εκφράζει τον σκοπελίτικο λαό το ψήφισμα που βγήκε  τις προάλλες από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου όχι μόνο δε βρέθηκε λέξη για τις ευθύνες του ΝΑΤΟ αλλά αναγορεύεται σε παράγοντα σταθερότητας  η ιμπεριαλιστική Ευρωπαική Ενωση. Αυτή που διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, αυτή που ετοιμάζει εξοπλιστικά προγράμματα μαμουθ σύμφωνα με τον Γερμανό καγκελάριο και διεκδικεί κομμάτι από τα κέρδη!

Η χρήση στρατιωτικών μέσων που παίρνει τη σκυτάλη από τη διπλωματία και τους προσωρινούς συμβιβασμούς, έχει στόχο την επικράτηση στην κούρσα για τις σφαίρες επιρροής, το ποιος θα έχει μεγαλύτερο έλεγχο στην παραγωγή και μεταφορά ενέργειας, ποια ιμπεριαλιστικά κράτη και οργανισμοί θα αποκτήσουν το πάνω χέρι για λογαριασμό των μονοπωλίων που αρπάζουν τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη σε κάθε περιοχή.

Η για πάνω από 30 χρόνια προσπάθεια να οπλίσουν με μίσος τον ένα λαό απέναντι στον άλλον, λαούς που ζούσαν για δεκαετίες αδελφωμένοι, φανερώνει ότι το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα δεν διστάζει να τους οπλίζει και να τους βάζει να αλληλοεξοντωθούν, προκειμένου να συνεχίσουν να μετρούν κέρδη μια χούφτα πολυεθνικές.

Η πολεμική αντιπαράθεση στην Ουκρανία όμως δεν αφορά μόνο τους δυο λαούς. Αφορά όλους τους λαούς, την εργατική τάξη όλου του κόσμου γιατί οι αιτίες που αιματοκύλησαν και δολοφονούν τους λαούς στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ασία, στη Λατινική Αμερική κρύβονται και σήμερα πίσω από την απαράδεκτη στρατιωτική επέμβαση και εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η εμπλοκή της Ελλάδας για λογαριασμό της ευρωατλαντικής δολοφονικής συμμαχίας που έχουν προάγει και αποφασίσει όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις με την εγκατάσταση νέων αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων στη χώρα, όπως αυτή της Αλεξανδρούπολης που έχει μετατραπεί σε κόμβο μεταφοράς και προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων προς την Ανατολική Ευρώπη, βάζει στο στόχαστρο και τον λαό μας. Ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα επηρεάσουν αυτές οι εξελίξεις τις επιθετικές ορέξεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Κύπρο, τις αντιπαραθέσεις ΝΑΤΟ, Ευρωπαικής Ενωσης με Κίνα και Ρωσία στα Δυτικά Βαλκάνια.

Η Εύη Ταλαδιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σκοπέλου

«Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών»

Τα διλήμματα που βάζουν οι εκμεταλλευτές μας για να συνταχτούμε πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο πόλο, αν δηλαδή θα στηρίζουμε τη Ρωσία ή τις ΗΠΑ και την ΕΕ, όχι μόνο δεν λύνουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε από την ακρίβεια και την πανδημία, αλλά τα μεγεθύνουν. Ο λαός μας μετρά πανάκριβα τις αρνητικές συνέπειες από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αέριου. Την ίδια στιγμή που η ακρίβεια σαρώνει το λαϊκό εισόδημα και τα νοσοκομεία είναι στα όρια της κατάρρευσης η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να δαπανά πάνω από 5 δις ευρώ το χρόνο, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς που δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση της άμυνας της χώρας αλλά αξιοποιούνται για τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που αιματοκυλούν ολόκληρους λαούς.

Γιατί ισχύει απόλυτα αυτό που είχε πει ο Μπρεχτ:

«Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος.

Πριν απ' αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.

Οταν τελείωσε ο τελευταίος,

υπήρχαν νικητές και νικημένοι.

Στους νικημένους, ο φτωχός λαός

πέθαινε από την πείνα.

Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο».

Το τι μπορεί να κάνει, όμως, ένας λαός χρειάζεται να συζητήσουμε, να φωτίσουμε, να απαντήσουμε. Και απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δεν πρέπει να δώσουν μόνο οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που ζουν άμεσα τη μεγάλη καταστροφή του πολέμου.

Απάντηση πρέπει να δώσουν όλοι οι λαοί του κόσμου, αφού με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλέκονται σ' αυτήν τη νέα μεγάλη πολεμική ιμπεριαλιστική σύγκρουση.

Απάντηση πρέπει να δώσει και ο δικός μας λαός, στη δική μας χώρα, ο οποίος μπορεί τώρα να μη βρίσκεται στο πεδίο της πολεμικής αναμέτρησης, εμπλέκεται όμως άμεσα και έμμεσα σε αυτόν τον πόλεμο και ήδη έχει αρχίσει να βιώνει τις συνέπειες αυτής της εμπλοκής.

Τι πρέπει να κάνουν, δηλαδή, οι εργαζόμενοι, ο λαός;

Να στοιχηθούν πίσω από την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία βρίσκεται σε πολεμικό παραλήρημα και κλιμακώνει την ελληνική εμπλοκή;

Κι όταν μιλάμε για εμπλοκή, δεν μιλάμε μόνο για την αποστολή στρατιωτικού υλικού, μερικών άχρηστων «Καλάσνικοφ» στην Ουκρανία, όπως λέει η κυβέρνηση και σκόπιμα επαναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε για τη στήριξη που παρείχαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στις ΝΑΤΟικές αποφάσεις και τα σχέδια που αφορούν τη διεύρυνση αυτού του δολοφονικού οργανισμού.

Μιλάμε για τη στήριξη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το 2016, της απόφασης του ΝΑΤΟ για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα.

Μιλάμε για τις νέες βάσεις που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας, του Στεφανοβίκειου, που αξιοποιούνται ως κόμβος προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων.

Από αυτές τις βάσεις ανεφοδιάζονται τα αεροπλανοφόρα που σουλατσάρουν στις ελληνικές θάλασσες.

Από τα ελληνικά εδάφη φεύγουν για την Ανατολική Ευρώπη τα κομβόι των αμερικανικών στρατευμάτων.

Οταν μιλάμε για εμπλοκή, εννοούμε ότι σε περίπτωση κλιμάκωσης με την άμεση συμμετοχή του ΝΑΤΟ, η χώρα δεσμεύεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις, που ήδη ετοιμάζονται.

Και τότε θα δούμε πού θα καταλήξουν τα χρυσοπληρωμένα από τον λαό «Ραφάλ» και «Μπελαρά», που μας έλεγαν πως ήταν δήθεν για την άμυνα της χώρας!!!

Και φυσικά δεν εκφράζει τον σκοπελίτικο λαό το ψήφισμα που βγήκε  τις προάλλες από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου όχι μόνο δε βρέθηκε λέξη για τις ευθύνες του ΝΑΤΟ αλλά αναγορεύεται σε παράγοντα σταθερότητας  η ιμπεριαλιστική Ευρωπαική Ενωση. Αυτή που διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, αυτή που ετοιμάζει εξοπλιστικά προγράμματα μαμουθ σύμφωνα με τον Γερμανό καγκελάριο και διεκδικεί κομμάτι από τα κέρδη!

Νίκος Ραβανός | αντιπρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων

Στο κρίσιμο ερώτημα τι πρέπει να κάνει ο λαός μας στον πόλεμο μία είναι η απάντηση: Να πάρει τη θέση του στον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή κάθε χώρας.

Τα συμφέροντα του λαού μας όχι μόνο δε βρίσκονται στην βαθύτερη εμπλοκή σ’ αυτούς τους δολοφονικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, αλλά στην άμεση απεμπλοκή από αυτούς. 

Αυτή η επιλογή τον βάζει στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και όχι η επιλογή να στρατευτεί στο πλευρό του ενός ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου απέναντι στο άλλο.

