της Κίνησης Πολιτών "Αρδην"
Με την αμηχανία των υπολοίπων κομμάτων, ιδιαίτερα αυτών του αντιμνημονιακού χώρου η κυβέρνηση κατάφερε και πέρασε στην αντεπίθεση. Οι δεύτερες σκέψεις και τα σενάρια που εξέταζαν στενοί κύκλοι περί τον Σαμαρά για την προοπτική συνεργασίας με μια «σοβαρή» εκδοχή της ακροδεξιάς συμμορίας πήγαν περίπατο μιας και το ακροδεξιό υπόγειο της «δεξιάς πολυκατοικίας» πλημμύρισε από τον βόρβορο των τελευταίων σκανδάλων που αποκαλύφθηκαν μετά την δολοφονία του Πέτρου Φύσσα. Έτσι τα σαΐνια της κυβέρνησης προχωρούν στο «σχέδιο Β»: Αρχικώς θα πλήξουν την οργάνωση που ούτως ή άλλως τους στερούσε ψήφους, για να λεηλατήσει το εκλογικό της κοινό ενσωματώνοντας ένα κομμάτι της ατζέντας της.
Παράλληλα με αφορμή τις συλλήψεις των ναζί θα βρουν πρόφαση για μια ευρύτερη αυταρχικοποίηση, τόσο σε συνταγματικό όσο και σε δικαστικό επίπεδο και θα κοιτάξουν να στρέψουν το κλίμα ενάντια σε αυτό που καταδεικνύουν ως «άλλο άκρο», δηλαδή στις πλατειές κοινωνικές αντιδράσεις που ξεσπούν από την εφιαλτική πολιτική των μνημονίων.
Είναι μια εξέλιξη ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη. Η αυταρχικοποίηση, η όξυνση της καταστολής και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι απαραίτητο συμπλήρωμα του ανοιχτού ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου που έχει εξαπολύσει η Γερμανική Ευρώπη εναντίον της χώρας μας. Γιατί, πολύ απλά τα μέτρα που επιβάλει η τρόικα, μέτρα που συνθλίβουν ακόμα και τα μεσοστρώματα και ρίχνουν τον ελληνικό λαό στο βούρκο της εξαθλίωσης, όχι μόνο δεν βρίσκουν συναίνεση αλλά προκαλούν και ισχυρές, δυνάμει πλειοψηφικές αντιδράσεις. Άρα ο μόνος δρόμος για να περάσουν, είναι μέσω των εκβιασμών και της κατατρομοκράτησης της κοινωνίας.
Στην πραγματικότητα ένα είναι το κατεξοχήν «άκρο» στη...