N.O.A.: Ζητούμε άρση της αδικίας

Την Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010, πραγματοποιήθηκε συνάντηση μετά από αίτηση του Ναυτικού Ομίλου Αλοννήσου προς στο Υπουργείο Πολιτισμού με θέμα την παράλογη απαγόρευση που υπάρχει στην Αλόννησο λόγω εναλίων αρχαιοτήτων.

Στη συνάντηση που έγινε σε πολύ καλό κλίμα, παρευρέθη ο κ. Κων. Ζήκος, νομικός σύμβουλος του ΥΠΠΟ, ο πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Χρήστου Δημήτρης και η κα Τζένη Ανδρουκάκη, όπως είχε αρχικά ζητηθεί στην αίτηση... 
Εδώ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την Αντιπρόεδρο της Βουλής, κα Ροδούλα Ζήση, για την κατανόηση και συμπαράστασή της στο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, η οποία βοήθησε για την πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης. Η κα Ροδούλα Ζήση μάς αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι γνωρίζει τα προβλήματα της Μαγνησίας, ως τοπική Βουλευτής, και προσπαθεί για την άμεση λύση τους

Ο πρόεδρος του ΝΟΑ κ. Χρήστου κατέθεσε το παρακάτω υπόμνημα στον κ. Κωνσταντίνο Ζήκο, ο οποίος δεσμεύθηκε για την διευθέτηση του θέματος διότι διαπίστωσε και ο ίδιος την αδικία αυτής της παράλογης απαγόρευσης.

Το υπόμνημα

«Ξαφνικά το 2006 με τις αποφάσεις (ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/2144/98/16-07-1997(ΦΕΚ  660  Β’ & ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ41/11248/1865/09-02-2004 (ΦΕΚ336Β) και ενώ μόλις σε όλη την Ελλάδα επιτράπηκε η αυτόνομη κατάδυση, στην Αλόννησο παραδόξως εφαρμόστηκε μια υπουργική απόφαση του 1997, όπου κηρύσσεται όλο το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο (3300τμ) Αρχαιολογικός χώρος!!, ΠΑΡΟΤΙ η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΠΟ (Εναλίων Αρχαιοτήτων) είχε ορίσει επακριβώς στο παρελθόν, μεμονωμένα ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους στην περιοχή της Αλοννήσου. Φτάνουμε λοιπόν με λίγα λόγια να θεωρούμε λογικό και νόμιμο να απαγορεύεται μια φυσική δραστηριότητα (όπως η υποβρύχια δραστηριότητα) σε μια έκταση ΧΙΛΙΑΔΩΝ τετραγωνικών μέτρων (Αλόννησος και πέριξ αυτής θαλάσσια περιοχή = 3300τμ). Το σημείο δε που προβληματίζει τον καθένα είναι το γεγονός ότι η παραπάνω απόφαση είναι του 1997, τέθηκε σε εφαρμογή μόλις το 2006, πράγμα το οποίο μας κρατά σε ομηρία αφού ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε θεωρείται παράνομος εάν κάποιος κάνει αυτόνομη ή ελεύθερη κατάδυση! Αυτό έγινε λόγω της σκόπιμης παρερμήνευσης της υπουργικής απόφασης, όπου ακόμη δεν έχουμε καταλάβει τους λόγους, ξέροντας ότι σε όλη την Ελλάδα επιτρέπονται οι υποβρύχιες δραστηριότητες.

Ακόμη ένα παράδοξο της ιστορίας είναι ότι ενώ είχε οριστεί από το ίδιο το κράτος 6ετής χρονική περίοδος για την χαρτογράφηση και οριοθέτηση όλων των ναυαγίων της Ελλάδος η οποία έληξε στις 29/6/2008, οριοθετήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν ΟΛΑ τα ναυάγια της Ελλάδος με συγκεκριμένα στίγματα για το καθένα ΕΚΤΟΣ της περιοχής της Αλοννήσου και των πέριξ αυτής νησιών της! Το συγκεκριμένο γεγονός μας κάνει να αναρωτιόμαστε εάν ζούμε σε ένα κράτος δικαίου, και αν ζούμε σε ένα τέτοιο κράτος δικαίου γιατί δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τουριστικά την αυτόνομη κατάδυση στην περιοχή μας όλο τον χρόνο, από τη στιγμή που οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα μπορεί να γίνει;

Το κωμικοτραγικό σκέλος της ιστορίας είναι ότι άρχισαν να τίθενται σε εφαρμογή δυο υπουργικές αποφάσεις τον Αύγουστο του 2006 από το Υπολιμεναρχείο Σκοπέλου, αποκλειστικά για την Αλόννησο και τα γύρω νησιά Α και Β Ζώνης, ενώ την χρονική περίοδο 2002 με το νέο Αρχ. Νόμο 3028/02. και συγκεκριμένα στο άρθρο 73 παρ.13 γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων του παρελθόντος οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί με βάση τις προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ1 (όπως η Αλόννησος) και ορίζεται εξαετής προθεσμία για τη νέα οριστική τους οριοθέτηση (όπου έληξε στις 29/6/2008). Δυστυχώς η παράλογη εφαρμογή των παραπάνω υπουργικών αποφάσεων αποτελούν μια αυθαίρετη απαγόρευση την οποία το ΥΕΝ μας επιβάλλει χωρίς να έχει την ειδική εξουσιοδότηση του Ν.3028/02 και επομένως αποτελεί φαινόμενο κακοδιοίκησης. Οι συνέπειες της διένεξης με χρήση κακοδιοίκησης, παραλογισμού και σκοπιμοτήτων των Εναλίων Αρχαιοτήτων (προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας), μας έχουν κάνει θύματα αυτής της υπόθεσης όπου ένα ολόκληρο νησί και οι κάτοικοι του πλήττονται οικονομικά, τουριστικά και θεσμικά στερώντας το ατομικό δικαίωμα του ντόπιου πληθυσμού και των επισκεπτών του να ασχοληθεί με υποβρύχιες δραστηριότητες κάθε είδους, τη στιγμή που σε ολόκληρη την Ελλάδα επιτρέπονται.

Ένα αξιοσημείωτο γεγονός που αναδεικνύει την ειρωνεία της ιστορίας, είναι το ντοκιμαντέρ που πρόσφατα προβλήθηκε στην Αλόννησο, από το αρχείο του Μουσείου Κ. & Α. Μαυρίκη, όπου επιλέχθηκε η περιοχή μας για να γυριστεί το πρώτο παγκοσμίως υποβρύχιο ντοκιμαντέρ εν έτη 1942 από τον Hans Hass. Το γεγονός αυτό δείχνει την σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του θαλάσσιου πλούτου της περιοχή μας, όπου εν αντιθέσει σήμερα η απαγόρευση προσβάλει την κουλτούρα και την νοημοσύνη των Αλοννησιωτών.

Ακόμη ο Δήμος Αλοννήσου με απόφαση του στις 12/5/2008 ανέλαβε την πρωτοβουλία να χρηματοδοτήσει την έρευνα της φωτογραφικής αποτύπωσης με 15000€. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον κ. Β. Μεντόγιαννη, εξωτερικό συνεργάτη της εφορίας εναλίων και με τη συμμετοχή δυτών της εν λόγω υπηρεσίας τον Αύγουστο 2008, όπου και παραδόθηκε η μελέτη στην Εφορία τον ίδιο μήνα. Έως και σήμερα ΔΕΝ έχει αποσταλεί ακόμη καμία εισήγηση προς το Υπουργείο Πολιτισμού και ΥΕΝ.

Επίσης υπάρχει και απόφαση Νομαρχιακού Συμβουλίου σε κοινή συνεδρίαση (7-7-2008) με τον Δήμο Αλοννήσου για επανεξέταση των απαγορευτικών διατάξεων όπου μέσα αναφέρετε να επιτραπεί η αυτόνομη κατάδυση και η υποβρύχια δραστηριότητα, όπως και η υποβρύχια αλιεία χωρίς τη χρήση αναπνευστικών συσκευών, πάντα σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην αλιευτική νομοθεσία σχετικά με το μέγεθος και την ποσότητα των ψαριών.

Αφού πλέον έχει εκπνεύσει η προθεσμία για την νέα οριοθέτηση στις 29/6/2008 ζητούμε το δικαίωμα μας για την ελεύθερη αυτόνομη κατάδυση και το υποβρύχιο ψάρεμα στην Αλόννησο και ζητούμε από το ΥΠΠΟ και ΥΕΝ να κάνουν παρέμβαση δίνοντας εντολή σε όλες τις αρμόδιες αρχές (Λιμεναρχείο Αλοννήσου και Υπολιμεναρχείο Σκοπέλου) να επιτρέψουν φέτος το καλοκαίρι τους κατοίκους και επισκέπτες της Αλοννήσου να ασκήσουν το ατομικό δικαίωμα στην υποβρύχια δραστηριότητα. Ήδη έχουν περάσει δυο χρόνια από τη λήξη προθεσμίας της οριοθέτησης και θέλοντας να αποφύγουμε άλλη μια «χαμένη» τουριστική περίοδο, ειδικά με τις υπάρχουσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, θα θέλαμε απλά να γίνει εφαρμογή του νόμου 3028/02, όπου ουσιαστικά δίνει λύση στο προαναφερθέν πρόβλημα, βγάζοντας μας από την ομηρία που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.»

Επίσης ο Ν.Ο.Α. παίρνει την πρωτοβουλία να ζητήσει και την έγγραφη συμπαράσταση για το παραπάνω υπόμνημα, των υπόλοιπων συλλόγων και φορέων Αλοννήσου, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη κινητοποίηση για την άμεση λύση του προβλήματος.