-Θα ‘ρθω…θα ‘ρθω…
Με ζητάνε τα πουλάκια μου. Η Μαρία μου επτά χρονών και η Αντιγόνη κλείνει τα τέσσερα.
Κι αυτό το «γιαγιά», ευλογία είναι να τ’ ακούω μετρώντας στη πλάτη μου, μόνο πενήντα χρόνια.
Άλλη μισή ζωή μπροστά μου, που λέει ο λόγος.
Να τους μάθω τόσα πράματα.
Όσο για παραμύθια; Ξέρω τόσα όσα τα χρόνια μου κι ακόμα παραπάνω. «Απ’ όξω κι ανακατωτά» όπως λέγαμε παιδιά και εμείς, στη ντοπιολαλιά μας.
Μα, απ’ το τηλέφωνο; Γίνεται; Δε γίνεται.