[...]
Τις καρδιές που χτυπάνε στη γη
μ’ ένα τύμπανο εγώ θα ξυπνήσω
δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μείνει πίσω.
Μια σφραγίδα, μια άλλη γενιά,
μια ελπίδα για κάτι που αλλάζει,
το ταξίδι που θα κάνουμε μαζί κάπου βγάζει.
Κάθε μέρα βόμβες στη σκακιέρα
δε φοβάμαι να μιλήσω, να παλέψω και να ζήσω,
άσπροι, μαύροι, βάζελοι και γαύροι,
τρίτος κόσμος, πύραυλοι και δυόσμος,
μέσα σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χώρο για `μας,
μέσα σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χώρο για `μας.
[...]
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου