Η συζήτηση γίνεται πρωί στο παλιό λιμάνι Σκοπέλου, κοντά στο καΐκι “Επιβίωση”. Θέμα η κρίση και ο αγώνας για επιβίωση, που είναι καθημερινός και καμιά φορά άνισος… Ο Βασίλης με το τσιμπούκι, μια στο στόμα και μια στο χέρι, συλλογάται για λίγο, μας λοξοκοιτάζει και παίρνει την απόφαση… Μια σμέρνα, που είχε για πέταμα, θα την φιλετάρει και θα την μοιράσει… Την ώρα που ο φίλος ψαράς γδέρνει το “θεριό”, ακούγονται διάφορα και ένας πετάει την ιδέα: Τέλος η αστακομακαρονάδα, από ‘δω και μπρος σμέρνα με τα μακαρόνια!
Μετά την ιεροτελεστία καθαρισμού και φιλεταρίσματος και αφού ο καθένας πήρε το μεζέ του, ανέλαβα την υποχρέωση, ως αντίδωρο, να γράψω μια συνταγή:Υλικά: