Ο χρόνος που πέρασε και μια «ευχή» για το 2014

του Αλέξανδρου Μιχ. Μεϊκόπουλου


Βουλευτή Μαγνησίας ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Κλείνοντας τον κύκλο του, το 2013 αφήνει μια χρονιά δύσκολη, όπου η ελληνική κοινωνία πλήχθηκε ακόμη περισσότερο από την βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών, που επισφράγισε την ολοκλήρωση της ανθρωπιστικής και κοινωνικής της κρίσης.

Περίσσεψαν οι εικόνες της καταστροφής. Νοικοκυριά χωρίς τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως νερό, ρεύμα και θέρμανση. Η νεολαία με όλο και εντονότερους ρυθμούς αναζητά ένα αξιοπρεπές μέλλον στο εξωτερικό, χωρίς να έχει στην τσέπη της εισιτήριο επιστροφής. Νοσοκομεία και κέντρα υγείας, σχολεία και σχολές υποβαθμίζονται, συγχωνεύονται, κλείνουν με αποτέλεσμα η υγεία και η παιδεία να μετατρέπονται σιγά-σιγά από δημόσια αγαθά σε είδος πολυτελείας και για λίγους. Μισθοί και συντάξεις, όχι μόνο δεν επαρκούν για μια αξιοπρεπή διαβίωση αλλά πλησιάζουν όλο και περισσότερο τα επίπεδα Βουλγαρίας και άλλων Βαλκανικών χωρών.

Η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου προκειμένου να εξασφαλίσουν την στήριξη της τρόικα με σκοπό την πολιτική τους επιβίωση βγάζουν πραγματικά τη χώρα και τις υποδομές της στο σφυρί. Πωλητήριο έχει κρεμαστεί σε αεροδρόμια και λιμάνια, τον ΟΣΕ και τις επιχειρήσεις ύδρευσης. Βασικά εργαλεία για την επιβίωση και την...

αναγέννηση του τόπου ξεπουλιούνται -και μάλιστα αντί πινακίου φακής- ώστε να εξυπηρετηθεί ένα μη βιώσιμο χρέος και για να σωθούν οι χρεοκοπημένες τράπεζες.

Το 2013 όμως, έδειξε ότι με όπλο τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και το όραμα για μια άλλη Ελλάδα μπορούμε να χαράξουμε μια άλλη ρότα με στόχο τη σωτηρία του ελληνικού λαού και την ανάκαμψη της χώρας. Ο άσβηστος αγώνας των κατοίκων στις Σκουριές, οι ηρωικοί σχολικοί φύλακες, οι κινητοποιήσεις των διοικητικών υπαλλήλων στα Πανεπιστήμια, η επιμονή των εργαζομένων της ΕΡΤ για μια πραγματική δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι σημαντικά παραδείγματα και αφήνουν παρακαταθήκη για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.

Ταυτόχρονα, οι εκατοντάδες δομές αλληλεγγύης που δραστηριοποιούνται σε όλη τη χώρα αφενός αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα που συμβάλλει στην επιβίωση συνανθρώπων μας και βάζει ένα φρένο στην όλο και κλιμακούμενη ανθρωπιστική κρίση που βιώνουμε, αφετέρου προβάλλει ένα άλλο αξιακό και κοινωνικό μοντέλο.

Το 2014 μπορεί να μοιάζει δυσοίωνο, αλλά οι παραπάνω εικόνες δείχνουν ότι ο λαϊκός παράγοντας, παρά την υποστροφή και τον αποπροσανατολισμό, είναι παρών. Οι διεργασίες στη βάση της κοινωνίας συνεχίζονται. Το σημαντικό είναι όλες οι αντιστάσεις, ακούσιες και εκούσιες, επιμέρους και κεντρικές, να συνενωθούν σε ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα που θα ανατρέψει το υπάρχον καθεστώς καταστροφής, υποτέλειας και αντιδημοκρατικότητας και θα θέσει τις βάσεις για μια νέα κατάσταση στην Ελλάδα. Μια κατάσταση στην οποία τα μνημόνια, οι τρόικες, η διαπλοκή και η καταστροφή θα αντικατασταθούν από Αξιοπρέπεια, Προκοπή, Δημοκρατία και Δικαιοσύνη.

Η βασική ευχή για το 2014 δεν μπορεί, λοιπόν, παρά να είναι παρότρυνση στον διπλανό μας για κουράγιο και δύναμη, ώστε να αποτρέψουμε την ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση που βιώνουμε.