Γιώργης Μωραΐτης / Αναμνήσεις ενός αντάρτη

Στο τρίτομο έργο του Αναμνήσεις ενός αντάρτη ο Γιώργης Μωραΐτης ξεδιπλώνει τα βιώματά του από τις πιο άγριες αλλά και πιο συγκινητικές στιγμές της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Στον πρώτο τόμο μίλησε για τα παιδικά του χρόνια μέχρι την Κατοχή. Στον δεύτερο τόμο αναφέρθηκε στη χιτλεροφασιστική Κατοχή και την Εθνική Αντίσταση μέχρι την Απελευθέρωση. Τώρα, στον τρίτο τόμο, παρουσιάζει όλα τα δραματικά γεγονότα από τη Βάρκιζα έως και τον Εμφύλιο, όπως ο ίδιος τα έζησε. Όλη την τριετία δηλαδή της ένοπλης πάλης με τον ΔΣΕ, μέχρι τον Μάη του 1950, που με την τελευταία ομάδα απ’ τα Άγραφα βγήκε στην Αλβανία.

Ο συγγραφέας από μικρός έζησε στα βουνά και τα λάτρεψε. Κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με τ’ όπλο στο χέρι αγωνίστηκε για τη λευτεριά. Πολέμησε σε δύο αντάρτικα: ένα στην Κατοχή, στον ΕΛΑΣ, κι ένα στον Εμφύλιο, στον ΔΣΕ.

Απ’ τον μακροχρόνιο αγώνα βγήκε ζωντανός. Κι έγραψε όσα βίωσε. Τον «βοήθησε» ίσως και η φυλακή, όπου κρατήθηκε δεκαπέντε χρόνια. Στάθηκε βέβαια τυχερός, καθώς δεν εκτελέστηκε. Γιατί, αν και καταδικάστηκε δις εις θάνατον, είχε τελικά «τύχη βουνό».

Γιώργης Μωραΐτης

Ο Γιώργης Μωραΐτης, του Νίκου και της Ρήνας, γεννήθηκε το 1927 στη Βοδονίτσα της Λοκρίδας. Η καταγωγή του εργατοαγροτική. Σπουδές γυμνασιακές σε Λαμία, Λάρισα, Αμφίκλεια.

Το 1942 οργανώθηκε στην ΕΝΑΡ (Ένωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης). Το 1943 πέρασε στην ΕΠΟΝ και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1944 κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ και το 1947 στον ΔΣΕ. Το 1950 βρέθηκε πρόσφυγας στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Το 1954 επέστρεψε παράνομα στην Αθήνα. Το 1955 συνελήφθη και τον επόμενο χρόνο με το Γ´ Ψήφισμα καταδικάστηκε σε 20 συν 12 χρόνια. Το 1957 με τον Ν. 375 καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Ήταν έγκλειστος στις φυλακές Ιτζεδίν, Κέρκυρας, Αλικαρνασσού, Αίγινας κ.ά. για 11 χρόνια.

Αποφυλακίστηκε το 1966 και δούλεψε στην ΕΔΑ, ως μέλος του Γραφείου Αθήνας. Με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, πέρασε στην παρανομία. Δούλεψε στην Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, ως μέλος του Γραφείου της. Είχε την ευθύνη για την έκδοση του «Ριζοσπάστη», της «Αδούλωτης Αθήνας», του «Οδηγητή» και άλλων εντύπων. Τον Νοέμβρη του 1968 συνελήφθη και τον Μάη του 1969 καταδικάστηκε από το χουντικό στρατοδικείο σε 24ετή κάθειρξη. Έμεινε στις φυλακές Κορυδαλλού, Ιτζεδίν και Χαλκίδας για άλλα 5 χρόνια. Το 1973 αποφυλακίστηκε προσωρινά για λόγους υγείας και έφυγε παράνομα στο εξωτερικό, όπου δούλεψε στο ραδιοσταθμό «Φωνή της Αλήθειας». Με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ τοποθετήθηκε στον «Ριζοσπάστη» ως μέλος της διεύθυνσης και της αρχισυνταξίας του. Από το 9ο μέχρι και το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ ήταν μέλος της ΚΕ.

Είναι μέλος των ΕΣΗΕΑ, ΠΣΔΑΕΑ, ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και ΣΦΕΑ. Επίσης μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Άλλα βιβλία του: Με κομμένη ανάσα, Βοδονίτσα - Κάστρο των Θερμοπυλών, Ρεπορτάζ κάτω απ’ τις ερπύστριες, Εκάς οι βέβηλοι, Κόντρα στη Χούντα, Πίσω απ’ τα Σίδερα, Με τους ανθρώπους του μόχθου, Ατζέντα Ιτζεδίν.

Έργα του από τις Εκδόσεις Καστανιώτη: Αναμνήσεις ενός αντάρτη Α´ (1989), Αναμνήσεις ενός αντάρτη Β´ (1999), Ο γερο-Τζιμ [Made in USA], Η βίβλος ενός αγίου (2005).

Διακρίσεις: Μετάλλιο από το Ανώτατο Σοβιέτ στα σαραντάχρονα της Αντιφασιστικής Νίκης το 1985· μετάλλιο της FIR από το Συνέδριο Βιέννης το 2011· μετάλλιο από τη Διεθνή Οργάνωση Δημοσιογράφων, Πράγα 1971· βραβείο από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών για το Αναμνήσεις ενός Αντάρτη το 1991· μετάλλιο από το ίδρυμα Δημητρόφ, Σόφια 2012.