Καιρό τώρα, μαζί μ' όλους τους συμπατριώτες μου, παρακολουθώ το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος της πατρίδας μου, νοιώθοντας τους ώμους μου μέρα τη μέρα να βαραίνουν όλο και πιο πολύ μ' ένα φορτίο για το οποίο δεν είμαι υπεύθυνη.
Χρόνια τώρα, όπως όλες οι Ελληνίδες μάνες, κοπιάζω να μεγαλώσω τα παιδιά μου μαθαίνοντάς τα να αγωνίζονται για ό,τι Ωραίο, Μεγάλο και Αληθινό, προσπαθώντας να σκέφτομαι σαν αρχαία Σπαρτιάτισσα σε μια γη που κάποιοι ξένοι και ντόπιοι την ξεπουλάνε.
Νοιώθω πίκρα κι οργή και αγανάκτηση που, μετά από αγώνα μιας ζωής, βλέπω να δολοφονούνται τα όνειρά μου, τα όνειρα των παιδιών μου.
Διαπιστώνω καθημερινά την προσπάθεια εξευτελισμού της πατρίδας μου, του μαρασμού μέσα από το πετσόκομμα μισθών και...