Aγωνιώντας για την τύχη του δάσους

Της Μαρίας Λάζου

Κατά μέσο όρο κάθε τέσσερα χρόνια καίγεται το νησί τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Την τελευταία φορά ήταν τον Ιούλιο του 2007. Εκείνο το τραγικό καλοκαίρι δε γλύτωσε ούτε η Ολυμπία...

«Τι μας δίδαξε το 2007;» ρώτησα τον εκπρόσωπο της δημοτικής αρχής Σκιάθου, που σήκωσε αμήχανα τους ώμους, σε συνάντηση για τα δάση που έγινε πέρυσι τον Ιούλιο.

«Τα δάση της Σκιάθου και η προστασία τους ενόψει του καλοκαιριού» ήταν το θέμα της ημερίδας που διοργάνωσε ο Σύλλογος Σκιαθιτών «Δύο Αλέξανδροι», το Σάββατο 12 Ιουνίου 2010 στην αίθουσα τελετών του Γυμνασίου Σκιάθου.

Μπροστά σε ένα ευάριθμο ακροατήριο, ανέπτυξαν το θέμα, ο καθένας από τη δική του πλευρά, οι τρεις ομιλητές: οι κ.κ. Βασίλης Ταμπάκης, Δρ. δασολόγος, Προϊστάμενος της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Σκιάθου, Θανάσης Παπαγιάννης, δασάρχης του Δασαρχείου Σκοπέλου και ο διοικητής της Πυροσβεστικής Σκιάθου, κ. Γεώργος Λιακόπουλος. 

«Χρειάζομαι εθελοντές για τις βραδυνές βάρδιες», δήλωσε ο κ. Ταμπάκης. «Μετά τη φωτιά του 2007 ο αριθμός τους ανέρχονταν στους 120 ! Φέτος παρουσιάζεται μια απροθυμία.» Ο Δήμος πρόκειται να προσλάβει με συμβάσεις δίμηνες για το καλοκαίρι περίπου 15 άτομα.

«Τη Σκόπελο δεν τη φοβάμαι τόσο, όμως το ανάγλυφο της Σκιάθου είναι ιδιαίτερα δύσκολο σε περιόδους κρίσεις», θα πει ο Δασάρχης Σκοπέλου, που προτείνει μόνο μία λύση, την εκπόνηση διαχειριστικού σχεδίου για τη χρήση του δάσους και την ανάρτηση των δασικών χαρτών.

Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να διαφυλάξουμε τα δάση του νησιού μας. Μόνιμο αίτημα της Δασικής Υπηρεσίας, που αφορά ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Δήμος Αλοννήσου έχει ήδη αναθέσει τη μελέτη σε ειδικό γραφείο. Η Σκιάθος γιατί αργεί; Εκτός αυτού ένα από τα πιο πράσινα νησιά της χώρας, αυτή τη στιγμή δε διαθέτει ούτε δασοπονείο.

Ετοιμοπόλεμος δήλωσε ο Διοικητής της Πυροσβεστικής, με 8 πυροσβεστικά οχήματα και 31 άντρες φέτος υπό τις διαταγές του, από τους οποίους οι 15 συμβασιούχοι. «Ανεκτίμητη η σημασία του περιβάλλοντος για τον άνθρωπο – λέει ο κ. Διοικητής – όμως τα τελευταία χρόνια υποβαθμίζεται και θυσιάζεται στο όνομα της ανάπτυξης».

«Σώστε τα δάση μας από τη φωτιά». Ξεθωριασμένες πινακίδες, ξεχασμένες στις άκρες των επαρχιακών δρόμων, θυμίζουν την πολιτική για τα δάση περασμένων δεκαετιών. Όμως από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι... Τα πυροσβεστικά μέσα, επίγεια και εναέρια, πολλαπλασιάστηκαν καθώς και ο αριθμός των πυροσβεστών. Όμως ενώ τα κονδύλια αυξάνονται, οι απώλειες σε δασικό πλούτο είναι κάθε καλοκαίρι τεράστιες. Ας θυμηθούμε τι συνέβη στην Αττική πέρυσι και κυρίως με ποιες πολιτικές συνέπειες.

Γενικώς η πρόληψη και τα προκατασταλτικά μέσα είναι σχεδόν ανύπαρκτα, ενώ Πολιτεία και πολίτες περιμένουμε παθητικά την εκδήλωση κρίσης για να επέμβουμε πυροσβεστικά. Μόνο το διαχειριστικό σχέδιο για το δάσος θα δώσει λύσεις σε ζωτικά προβλήματα που απασχολούν ομάδες πολιτών, θα επιτρέψει την ανάπτυξη και θα καταστήσει δυνατή την πρόληψη. 'Εως τότε θα διαπληκτιζόμαστε πάνω από τα αποκαϊδια και θα ψάχνουμε τους υπεύθυνους.

Φέτος περί τα τέλη του Μάη, ανακοινώθηκαν τα κονδύλια που χορηγούνται στους ΟΤΑ, κατά 9 εκατομμύρια μειωμένα σε σχέση με πέρυσι. Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απευθύνει έκκληση στις εθελοντικές ομάδες να συνεργαστούν με τις αρμόδιες υπηρεσίες. 'Ηδη πολύ αργά για να ληφθούν προληπτικά μέτρα και για τα δάση του νησιού μας αλλά και για την Ελλάδα ολόκληρη...

Η ενδιαφέρουσα ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογός μας έκλεισε, αφού ακολούθησε ζωηρή συζήτηση ανάμεσα στους ομιλητές και στο ακροατήριο. Ευχαριστούμε τους ομιλητές που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας καθώς και τους συμπατριώτες μας που παρευρέθησαν.

Σε μια εποχή που η πολιτική των κρατών διαμορφώνεται από τους κανόνες ενός ανελέητου καπιταλισμού, κατευθυνόμενη από άπληστους κερδοσκόπους, εμείς οι πολίτες, εμείς που δηλώνουμε ότι πονάμε το νησί και ανησυχούμε για το μέλλον, δεν έχουμε την πολυτέλεια να ιδιωτεύσουμε.

Μπαίνοντας πια για τα καλά στο καλοκαίρι, ας κρατήσουμε τη σκέψη μας καθαρή και νηφάλια και ας ψάξουμε πέρα από το ιδιωτικό κέρδος, το συλλογικό συμφέρον, ας ανακαλύψουμε ξανά την αλληλεγγύη, την εμπιστοσύνη, το σεβασμό στη φύση και το συνάνθρωπο.

Στη Σκιάθο ενεργοποιούνται πάνω από 30 σύλλογοι. Μπορούμε ως εθελοντές να συνδράμουμε το έργο των Αρχών όταν είναι απαραίτητο.

Η Σκιάθος ανήκει σε όλους μας. Όχι σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Ζούμε από τα πράσινα δάση του νησιού και από τις υπέροχες ακτές του. Η Σκιάθος υπήρχε εκατομμύρια χρόνια χωρίς εμάς και θα εξακολουθήσει να κολυμπά στο Αιγαίο μέσα στον ατέρμονα χρόνο χωρίς εμάς.