10'' και κάτι στο λιμάνι Σκοπέλου

Καθόταν αμέριμνος  και ακίνητος στην μπίντα, κοιτάζοντας προς την Παναγίτσα του Πύργου. Πλησίασα αθόρυβα και ρύθμισα τη μηχανή στα 10''.

Θα προλάβω, είπα… Δεν πρόλαβα.

Με είδε, σηκώθηκε αμέσως και πιάσαμε κουβέντα… Και τί δεν είπαμε… Για την απεραντοσύνη και τη γοητεία της θάλασσας, τη ζωή του ναυτικού, τις φουρτούνες, αλλά και τις μπουνάτσες σαν την αποψινή, για τον διαφορετικό τρόπο ζωής στα νησιά και τις μεγαλουπόλεις…

-Την άλλη φορά που θά ΄ρθω να μου φέρεις μια εφημερίδα…

-Όταν φθάσεις Πειραιά να την δεις στο internet… Καλά ταξίδια…

-Ευχαριστώ που τα είπαμε… Καλές γιορτές!