Περί θρησκευτικού αναλφαβητισμού ερωτήματα

του Μητροπολίτου Χαλκίδος

Χρυσοστόμου

Eurokinissi ©ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 

Διάβασα σε κάποια μέσα επικοινωνίας την απόφανση ότι «είναι θρησκευτικά αναλφάβητος όποιος πιστεύει ότι δεν μεταδίδεται ο κορωνοϊός μέσω της θείας ευχαριστίας» και επί αυτής της θέσεως που είδε το φως της δημοσιότητος θα ήθελα να μου επιτραπεί να θέσω μερικά ερωτήματα, που μπορεί να απαντηθούν αρμοδίως, εάν δεν θεωρηθεί ότι οι ερωτήσεις μου έχουν ρητορικό χαρακτήρα. Όπως και νάχει πάντως τίθενται με όλη μου την καλή προαίρεση και την αγάπη.

1. Η Θεία Κοινωνία αφορά μόνο τα έσχατα και όχι τα παρόντα; Το αναμενόμενο, το «όχι ακόμη», ουδεμία σχέση έχει με το σήμερα, το «εδώ και τώρα»; Η ζωή του μέλλοντος αιώνος είναι απλά μια προσδοκία; Βεβαίως ο Κύριος υπεσχέθη ότι θα μας αναστήσει «εν τη εσχάτη ημέρα», αλλά η παρουσία του Κυρίου στην Θεία Λειτουργία δεν έχει καμμία σχέση με την δευτέρα παρουσία; Για τα έσχατα είπε το «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ»; Ακόμη, το κτιστό ουδεμία υφίσταται αλλοίωση όταν μετέχει στις άκτιστες ενέργειες του Ακτίστου; Δεν προσλαμβάνει και δεν προσλαμβάνεται στο Μυστήριο; Το «ζωούται και θεούται πας ο τρώγων και πίνων εξ ειλικρινούς καρδίας» ή το «άνθραξ εστι τους αναξίους φλέγων», έχουν να κάνουν μόνο με τα έσχατα;