Μύθοι και πραγματικότητα για το Βυζάντιο | Κυκλοφορεί σε β' έκδοση

Τα κείμενα του βιβλίου είναι περισσότερο μια διαμαρτυρία στην κυριαρχία της θρησκευτικής και θεολογικής αντίληψης της Ιστορίας που μαστίζει ανέκαθεν τον νεοελληνικό βίο και η οποία από τη δεκαετία του 1990 είναι καταιγιστική σε αρκετούς διανοούμενους και σε σημαντικό τμημα της νεοελληνικής κοινωνίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι προετοιμάστηκε από το ρεύμα των νεο-ορθόδοξων τη δεκαετία του 1980.

Είναι κείμενα «αντίστασης» στην κυρίαρχη εθνοθρησκευτική Ιδεολογία, η οποία έχει βασικές συνιστώσες το «ένδοξο τρισχιλιετές έθνος», τη «συνέχεια του ελληνισμού», τη «διαμόρφωση εθνικής συνείδησης στο ύστερο Βυζάντιο», την «ελληνικότητα του Βυζαντίου», την ορθόδοξη θρησκεία, την Εκκλησία, τις ανελεύθερες και αντιδημοκρατικές αντιλήψεις. Όλα αυτά τα ιδεολογήματα επανέρχονται με επιμονή σε ένα μέρος των διανοουμένων, των εθνικιστών, των εκκλησιαστικών παραγόντων, των θεολόγων, και κατασκευάζουν την ιδεολογική εικόνα των πραγμάτων, την ιδεολογική χρήση της...

Μύθοι και πραγματικότητα για το Βυζάντιο

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Τα κείμενα του βιβλίου είναι περισσότερο μια διαμαρτυρία στην κυριαρχία της θρησκευτικής και θεολογικής αντίληψης της Ιστορίας που μαστίζει ανέκαθεν τον νεοελληνικό βίο και η οποία από τη δεκαετία του 1990 είναι καταιγιστική σε αρκετούς διανοούμενους και σε σημαντικό τμημα της νεοελληνικής κοινωνίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι προετοιμάστηκε από το ρεύμα των νεο-ορθόδοξων τη δεκαετία του 1980.

Είναι κείμενα «αντίστασης» στην κυρίαρχη εθνοθρησκευτική Ιδεολογία, η οποία έχει βασικές συνιστώσες το «ένδοξο τρισχιλιετές έθνος», τη «συνέχεια του ελληνισμού», τη «διαμόρφωση εθνικής συνείδησης στο ύστερο Βυζάντιο», την «ελληνικότητα του Βυζαντίου», την ορθόδοξη θρησκεία, την Εκκλησία, τις ανελεύθερες και αντιδημοκρατικές αντιλήψεις. Όλα αυτά τα ιδεολογήματα επανέρχονται με επιμονή σε ένα μέρος των διανοουμένων, των εθνικιστών, των εκκλησιαστικών παραγόντων, των θεολόγων, και κατασκευάζουν την ιδεολογική εικόνα των πραγμάτων, την ιδεολογική χρήση της...

Στο φως η αρχαιότερη μακέτα των βυζαντινών χρόνων

[...] Αν και βαθύς γνώστης ήδη του αντικειμένου, ξανάνοιξε τα βιβλία του, “ξαναβούτηξε” σε κείμενα, βρέθηκε σ' ένα ιδιαίτερο βιβλίο (1926) του μοναχού Ευδόκιμου Ξηροποταμηνού, στο οποίο αναφέρεται ότι ο παλαιότερος αυτού μοναχός Καισάριος -κατά κόσμον Κωνσταντίνος Δαπόντες- στη διάρκεια της ζητείας του (περιοδεία των μοναχών ανά την αυτοκρατορία για συλλογή ελεημοσύνης προς όφελος της μονής) έστειλε - μεταξύ άλλων – από την Κωνσταντινούπολη και το “ξύλινον σχέδιον του ναού”.[...]

AΠΕ / ΜΠΕ

Καμία έρευνα δεν είναι άγονη. Αρκεί το αποτέλεσμά της να είναι συμβατό με τα ενδιαφέροντα του ερευνητή.

Ακόμη και τα διαφορετικά από το αρχικό αντικείμενο. Ξετυλίγοντας με αφοσίωση, αγάπη, πάθος σχεδόν τον ... μίτο της έρευνας μπορεί να βρεθεί μπρος από ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα – σημαντικότερο από το αρχικό ζητούμενο.

Συνέβη στον αρχιτέκτονα Μίλτο Πολυβίου πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, το θεώρησε “φυσικό” αλλά γι' αυτή του την αυθόρμητη, “κυτταρική” σχεδόν ανάγκη – συνήθεια, χαρακτηρίστηκε Ιντιάνα Τζόουνς, Ουμπέρτο Έκο, και δέκα χρόνια μετά (το 2000) βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την αποκάλυψη ενός ευρήματος (της αρχαιότερης – βυζαντινής...