Ανταπόκριση από την Μυτιλήνη (ΙΙ)
Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Βρίσκω επιτέλους χρόνο να γράψω αυτό το άρθρο καθώς από το πρωί έχουν έρθει μόνο τρεις βάρκες. Η συμφωνία με τους μεγάλους βλέπεις… Περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα έχει μπουνάτσα. Η μέρα και η νύχτα βέβαια είναι μεγάλη και είμαστε όλοι σε επιφυλακή.
Τις προηγούμενες μέρες μετρήσαμε περισσότερες από 110 βάρκες σε μια μέρα μόνο στην περιοχή μας. Οι παλιοί εδώ λένε ότι έχουν υπάρξει μέρες και με περισσότερες. Ασταμάτητα ερχόντουσαν άνθρωποι με υποθερμία, φοβισμένοι και προσπαθούσαμε να τους συνεφέρουμε. Στεγνά ρούχα, κάλτσες, παπούτσια, πρώτες βοήθειες, ζεστό τσάι και σούπα και γρήγορα στο λεωφορείο για το stage 2 να έρθουν οι επόμενοι. Ούτε χρόνος για διάλειμμα ή τσιγάρο…
Πώς να προλάβεις όταν στο ένα μέτρο μακριά σου, είναι το μωρό που έχει μελανιάσει από την υποθερμία και ξέρεις ότι παλεύεις με τον χρόνο για να το σώσεις; Να το ζεστάνεις, να το ηρεμήσεις, να το αλλάξεις και να βρεις την μάνα του να το δώσεις… Και όταν δεν την βρίσκεις; Όταν κανένας δεν αναζητάει το μωρό που έχεις στην αγκαλιά σου; Και όταν έρχεται βάρκα με ασυνόδευτα παιδιά κάθε ηλικίας; Και όταν...