του Αλέξανδρου Μιχ. Μεϊκόπουλου
Βουλευτή Μαγνησίας ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ
Κλείνοντας τον κύκλο του, το 2013 αφήνει μια χρονιά δύσκολη, όπου η ελληνική κοινωνία πλήχθηκε ακόμη περισσότερο από την βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών, που επισφράγισε την ολοκλήρωση της ανθρωπιστικής και κοινωνικής της κρίσης.
Περίσσεψαν οι εικόνες της καταστροφής. Νοικοκυριά χωρίς τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως νερό, ρεύμα και θέρμανση. Η νεολαία με όλο και εντονότερους ρυθμούς αναζητά ένα αξιοπρεπές μέλλον στο εξωτερικό, χωρίς να έχει στην τσέπη της εισιτήριο επιστροφής. Νοσοκομεία και κέντρα υγείας, σχολεία και σχολές υποβαθμίζονται, συγχωνεύονται, κλείνουν με αποτέλεσμα η υγεία και η παιδεία να μετατρέπονται σιγά-σιγά από δημόσια αγαθά σε είδος πολυτελείας και για λίγους. Μισθοί και συντάξεις, όχι μόνο δεν επαρκούν για μια αξιοπρεπή διαβίωση αλλά πλησιάζουν όλο και περισσότερο τα επίπεδα Βουλγαρίας και άλλων Βαλκανικών χωρών.
Η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου προκειμένου να εξασφαλίσουν την στήριξη της τρόικα με σκοπό την πολιτική τους επιβίωση βγάζουν πραγματικά τη χώρα και τις υποδομές της στο σφυρί. Πωλητήριο έχει κρεμαστεί σε αεροδρόμια και λιμάνια, τον ΟΣΕ και τις επιχειρήσεις ύδρευσης. Βασικά εργαλεία για την επιβίωση και την...