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον πόλεμο. Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο.

Είναι η πάλη για να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας.

Για να μη σταλεί κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός εκτός συνόρων.

Οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων. Το καθήκον τους είναι να υπερασπίζονται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, τα κυριαρχικά δικαιώματά μας.

Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Καμία εμπλοκή — καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους δολοφονικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ 

Να μην χρησιμοποιηθούν ευρωατλαντικές υποδομές από ελληνικό έδαφος για τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα της χώρας.

Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει και θα δυναμώσουν την πάλη για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι ο αγώνας για να μην πληρώσει ο λαός πόλεμο! Δεν είναι δικό του χρέος!

Είναι ο αγώνας για να μην περάσει η προσπάθεια να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου από το μεγάλο κεφάλαιο, την εργοδοσία, την ώρα που μας σέρνουν στον πόλεμο!

Γιατί την ίδια ώρα που το κεφάλαιο «τρίβει τα χέρια του», επειδή προσδοκά οφέλη από την εμπλοκή, η εργατική τάξη, ο λαός χάνουν πολλά. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Κάθε φορά που μας έλεγαν «να πάμε όλοι μαζί», η εργατική τάξη έπιανε πάτο για να ανέβουν στο ταβάνι τα κέρδη του κεφαλαίου. Το ίδιο κάνουν και τώρα...

Τώρα, όμως, είναι η δική μας ώρα!

Είναι η ώρα να υπερασπίσουμε τη ζωή μας, τα παιδιά μας, από τη μεγαλύτερη φτώχεια που φέρνουν ο πόλεμος και η εμπλοκή, η ακρίβεια και η φτωχοποίηση

Εργαζόμενοι/ες, απόμαχοι της δουλειάς, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες και νέοι,

Αρκετά τους ακούσαμε! Την κυβέρνηση, τα κόμματα του κεφαλαίου και τα φερέφωνά τους! Σήμερα είναι η σειρά των εργαζομένων, του λαού και των παιδιών τους να μιλήσουμε!. Είναι η σειρά όσων ζουν χωρίς εισόδημα, όσων δεν αντέχουν άλλο την ακρίβεια. Είναι η σειρά των εργαζομένων και των σωματείων τους να δείξουν τη δύναμή τους. 

Απεργούμε γιατί δεν πάει άλλο, γιατί δεν σφίγγει άλλο το ζωνάρι. Γιατί δεν πάει άλλο η αθλιότητα με τον μισθό να κάνει φτερά τις πρώτες δέκα μέρες του μήνα. Γιατί η υπομονή έχει πια εξαντληθεί: Πρώτα ήταν η κρίση και οι «θυσίες» για την ανάπτυξη, για «να σταθεί στα πόδια της η οικονομία», στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην πανδημία, πάλι οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι, να περιμένουν «καλύτερες μέρες», να δουλεύουν σε χώρους όπου ο κορονοϊός θέριζε, θρήνησαν και εξακολουθούν να θρηνούν συναδέλφους τους. Σήμερα καλούν τον λαό πάλι να κάνει «υπομονή», να παγώνει μέσα στο σπίτι του, να κάνει σκόντο ακόμα και από τα στοιχειώδη..

Απεργούμε γιατί αναγνωρίζουμε πράγματι την «κρισιμότητα των καιρών», όπως λένε η κυβέρνηση, η εργοδοσία και οι συνδικαλιστές τους, οι οποίοι έχουν βάλθηκαν να υπονομεύσουν την απεργιακή μάχη. Μόνο που όλοι αυτοί αξιοποιούν την κρισιμότητα των στιγμών για να δυναμώσουν το κήρυγμα της υποταγής, το «σκύψτε τα κεφάλια». Ολοι αυτοί αξιοποιούν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και το δράμα που ζει εκεί ο λαός, ώστε να προειδοποιήσουν και εδώ τους εργαζόμενους για τα «χειρότερα». Ο πόλεμος, οι επιπτώσεις του που φορτώνονται στον λαό, οι κυρώσεις, οι θανάσιμοι κίνδυνοι από τους αναβαθμισμένους ΝΑΤΟικούς ρόλους που αναλαμβάνει η κυβέρνηση, προσθέτουν ακόμα περισσότερους λόγους για να βγουν στον αγώνα νέες δυνάμεις. Με τον λαό στους δρόμους, με χιλιάδες απεργούς, που αναμετρούνται παλικαρίσια με τους εκβιασμούς της εργοδοσίας και της κυβέρνησης: Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί η δύσκολη κατάσταση, με το κεφάλι ψηλά.

Απεργούμε για να στείλουμε στον αγύριστο το επιχείρημα ότι τάχα «όλοι κάνουμε ένα βήμα πίσω», ότι τώρα «είναι κίνδυνος οι διεκδικήσεις». Το κεφάλαιο και η εξουσία του θέλουν τους εργαζόμενους φοβισμένους, να περιμένουν «να περάσει η μπόρα», να μη διεκδικούν, όσο οι επιχειρηματικοί όμιλοι κερδίζουν από αυτούς τους σχεδιασμούς. Οσο οι εφοπλιστές μετράνε εκατομμύρια από τη μεταφορά του LNG, κερδίζοντας άμεσα από την πολεμική αναμέτρηση και την «ενεργειακή διαφοροποίηση», οι ναυτεργάτες μετρούν κινδύνους στη θάλασσα και τσακισμένα δικαιώματα, επίθεση στη ΣΣΕ, στα μεροκάματά τους. Οσο οι ενεργειακοί όμιλοι απολαμβάνουν τα κέρδη της «πράσινης μετάβασης» και της «απελευθέρωσης», τόσο οι εργαζόμενοι στον κλάδο βλέπουν την εντατικοποίηση και τις δουλειές με ημερομηνία λήξης να γενικεύονται, ενώ ο λαός πληρώνει πανάκριβα αυτές τις μπίζνες, μέσα από τις «ρήτρες» και τα παραφουσκωμένα τιμολόγια. Οσο ο λαός στενάζει από την ακρίβεια στα καταστήματα τροφίμων, όσο κόβει ακόμα και από στοιχειώδεις ανάγκες του για να βγάλει τον μήνα, οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι αυγατίζουν τα κέρδη τους.

Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε την κοροϊδία των μέτρων - ψίχουλα που μοιράζουν αυτοί που βουτάνε το καρβέλι από τη λαϊκή οικογένεια. Είναι εμπαιγμός  για τους νησιώτες, για τους Σκοπελίτες τα 50 ευρώ που δίνει η κυβέρνηση, την ώρα που το πετρέλαιο είναι στο 1,80 το λίτρο, η βενζίνη στα 2,5, τα ακτοπλοικά εισιτήρια αυξημένα κατά 25% από τον Σεπτέμβρη, ενώ όπως γράφεται αναμένονται άλλες δύο διαδοχικές αυξήσεις, μία κατά 10% και, αν η κερδοφορία των εφοπλιστών δεν είναι αυτή που προσδοκούν, δεν αποκλείεται μία ακόμα αύξηση κατά 5% και βλέπουμε...

Απεργούμε  Γιατί δεν κάνουμε βήμα πίσω από τη διεκδίκηση ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις, κατοχυρωμένα δικαιώματα κ.ο.κ., όλων εκείνων δηλαδή που ξηλώθηκαν με αντεργατικούς νόμους τα τελευταία χρόνια, κάνοντας ακόμα πιο εύκολη τη σημερινή σφοδρή επίθεση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Παλεύουμε για την κατάργηση  του νομοθετικού οπλοστασίου που εμπλούτισαν όλες οι κυβερνήσεις και απογείωσε η Κυβέρνηση της ΝΔ με το Νόμο Χατζηδάκη, για να βάλουν στο γύψο το εργατικό λαικό κίνημα. Διεκδικούμε:

1. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις ΣΣΕ και τους μισθούς .

2. Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρίας για την αύξηση του κατώτερου μισθού. Προτείνεται ο κατώτερος μεικτός μισθός να διαμορφωθεί στα 825 ευρώ.

3. Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

4. Την επαναφορά κατακτήσεων όπως οι τριετίες, η αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών κ.ά.

5. Το επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.

6. Την κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.

7. Την ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας.

«Μέτρα για την ανακούφιση από την ακρίβεια μπορεί να επιβάλουν τώρα μόνο οι αγώνες του λαού!

Ακρίβεια: Πόλεμος που ξεκίνησε πριν τον πόλεμο

Οι αυξήσεις στην Ενέργεια, σε βασικά είδη κατανάλωσης δεν ήρθαν τώρα.

Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, του κυνηγητού του μέγιστου κέρδους, της πολιτικής της ενεργειακής μετάβασης. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία δίνει περαιτέρω ώθηση στο ράλι των τιμών που έχει ξεκινήσει εδώ και έναν χρόνο. Η κυβέρνηση κρύβει όλα αυτά πίσω από τον πόλεμο για να βγάλει λάδι την πολιτική της, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων.

Η “πράσινη μετάβαση” οδηγεί στη γρήγορη μετάβαση στην ενεργειακή φτώχεια, σε εκτίναξη των τιμών, σε απαξίωση παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, όπως ο λιγνίτης. Η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ οδηγεί στην παραπέρα ενεργειακή εξάρτηση με τον λογαριασμό να στέλνεται στα μόνιμα υποζύγια, στα λαϊκά νοικοκυριά. Τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν τον μηχανισμό του «χρηματιστηρίου της Ενέργειας», του «εμπορίου ρύπων», που εκτόξευσαν την τιμή του λιγνίτη. Η προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ να πάρει μέτρα “όπως σε όλη την Ευρώπη” αποτελεί απόδειξη ότι βρίσκονται στην ίδια βάρκα, καθώς οι λαοί σε όλη την Ευρώπη ματώνουν από τις αυξήσεις, την ακρίβεια, τις ελλείψεις.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ:

-- Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφής (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυσης κ.ο.κ., όπως και στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και αερίου.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

-- Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.

-- Κατάργηση της Ρήτρας Αναπροσαρμογής και του χαρατσιού επιδότησης των ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ).

-- Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.

-- Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.

-- Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%. Δωρεάν μετακινήσεις για μαθητές, φοιτητές, ανέργους, ΑμεΑ και συνταξιούχους.

-- Επιδότηση ενοικίου για εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.

-- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.

-- Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες.

-- Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.

-- Διαγραφή χρεών σε τράπεζες και εφορία.

-- Οχι στις απολύσεις. Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στην Τοπική Διοίκηση και στους τομείς Πολιτικής Προστασίας.

Απεργούμε γιατί η αναμονή έχει αποδειχθεί δηλητήριο, ειδικά σε τέτοιες στιγμές, όταν σε μια βδομάδα συμβαίνουν όσα δεν έχουν συμβεί σε μήνες και χρόνια. Γιατί ο λαός μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τον αγώνα του, τον οργανωμένο από τα κάτω, με επιθετικές διεκδικήσεις, κόντρα σε κυβερνήσεις και εργοδοσία. Γιατί πλέον υπάρχει πείρα: Δεν υπάρχουν «σωτήρες», καμία κυβερνητική εναλλαγή δεν μπορεί να αποτελεί ελπίδα για τους εργαζόμενους. Οι αγώνες που δίνουν οι λιμενεργάτες της COSCO, οι διανομείς της «e-food», οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, για ΣΣΕ, για αυξήσεις στα μεροκάματα, για να παραμείνουν στις θέσεις εργασίας τους, δείχνουν όχι μόνο τι μπορεί να κατακτήσει ο οργανωμένος εργαζόμενος, αλλά και πόσα περισσότερα θα χάσει αν περιμένει να έρθει η επόμενη κυβέρνηση.

Καμιά αναμονή λοιπόν! Κλιμακώνουμε τη δράση μας μπροστά  στη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά, που πρέπει να σημάνει ξεσηκωμό του λαού!