Πάρνηθα / Στο πάρκο των ψυχών!

Λίγα χιλιόμετρα από κέντρο της Αθήνας, στο «πάρκο των ψυχών» … Εδώ που -γιατί όχι- μπορεί να “συναντήσουμε” τις ψυχές που έχουν “φύγει”…

Δίπλα και το ερειπωμένο πλέον Σανατόριο, όπου νοσηλεύτηκε ο Γιάννης Ρίτσος από τον Οκτώβριο του 1937 μέχρι τον Απρίλιο του 1938.

Κατά την παραμονή του εκεί έγραψε τρία έργα: «Μια πυγολαμπίδα φωτίζει τη νύχτα» (1937), «Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού» (1938, αφιερωμένο στον Β. Ρώτα), «Εαρινή Συμφωνία» (1938).

Φωτό: Λευτέρης Πούλιος

Τα 20 ξυλόγλυπτα τα δημιούργησε το 2012 ο γλύπτης και δασικός υπάλληλος του Δασαρχείου Πάρνηθας Σπύρος Ντασιώτης, ο οποίος είχε την ιδέα “του πάρκου των ψυχών”. Είναι καμένοι κορμοί δέντρων από την πυρκαγια του 2007. Τα έργα έχουν ύψος 2,5 - 4.5 μέτρα.

Σκόπελος / Ένας ξερός κορμός γίνεται γλυπτό!

Εντυπωσιάζουν τα ξυλόγλυπτα "Ανθρώπινες Σχέσεις"!

Ο Σπύρος Κοσμάς στο ηλιόλουστο εργαστήρι του

Μαζί..!  Με γυρισμένη την πλάτη!

Σκαλισμένες μορφές πάνω σε κορμούς δένδρων, που προκαλούν εντύπωση και δημιουργούν συναισθήματα θαυμασμού. Πρόκειται για τη νέα δουλειά του Σκοπελίτη καλλιτέχνη Σπύρου Κοσμά, που το θέμα της είναι οι ανθρώπινες σχέσεις…

Αρχή της δουλειάς είναι η εύρεση του κατάλληλου ξύλου, που συνήθως είναι ακατέργαστοι κορμοί από δέντρα μεγάλης ηλικίας, 200 και πλέον ετών, που έχουν ξεραθεί. Ακολουθεί η μεταφορά τους στο εργαστήριο, για να πιάσουν δουλειά τα σφυριά και τα σκαρπέλα, υπό την καθοδήγηση της ψυχής του δημιουργού.

Η ολοκλήρωση της ιδέας μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες, αλλά το αποτέλεσμα αποζημιώνει με το παραπάνω…

Τῆς νήσου Σκοπέλου οἱ εὐγενεῖς καλλιτέχνες...

Σὲ μέρες ἀπελπισμοῦ καὶ ὑποτονικῆς διάθεσης κάποια πρόσωπα μὲ τὶς δημιουργίες τους καὶ τὴν ἀνάταση ποὺ χαρίζουν στὴν ψυχή, παρατείνουν τὴν αἰσιοδοξία καὶ μὲ τὸ ἔργο τους, πρὸ πάντων μὲ αὐτό, τὴν καλλιεργοῦν σὲ πεῖσμα τῶν ὅσων προσπαθοῦν νὰ ἐμφυτέψουν στὴν ψυχή μας τὴν κατάθλιψη καὶ ἀπόγνωση.

Πέρσυ, στὸ «Ἀρχοντικὸ Βακράτσα», στὴ Σκόπελο, ἔγινε μιὰ ἔκθεση ἀπὸ ντόπιους καλλιτέχνες, τὴν ὁποία μάλιστα ἐγκαινίασε ὁ ἐπιχώριος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος. Ἐκεῖ κατάθεσαν τὰ ἔργα τους ἀρκετοὶ τῶν Σκοπελιτῶν καλλιτεχνῶν, γιὰ τοὺς ὀποίους ἀξίζει μιὰ ἀκόμη συγχαρητήριος χειραψία τιμῆς καὶ σεβασμοῦ στὸ ἔργο τους.

Δὲν ὑποτιμῶ κανένα. Ὅλους τοὺς χαίρομαι καὶ ἐκτιμῶ. Αὐτὴ εἶναι κι ἡ ἀνοιχτὴ ὁμολογία μου. Καὶ τὸ λέω αὐτὸ, γιατὶ ἀναφερόμενος εἰδικὰ στὸ ἔργο τοῦ κορυφαίου πιὰ γιὰ τὴ Σκόπελο, καὶ ὄχι μόνο, λεπτουργοῦ Χαράλαμπου Γ. Κοχύλη, τὸ κάνω ἐπειδὴ καθημερινὰ στοὺς ναοὺς τῆς...