Έλαμψε η Χάρις!

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010, ιερός ναός Παναγίας Φανερωμένης Αρτάκης, Χαλκίδα.

Ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ.κ. Χρυσόστομος προχειρίζει σε υποδιάκονο τον κ. Ευάγγελο Κεχριώτη.

Η Θεία Λειτουργία προχωράει καθώς ο ναός γεμίζει με πιστούς ενορίτες από την πόλη της Αρτάκης αλλά και με ευλαβείς σκοπελίτες, οι οποίοι καταφθάνουν από την Αθήνα και την Σκόπελο για να παρευρεθούν στην χειροτονία ενός αγαπητού τέκνου της Σκοπέλου, σε διάκονο της τού Χριστού Εκκλησίας.

Ο Ευάγγελος στέκεται αρχικά μπροστά στην εικόνα του Κυρίου, κρατώντας στα χέρια του κανάτι με νερό και πήλινη λεκάνη, ενώ το κεφάλι του καλύπτεται με λευκή καλύπτρα. Στη συνέχεια έρχεται να σταθεί μπροστά στην εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου συνεχίζοντας τη θερμή προσευχή του, ώστε να καταστεί άξιος του πρώτου βαθμού της ιεροσύνης.

Ο πιστός λαός παρακολουθεί με συγκίνηση τα τελούμενα μέσα στον ναό καθώς ο επίσκοπος ευλογεί τον νέο διάκονο μετά την Μεγάλη Είσοδο.

Η ευλογία του Ζωοδότη Χριστού γεμίζει τις ψυχές των ευσεβών πιστών κάτω από το άκουσμα των θεσπέσιων ύμνων «Ησαΐα χόρευε…» και «Άγιοι μάρτυρες οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες…»

Ενώπιον όλων στην είσοδο του ιερού Βήματος, ο δούλος του Χριστού ενδύεται το οράριο, τα επιμανίκια και παίρνει από «την δεξιά χείρα» του επισκόπου το ιερατικό βιβλίο, για να αναπέμπει ικεσίες υπέρ των χριστιανών προς τον φιλάνθρωπο Θεό.

Φωνή λαού ηχεί, «Άξιος!» τρεις φορές και η συγκίνηση κορυφώνεται και γίνεται δάκρυ, από την ταπεινή καρδιά της συζύγου, των γονέων, των αδελφών και όλων των παρευρισκομένων.

«Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών» ! Ένας Θεός που σκύβει κι αφουγκράζεται τους καημούς του λαού Του, τα μύχια ψιθυρίσματά του και εκπληρώνει τους ευσεβείς πόθους του.

«Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα…» Με τις πρεσβείες του αγίου μας Ρηγίνου, ένας νέος συμπατριώτης μας θα αναλάβει την εφημερία του ιερού ναού της Παναγίας Φανερωμένης Σκοπέλου! Για άλλη μια φορά φάνηκε ότι ο Θεός δεν έχει στρέψει το Αγαθό Του πρόσωπο από εμάς τους ταλαίπωρους, αλλά αντίθετα εξακολουθεί να στέλνει ανθρώπους εκλεκτούς από τη Χάρη Του για να υπηρετούν το ποίμνιό του.

Σε καιρούς χαλεπούς όταν η απελπισία από τα εγκόσμια σηκώνεται τείχος, και οι σκοτεινές δυνάμεις ορμούν να λεηλατήσουν αρετές, αξιοσύνες και ιδανικά, ακούγονται γλυκόλαλες καμπάνες, να ηχούν, σαν ουράνια μελωδία, μυστική!

Ο ναός λάμπει όπως και οι καρδιές μας. Όλα πανηγυρίζουν τη Χάρη του Θεού που έρχεται να σκεπάσει κάθε άνθρωπο.

Λουσμένος στο φως του Χριστού ο νέος διάκονος, ακτινοβολεί την ανέλπιστη θεία συνδρομή, και μας θυμίζει ότι ο Κύριος θα είναι πάντοτε μαζί μας!

Το στάδιο των αρετών, την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής επέλεξε ο Κύριος για να αναδείξει έναν ακόμη διάκονό Του. Να βραβεύσει και τον πιστό λαό της ενορίας της Φανερωμένης αλλά και της Σκοπέλου, για την ζωντανή πίστη και τον πολυετή πόθο του, να έχει έναν ακόμη ιερέα, ώστε να μεταλαμβάνει «των Αχράντων Μυστηρίων τον Αγιασμό, εις άφεσιν αμαρτιών».

Δυνατές οι φωνές των σειρήνων που μας καλούν να υποκύψουμε, να απολαύσουμε τα φθαρτά του κόσμου τούτου, να ικανοποιήσουμε τη ματαιοδοξία μας, να ωραιοποιήσουμε την αλαζονεία μας. Μα πιο δυνατή είναι η φωνή της ψυχής μας, η οποία βοά καθώς της έχουμε στερήσει την επικοινωνία με το Δημιουργό της. Την ορφανεύουμε και την παρατάμε σε μια άκρη να σέρνεται ανελέητη.

Αυτή η φωνή ακούγεται πάντα καθώς ζητάει να λάβει το ανέσπερο Φως. Για το λόγο αυτό σαν μείνει κλειστός ο ναός οι ενορίτες δεν ησυχάζουν και ζητούν τον παπά, αυτόν που θα τους μαζέψει κάτω απ την εικόνα του Χριστού, θα τους διαβάσει το Ευαγγέλιο και θα ψάλλει την Παράκληση στην Παναγιά.

Θα βγάλει τ΄ Άγια και θα μεταδώσει το έλεος! Θα αφήσει την αγάπη του να τρέξει να τους συναντήσει, να μαλακώσει την ψυχή, να διώξει την πίκρα τους, να τους δείξει την πορεία προς το Φως!

Να σταθεί δίπλα τους σαν τον παπα Νικόλα τον Απλό, με πατρική αγάπη, με κατανόηση, με συμπόνια.

Ας προσευχόμαστε κι ας ικετεύουμε τον Κύριο να μας χαρίζει τέτοιους ιερείς. Να τους φωτίζει και να τους ενισχύει στο ποιμαντικό τους έργο, στον «αμπελώνα» Του.

Ευχόμαστε στον πατέρα Ευάγγελο δε να αναλάβει με φόβο Θεού και αγάπη, τα ιερατικά του καθήκοντα και να προσεύχεται για την τελείωσή μας «εν Χριστώ».

Ας είναι πάντοτε Άξιος να αναλάβει το σκάφος της ενορίας του.

Ας είναι Άξιος, ιερουργός των θείων Μυστηρίων.

Ας είναι Άξιος της αγάπης του ποιμνίου του!

Κωνσταντίνος Ι. Σύρος

Καθηγητής θεολόγος