Η αύξηση της θητείας στο στρατό ξηράς από την κυβέρνηση, έρχεται σε μια περίοδο που οι στρατευμένοι νέοι υπηρετούν σε πολύ δύσκολες συνθήκες για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Η θητεία για ένα νέο και την οικογένειά του, αποτελεί οικονομική “αιμορραγία”, αφού καλείται να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το κόστος των μετακινήσεών του, της στοιχειώδους ψυχαγωγίας του, ακόμα και ειδών ένδυσης και στολής, δηλαδή υποχρεωτικών ειδών που δεν παρέχονται επαρκώς από την υπηρεσία. Η οικονομική παροχή του κράτους προς τον φαντάρο που υποτίθεται ότι πρέπει να καλύπτει όλα τα παραπάνω εξαντλείται στο ποσό των 8,62 ευρώ κάθε μήνα, κοροϊδία δηλαδή.