Η 21η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί διεθνώς ως «Παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων».
Σαν σήμερα πριν από οκτώ χρόνια στη Σκόπελο χάθηκε από τροχαίο στην άσφαλτο του νησιού, ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι, ο Νίκος Σαλπαδήμος, από το Ελιος.
Ένα τραγούδι αφιερωμένο στην μνήμη του και στην μνήμη όλων των παιδιών που έφυγαν τόσο άδικα από τη ζωή από τροχαία, του Μπάμπη Τρακόσα, του Γιάννη Θεολόγου, του Γιώργου Μουρίση, του Δημήτρη Δαλακιάρη, του Νίκου Κολτσίδη.
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου
τον πολύχρωμο κύκνο
τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Είναι χρέος μας να θυμόμαστε.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στην καρδιά μας
και στη θύμησή μας δεν φεύγουν ποτέ.
Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια
κι αμέσως πεθαίνεις
κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου...
Σπυριδούλα Καρβέλη