Επιστολή του Δημάρχου Σκοπέλου στην Διευθύντρια Α'/θμιας Εκπαίδευσης Νομού Μαγνησίας κα Μητσιάνη Θεοδώρα

Γ. Μιχελής: Ό,τι κι αν γίνει, παρά την απογοήτευση, τις αγωνίες και τις δυσκολίες, εμείς θα προσπαθούμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. 

Επιστολή στην Διευθύντρια Α'/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Μαγνησίας κα Μητσιάνη Θεοδώρα έστειλε ο Δήμαρχος Σκοπέλου Γιώργος Μιχελής με θέμα τα «περί υποβάθμισης του Δημοτικού Σχολείου Γλώσσας Σκοπέλου από 6θέσιο σε 4θέσιο».

Η επιστολή, η οποία κοινοποιείται  στον υπουργό Παιδείας Κων. Αρβανιτόπουλο και στους: Ζέττα Μακρή, Υφυπουργό Υγείας, Μεїκόπουλο Αλέξανδρο, Βουλευτή Μαγνησίας, Μουτσινά Παρίση, Βουλευτή Μαγνησίας, Κων. Αγοραστό, Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Σύλλογο Γονέων-Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Γλώσσας, έχει ως εξής:     

    

Αξιότιμη Κυρία Μητσιάνη,

Όπως γνωρίζετε, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σκοπέλου, στη συνεδρίασή του της 7ης Δεκεμβρίου 2013, αποφάσισε ομόφωνα να διαφωνήσει με τη πρότασή σας «περί υποβάθμισης του Δημοτικού Σχολείου Γλώσσας Σκοπέλου από 6θέσιο σε 4θέσιο». Οι λόγοι της διαφωνίας είναι σαφείς και αναφέρονται αναλυτικά στη σχετική απόφαση του Συμβουλίου, η οποία σας έχει αποσταλεί.

Δεν σας κρύβω ότι, μετά τη γνωστοποίηση της πρότασής σας και τη συνακόλουθη απόφαση του Συμβουλίου μας, επικοινώνησα με στελέχη του Υπουργείου Παιδείας, σε μια προσπάθεια να εξηγήσω γιατί πρέπει να αποτραπεί η υποβάθμιση του σχολείου. Μου απάντησαν πως αν μπορώ να βρω μια πολύ πειστική δικαιολογία, πέραν των όσων έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση του Συμβουλίου και στην επιστολή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, τότε ίσως θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση. Νομίζω πως αυτή τη δικαιολογία την έχω βρει.

Βρέθηκα πρόσφατα, εντελώς τυχαία, στην τελετή εγκαινίων του...

εξαθέσιου 2ου Δημοτικού Σχολείου του οικισμού Άλλη Μεριά του Δήμου Βόλου. Θέλω να σας περιγράψω λοιπόν τα συναισθήματα που μου γεννήθηκαν, καθώς έβλεπα το Διευθυντή του σχολείου, τους δασκάλους, τους γονείς και βεβαίως τα παιδιά να δημιουργούν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα χαράς και υπερηφάνειας, καθώς παραλάμβαναν από το Δήμαρχο Βόλου και τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας ένα υπέροχο πηλιορείτικο κτίριο, σύγχρονο, λειτουργικό, με άπλετους χώρους, αίθουσα εκδηλώσεων και γήπεδο. Αν δεν απατώμαι, δεν είδα να είσαστε παρούσα στην εκδήλωση των εγκαινίων.

• ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ 1ο  ΖΗΛΕΙΑ

Δεν σας κρύβω ότι ζήλεψα, καθώς έκανα τις αναπόφευκτες συγκρίσεις, μεταξύ ενός νέου πανέμορφου σχολείου σε μια συνοικία του Βόλου στην Άλλη Μεριά και του απειλούμενου με υποβάθμιση (και τελική εξαφάνιση;) ενός άλλου δημοτικού σχολείου, στη μακρινή και δυσπρόσιτη Γλώσσα Σκοπέλου. Ήταν σαν να ζούσα σε διαφορετικό κόσμο.

• ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ 2ο  ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Πώς μπορεί ένα σχολείο να διαθέτει χωριστούς δασκάλους για κάθε τάξη, καθώς επίσης δάσκαλο μουσικής, δάσκαλο χορού, δάσκαλο γυμναστικής, κι ένα άλλο να αναγκάζει τους μικρούς μαθητές να παρακολουθούν ανακατεμένοι ηλικιακά την ίδια τάξη δυο φορές;! Είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφορετικές αξίες, κυρίως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, επειδή ένα σχολείο έχει λιγότερους μαθητές απ΄ ό,τι προβλέπουν οι νόρμες; Δηλαδή είναι λίγα τα 43 παιδιά της Γλώσσας (7 ανά τάξη) για να θεωρούνται όντα ενός κατώτερου θεού και πολίτες Β΄ κατηγορίας;

• ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ 3ο  ΝΤΡΟΠΗ

Πραγματικά, πρώτα – πρώτα ντρέπομαι τον εαυτό μου που ως Δήμαρχος αυτού του πανέμορφου αλλά συνεχώς υποβαθμιζόμενου νησιού, δεν μπορώ να αποτρέψω καμιά από τις πολιτικές αυτές που, στο όνομα της κρίσης, απαξιώνουν το ρόλο μου και το ρόλο των δημοτικών συμβουλίων. Ντρέπομαι και για τους δημόσιους λειτουργούς που αβασάνιστα προτείνουν την υποβάθμιση σχολείων που δεν έχουν ποτέ γνωρίσει από κοντά, σε περιοχές που δεν έχουν ποτέ επισκεφτεί και που τα προβλήματα των οποίων δεν περνούν καν από το μυαλό τους. Ντρέπομαι τέλος για την ηγεσία του Υπουργείου που έχει καταργήσει τις αξίες στο όνομα ψυχρών αριθμών και ανόητων αναλογιών του τύπου «δάσκαλοι ανά κάτοικο» και «αριθμός παιδιών ανά τάξη». Το πραγματικό γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι ούτε Αυστρία, ούτε Γερμανία, ούτε Ολλανδία, αλλά έχει εκατοντάδες νησιά όπου ζουν παιδιά δεν φαίνεται να έχει μεγάλη σημασία.

• ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ 4ο ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Δεν σας κρύβω ότι όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά (πριν 3 χρόνια) διακατεχόμουν από αισιοδοξία και πολλή όρεξη. Σταδιακά, η αισιοδοξία αντικαταστάθηκε από σκεπτικισμό και ο σκεπτικισμός από απογοήτευση. Η ερήμωση ενός τόπου δεν είναι καλό πράγμα, ούτε σε κοινωνικό, ούτε σε εθνικό επίπεδο. 

Αγαπητή Κυρία Μητσιάνη, 

Δεν ξέρω αν τελικά θα αλλάξει η πρότασή σας. Ό,τι κι αν γίνει, παρά την απογοήτευση, τις αγωνίες και τις δυσκολίες, εμείς θα προσπαθούμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.